Απαντώντας σε ερώτηση της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ, κας Συλβάνας Ράπτη, η Κομισιον παραδέχεται πως οι προτάσεις της Τρόικα για τα εργασιακά στην Ελλάδα - που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εβδομάδα εργασίας έξι ημερών και 78 ωρών - περιγράφουν "οριακές καταστάσεις" και είναι ασυμβίβαστες με τη νομοθεσία της ΕΕ!
Η Κομισιόν υπογραμμίζει πως "ως θεματοφύλακας του ενωσιακού κεκτημένου φυσικά δεν θα υποστήριζε κανένα κράτος μέλος στη θέσπιση νομοθεσίας ασύμβατης με τη νομοθεσία της ΕΕ".
Και συνεχίζει πως ακόμη και αν η νομοθεσία κάποιων κρατών μπορούσε να αλλάξει ώστε να στηρίζει την ανάπτυξη και την απασχόληση, πάντως δεν θα πρέπει "να υπονομεύει τις συνθήκες εργασίας και τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ."
Η Κομισιόν κάνει περαιτέρω αναφορά στον τρόπο με τον οποίο ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και η ευρωπαϊκή νομοθεσία προστατεύουν την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Επισημαίνει πως ο μέσος χρόνος εργασίας εβδομαδιαίως δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 48 ώρες, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών και πως είναι δικαίωμα κάθε εργαζομένου (εκτός της ημερήσιας ανάπαυσης) η ανάπαυση τουλάχιστον για δύο συνεχόμενες ημέρες εβδομαδιαίως (πενθήμερη εβδομάδα εργασίας δηλαδή).
Η Κομισιόν παραπέμπει στην απάντησή της σε ανασκόπηση ερευνών που η ίδια έχει δημοσιεύσει για την υγεία και την ασφάλεια σε σχέση με τις ώρες εργασίας στην οποία αναφέρεται χαρακτηριστικά:
"Λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις των πολλών εργάσιμων ωρών στην ισορροπία μεταξύ εργασίας και ανάπαυσης, και με βάση τα στοιχεία σχετικά με τη σώρευση κούρασης και την ανάκαμψη από την συσσωρευμένη κόπωση λόγω των συνεχών εργάσιμων ημερών ή βαρδιών και των εβδομαδιαίων περιόδων ανάκαμψης, συνίσταται η μείωση των ανώτατων ορίων εβδομαδιαίας εργασίας. Η ισορροπία μεταξύ εργασίας και ανάπαυσης αρχίζει να πλήττεται σοβαρά όταν η εργασία εκτείνεται άνω των 40 εργάσιμων ωρών εβδομαδιαίως. Οι εβδομαδιαίες περίοδοι ανάκαμψης της μίας ημέρας συχνά δεν είναι αρκετές για την αποφυγή σώρευσης των δυσμενών επιπτώσεων και την επίτευξη πλήρους ανάκαμψης από την εργασία, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις υψηλού φόρτου εργασίας. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι χρειάζεται αύξηση της εβδομαδιαίας περιόδου ανάπαυσης και ακολούθως μείωσης των εργάσιμων ημερών ανά εβδομάδα στις 5. Τα στοιχεία αυτά σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα για τη σχέση ημερήσιου χρόνου εργασίας και ασφαλείας οδηγούν σε σύσταση πέντε ημερών οχτάωρης εργασίας ανά εβδομάδα (5x8=40 ώρες ανά εβδομάδα)."
Ακολουθούν τα κείμενα της απάντησης της Κομισιόν και η ερώτηση της κας Ράπτη:
Απάντηση του κ. Ρεν εξ ονόματος της Κομισιόν (P-007872/2012)
"1. Η Επιτροπή είναι ο θεματοφύλακας του ενωσιακού κεκτημένου και φυσικά δεν θα υποστήριζε κανένα κράτος μέλος στη θέσπιση νομοθεσίας ασύμβατης με τη νομοθεσία της ΕΕ. Ωστόσο, η νομοθεσία ορισμένων κρατών μελών θα μπορούσε να τροποποιηθεί ώστε να στηρίξει περισσότερο την ανάπτυξη και την απασχόληση, χωρίς να υπονομεύει τις συνθήκες εργασίας και τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ.
