Ελλάδα σε σημείο μηδέν!

Του Χρίστου Κ. Κοτσωνή
Η χώρα έχει φθάσεις σε οριακά σημεία. Σε όλους τους τομείς! Οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν μέχρι τώρα ήταν εγκληματικές και θα πρέπει να είναι κάποιος ηλίθιος ώστε να μην γνωρίζει ότι αυτό που εφαρμόστηκε στο κορμί της Ελλάδας ήταν δολοφονία ιδιαζόντως ειδεχθής! Την κύρια ευθύνη την φέρουν οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί, υπουργοί Οικονομικών και φυσικά οι διοικητές της Τράπεζας της Ελλάδας. Αυτοί γνώριζαν. Κι αν δεν γνώριζαν τους
δίνεται τώρα η ευκαιρία να πουν ευθαρσώς στον Ελληνικό Λαό πως ήταν ηλίθιοι και δεν καταλάβαιναν! Άλλως, ο χαρακτηρισμός του εγκληματία παραμένει επικρεμόμενο των κεφαλών τους! 


Σήμερα, στο παρά πέντε των εκλογών όποιος νομίζει πως τα προβλήματα θα λυθούν την επαύριο, είναι αιθεροβάμων και ανερμάτιστος. Η παρακμή που διανύουμε (δεν πρόκειται περί κρίσης αλλά για κορύφωση της παρακμής που έχει ξεκινήσει από την Μεταπολίτευση!) είναι βαθυτάτη. Χρειάζεται ισχυρό σοκ για να ξεπεραστεί. Δυστυχώς, το σοκ αυτό δεν είναι το οικονομικής φύσεως που βιώνουμε σήμερα. Είναι εθνικής φύσεως.  Μόνο έτσι θα διαγραφούν από τη συνείδησή μας τα ηλίθια ιδεολογήματα που έχουμε αναγάγει σε... τεράστια ζητήματα και τσα κουβαλάμε ως απαραίτητες αποσκευές σε κάθε λεκτικό ή πρακτικό (ως εφαρμοζόμενη πολιτική) ταξίδι μας. 
Μόνο έτσι θα κατανοήσουμε ότι η εθνική συνοχή, δηλαδή η κοινωνική συνοχή είναι αυτή που εξασφαλίζει το καλύτερο μέλλον σε μια χώρα. Τις προηγούμενες δεκαετίες, δυστυχώς, ενοχοποιήσαμε και μέσα μας τη λέξη "έθνος", "εθνικό", το αποκόψαμε από την κοινωνία και το πετάξαμε στα υπόγεια του νου ως άχρηστο και ενίοτε επικίνδυνο ιδεολόγημα. Ήταν οι δεκαετίες που η Νέα Τάξη Πραγμάτων δούλευε μεθοδικά εισάγοντας στις κοινωνίες ιδεολογήματα πολυ-πολιτισμικότητας και ανοχής στην Ύβρη που εξαπέλυαν κατά τεκμήριο διαφορετικού πολιτιστικού - πολιτισμικού τύπου άνθρωποι που ακάλεστοι ήλθαν σε μια χώρα που πάντα σεβόταν τους πολιτισμούς των άλλων και ποτέ δεν σήκωσε πρώτη το χέρι εναντίον κάποιου! 
Κι όμως, άρχισαν να μας ενοχοποιούν ως "ρατσιστές" για να μην μπορούμε να αντιτάξουμε το αυτονόητο: δηλαδή, να προστατέψουμε την ηρεμία, τον πολιτισμό, την ασφάλεια της Πατρίδας μας!


Η οικονομική κατάπτωση της χώρας είναι απολύτως μεθοδευμένη. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και το 1843. Τότε όμως βρέθηκε ένας Καλλέργης. Σήμερα, οι Καλλέργηδες έχουν μετατραπεί σε δημοσίους υπαλλήλους και ορντινάντσες των πολιτικών, πολλοί από τους οποίους είναι απολύτως υποδουλωμένοι σε ξένα κέντρα αποφάσεων. Η Ιστορία το έχει αποδείξει και το αποδεικνύει σήμερα καλύτερα από ποτέ...     
Το οικονομικό αδιέξοδο που έχουν μεθοδεύσει έχει στόχο την ίδια την εθνική υπόσταση της Ελλάδας. Πλέον πρέπει να ανησυχούμε για την συνοχή του Ελληνικού κράτους. Φοβάμαι, και δεν θέλω να παριστάνω της Κασσάνδρα, για τους σχεδιασμούς εις βάρος της Ελλάδας α λα Γιουγκοσλαβία. Σε περιόδους οικονομικής εξαθλίωσης, αυτά τα σενάρια βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Εξ άλλου, δεν έχουμε και τους καλύτερους γείτονες, ούτε τους καλύτερους συμμάχους...
Φοβάμαι ότι το πολιτικό προσωπικό που θέλει να πάρει τις τύχες της χώρας στα χέρια του, είναι χαμηλής εμβέλειας και δυνατοτήτων.
Αυτός είναι και  ο μοναδικός φόβος που έχω.  
Μακάρι να ξεπεραστούν τα προβλήματα χωρίς σοβαρές επιπτώσεις. Ήδη όμως μετράμε τρομερές απώλειες: μια κωμόπολη έχει αυτοκτονήσει. Η εγκληματικότητα είναι στο ζενίθ. Η Υγεία, ηη Παιδεία είναι στην χειρότερη κατάσταση. Το μέλλον αβέβαιο...
Προς το παρόν ζούμε την Τραγωδία. Ελπίζουμε να μην δοθεί η ευκαιρία σε κανέναν στο πλαίσιο της Ελληνικής Τραγωδίας να στήσει και Εμφύλιο. Γιατί δεν θα είναι αυτός η Κάθαρση προκειμένου να έλθει η Λύτρωση. Υπάρχουν άλλοι, συντεταγμένοι τρόποι και αυτούς πρέπει να απαιτήσουμε!