2. Το άρθρο 31 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων[1] ορίζει γενικές αρχές σχετικά με τις δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας. Το άρθρο αυτό στηρίζεται από τη νομοθεσία της ΕΕ[2] μέσω της οδηγίας 2003/88/ΕΚ[3], η οποία προστατεύει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και ορίζει ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης και μέγιστα όρια χρόνου εργασίας. Η οδηγία προβλέπει ότι κάθε εργαζόμενος δικαιούται ελάχιστη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης έντεκα διαδοχικών ωρών ανά εικοσιτετράωρο και ελάχιστη εβδομαδιαία περίοδο αδιάλειπτης ανάπαυσης τουλάχιστον 24 ωρών[4]. Συνεπώς, είναι πιθανό, όπως προβλέπεται από την οδηγία, ο εργαζόμενος να αναπαύεται το λιγότερο έντεκα ώρες ημερησίως ή να εργάζεται έξι συναπτές ημέρες. Ωστόσο, αυτές είναι οριακές καταστάσεις και δεν πρέπει να εφαρμόζονται ως το σύνηθες πρότυπο υπερβαίνοντας μία παρατεταμένη χρονική περίοδο. Για την ακρίβεια, το άρθρο 6 προβλέπει επίσης ότι ο μέσος χρόνος εργασίας εβδομαδιαίως δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 48 ώρες (συμπεριλαμβανομένης της υπερωριακής εργασίας) εκτός από περιορισμένες παρεκκλίσεις που δεν είναι συναφείς εν προκειμένω. Η οδηγία δεν επιτρέπει εργασία έξι εργάσιμων ημερών εβδομαδιαίως και μόνο έντεκα ωρών ανάπαυσης ημερησίως για παρατεταμένη χρονική περίοδο. Κάτι τέτοιο θα είχε σαν αποτέλεσμα μία μέση αύξηση των ωρών εργασίας εβδομαδιαίως σε 78, που είναι ασυμβίβαστο με το άρθρο 6.
3. Η Επιτροπή δημοσίευσε το 2010 μία περιεκτική ανασκόπηση ερευνών για την υγεία και την ασφάλεια στην οργάνωση του χρόνου εργασίας, τα ευρήματα της οποίας εναρμονίζονται σε μεγάλο βαθμό με τους κανόνες της οδηγίας[5]."
Η ερώτηση
"Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), στο μηνιαίο Δελτίο της του Αυγούστου, διαπιστώνει την υψηλή ανεργία που καταγράφεται, κατά το τρίτο τρίμηνο του 2012 και η οποία αναμένει πως θα αυξηθεί περαιτέρω ως το τέλος του χρόνου, ως αποτέλεσμα των προγραμμάτων προσαρμογής στις χώρες που βρίσκονται υπό οικονομική βοήθεια. Η ΕΚΤ θεωρεί πως για την αύξηση της απασχόλησης στις χώρες αυτές πρέπει να γίνουν και άλλες εκτεταμένες αλλαγές στον τομέα της εργασίας, δίνοντας έμφαση στη χαλάρωση της νομοθεσίας της προστασίας των εργαζομένων.
Η Τρόικα (ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) στα τελευταία μέτρα τα οποία φαίνεται να εισηγείται στην Ελλάδα, στις αρχές Σεπτεμβρίου, κατά τη διαδικασία της δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, προτείνει την αύξηση της εργασίας σε έξι ημέρες την εβδομάδα με ημερήσια περίοδο ανάπαυσης (που δεν διευκρινίζεται αν είναι συνεχής) έντεκα ωρών. Υπενθυμίζεται πως η τελευταία προσπάθεια αναθεώρησης της Οδηγίας 2003/88/ΕΚ για την οργάνωση του χρόνου εργασίας στην ΕΕ, που ορίζει σε σαράντα-οχτώ ώρες τη μέγιστη εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας, είχε αποτύχει, με μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις, λόγω ακριβώς της προσπάθειας θέσπισης εβδομαδιαίων ωρών εργασίας αντίστοιχων με τις προτάσεις που εισηγείται τώρα η Τρόικα για την Ελλάδα.
Η ΣΛΕΕ στα αρ. 151, 152 και 153, επικαλούμενη Χάρτες Κοινωνικών Δικαιωμάτων και Δικαιωμάτων των Εργαζομένων, θέτει ως στόχους της ΕΕ τη βελτίωση της διαβίωσης, της εργασίας και της κοινωνικής προστασίας, την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων.
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
Α) Συμμερίζεται πράγματι τις προτάσεις που γίνονται στην Ελλάδα για χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας;
Β) Πως νομίζει πως οι προτάσεις αυτές συμβιβάζονται με το κοινοτικό κεκτημένο και τις επιταγές των Συνθηκών της ΕΕ και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων για την προστασία και την ασφάλεια των εργαζομένων;
Γ) Έχει διεξάγει επιστημονικές μελέτες που αποδεικνύουν πως ο χρόνος εβδομαδιαίας εργασίας που εισηγείται δεν δημιουργεί κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων;"
Πηγή: imerisia.gr
Η Κομισιόν υπογραμμίζει πως "ως θεματοφύλακας του ενωσιακού κεκτημένου φυσικά δεν θα υποστήριζε κανένα κράτος μέλος στη θέσπιση νομοθεσίας ασύμβατης με τη νομοθεσία της ΕΕ".
Και συνεχίζει πως ακόμη και αν η νομοθεσία κάποιων κρατών μπορούσε να αλλάξει ώστε να στηρίζει την ανάπτυξη και την απασχόληση, πάντως δεν θα πρέπει "να υπονομεύει τις συνθήκες εργασίας και τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ."
Η Κομισιόν κάνει περαιτέρω αναφορά στον τρόπο με τον οποίο ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και η ευρωπαϊκή νομοθεσία προστατεύουν την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Επισημαίνει πως ο μέσος χρόνος εργασίας εβδομαδιαίως δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 48 ώρες, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών και πως είναι δικαίωμα κάθε εργαζομένου (εκτός της ημερήσιας ανάπαυσης) η ανάπαυση τουλάχιστον για δύο συνεχόμενες ημέρες εβδομαδιαίως (πενθήμερη εβδομάδα εργασίας δηλαδή).
Η Κομισιόν παραπέμπει στην απάντησή της σε ανασκόπηση ερευνών που η ίδια έχει δημοσιεύσει για την υγεία και την ασφάλεια σε σχέση με τις ώρες εργασίας στην οποία αναφέρεται χαρακτηριστικά:
"Λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις των πολλών εργάσιμων ωρών στην ισορροπία μεταξύ εργασίας και ανάπαυσης, και με βάση τα στοιχεία σχετικά με τη σώρευση κούρασης και την ανάκαμψη από την συσσωρευμένη κόπωση λόγω των συνεχών εργάσιμων ημερών ή βαρδιών και των εβδομαδιαίων περιόδων ανάκαμψης, συνίσταται η μείωση των ανώτατων ορίων εβδομαδιαίας εργασίας. Η ισορροπία μεταξύ εργασίας και ανάπαυσης αρχίζει να πλήττεται σοβαρά όταν η εργασία εκτείνεται άνω των 40 εργάσιμων ωρών εβδομαδιαίως. Οι εβδομαδιαίες περίοδοι ανάκαμψης της μίας ημέρας συχνά δεν είναι αρκετές για την αποφυγή σώρευσης των δυσμενών επιπτώσεων και την επίτευξη πλήρους ανάκαμψης από την εργασία, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις υψηλού φόρτου εργασίας. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι χρειάζεται αύξηση της εβδομαδιαίας περιόδου ανάπαυσης και ακολούθως μείωσης των εργάσιμων ημερών ανά εβδομάδα στις 5. Τα στοιχεία αυτά σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα για τη σχέση ημερήσιου χρόνου εργασίας και ασφαλείας οδηγούν σε σύσταση πέντε ημερών οχτάωρης εργασίας ανά εβδομάδα (5x8=40 ώρες ανά εβδομάδα)."
Ακολουθούν τα κείμενα της απάντησης της Κομισιόν και η ερώτηση της κας Ράπτη:
Απάντηση του κ. Ρεν εξ ονόματος της Κομισιόν (P-007872/2012)
"1. Η Επιτροπή είναι ο θεματοφύλακας του ενωσιακού κεκτημένου και φυσικά δεν θα υποστήριζε κανένα κράτος μέλος στη θέσπιση νομοθεσίας ασύμβατης με τη νομοθεσία της ΕΕ. Ωστόσο, η νομοθεσία ορισμένων κρατών μελών θα μπορούσε να τροποποιηθεί ώστε να στηρίξει περισσότερο την ανάπτυξη και την απασχόληση, χωρίς να υπονομεύει τις συνθήκες εργασίας και τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ.
2. Το άρθρο 31 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων[1] ορίζει γενικές αρχές σχετικά με τις δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας. Το άρθρο αυτό στηρίζεται από τη νομοθεσία της ΕΕ[2] μέσω της οδηγίας 2003/88/ΕΚ[3], η οποία προστατεύει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και ορίζει ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης και μέγιστα όρια χρόνου εργασίας. Η οδηγία προβλέπει ότι κάθε εργαζόμενος δικαιούται ελάχιστη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης έντεκα διαδοχικών ωρών ανά εικοσιτετράωρο και ελάχιστη εβδομαδιαία περίοδο αδιάλειπτης ανάπαυσης τουλάχιστον 24 ωρών[4]. Συνεπώς, είναι πιθανό, όπως προβλέπεται από την οδηγία, ο εργαζόμενος να αναπαύεται το λιγότερο έντεκα ώρες ημερησίως ή να εργάζεται έξι συναπτές ημέρες. Ωστόσο, αυτές είναι οριακές καταστάσεις και δεν πρέπει να εφαρμόζονται ως το σύνηθες πρότυπο υπερβαίνοντας μία παρατεταμένη χρονική περίοδο. Για την ακρίβεια, το άρθρο 6 προβλέπει επίσης ότι ο μέσος χρόνος εργασίας εβδομαδιαίως δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 48 ώρες (συμπεριλαμβανομένης της υπερωριακής εργασίας) εκτός από περιορισμένες παρεκκλίσεις που δεν είναι συναφείς εν προκειμένω. Η οδηγία δεν επιτρέπει εργασία έξι εργάσιμων ημερών εβδομαδιαίως και μόνο έντεκα ωρών ανάπαυσης ημερησίως για παρατεταμένη χρονική περίοδο. Κάτι τέτοιο θα είχε σαν αποτέλεσμα μία μέση αύξηση των ωρών εργασίας εβδομαδιαίως σε 78, που είναι ασυμβίβαστο με το άρθρο 6.
3. Η Επιτροπή δημοσίευσε το 2010 μία περιεκτική ανασκόπηση ερευνών για την υγεία και την ασφάλεια στην οργάνωση του χρόνου εργασίας, τα ευρήματα της οποίας εναρμονίζονται σε μεγάλο βαθμό με τους κανόνες της οδηγίας[5]."
Η ερώτηση
"Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), στο μηνιαίο Δελτίο της του Αυγούστου, διαπιστώνει την υψηλή ανεργία που καταγράφεται, κατά το τρίτο τρίμηνο του 2012 και η οποία αναμένει πως θα αυξηθεί περαιτέρω ως το τέλος του χρόνου, ως αποτέλεσμα των προγραμμάτων προσαρμογής στις χώρες που βρίσκονται υπό οικονομική βοήθεια. Η ΕΚΤ θεωρεί πως για την αύξηση της απασχόλησης στις χώρες αυτές πρέπει να γίνουν και άλλες εκτεταμένες αλλαγές στον τομέα της εργασίας, δίνοντας έμφαση στη χαλάρωση της νομοθεσίας της προστασίας των εργαζομένων.
Η Τρόικα (ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) στα τελευταία μέτρα τα οποία φαίνεται να εισηγείται στην Ελλάδα, στις αρχές Σεπτεμβρίου, κατά τη διαδικασία της δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, προτείνει την αύξηση της εργασίας σε έξι ημέρες την εβδομάδα με ημερήσια περίοδο ανάπαυσης (που δεν διευκρινίζεται αν είναι συνεχής) έντεκα ωρών. Υπενθυμίζεται πως η τελευταία προσπάθεια αναθεώρησης της Οδηγίας 2003/88/ΕΚ για την οργάνωση του χρόνου εργασίας στην ΕΕ, που ορίζει σε σαράντα-οχτώ ώρες τη μέγιστη εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας, είχε αποτύχει, με μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις, λόγω ακριβώς της προσπάθειας θέσπισης εβδομαδιαίων ωρών εργασίας αντίστοιχων με τις προτάσεις που εισηγείται τώρα η Τρόικα για την Ελλάδα.
Η ΣΛΕΕ στα αρ. 151, 152 και 153, επικαλούμενη Χάρτες Κοινωνικών Δικαιωμάτων και Δικαιωμάτων των Εργαζομένων, θέτει ως στόχους της ΕΕ τη βελτίωση της διαβίωσης, της εργασίας και της κοινωνικής προστασίας, την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων.
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
Α) Συμμερίζεται πράγματι τις προτάσεις που γίνονται στην Ελλάδα για χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας;
Β) Πως νομίζει πως οι προτάσεις αυτές συμβιβάζονται με το κοινοτικό κεκτημένο και τις επιταγές των Συνθηκών της ΕΕ και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων για την προστασία και την ασφάλεια των εργαζομένων;
Γ) Έχει διεξάγει επιστημονικές μελέτες που αποδεικνύουν πως ο χρόνος εβδομαδιαίας εργασίας που εισηγείται δεν δημιουργεί κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου