Ρουμπινί: Η Ελλάδα πάει για χρεοκοπία

Ακτινογραφία του Όριον για τον νομπελίστα οικονομολόγο που χρησιμοποιείται ως βασικό εργαλείο της Παγκοσμιοποίησης

Και τώρα που η Ελλάδα επέλεξε διαφορετικό δρόμο από αυτόν που επέβαλαν "οι αγορές", δηλαδή οι ξένοι τοκογλύφοι που συνεργάζονταν άριστα με τους ντόπιους ατζέντηδες, άρχισαν οι απειλές. Έχουν ξαμοληθεί  διάφοροι αξιωματούχοι- την αρχή έκανε ο Γερμανός υπουργός οικονομικών συστήνοντάς μας να ψηφίσουμε μνημονιακά κόμματα!- και εξαπολύουν συγκεκαλυμμένες απειλές και κινδυνολογίες. Έτσι,
πολιτικό και οικονομικό χάος «βλέπει» για την Ελλάδα ο εβραίο-αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος, Νουριέλ Ρουμπινί, εκτιμώντας παράλληλα πως αποτελεί απλώς θέμα χρόνου η έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη, την οποία τοποθετεί μέσα στον επόμενο χρόνο.

Όπως σημείωσε, μέσω twitter, οι ψηφοφόροι στην Ελλάδα, τη Γαλλία και τη Γερμανία σηματοδότησαν μια εξέγερση εναντίον της πολιτικής λιτότητας, ενώ στην Ελλάδα η ύφεση βαθαίνει κι άλλο. 
Επιπλέον, σχολίασε πως το εκλογικό αποτέλεσμα της Ελλάδας είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτό της Γαλλίας, γιατί οδηγεί σε χάος.
«Μοιάζει με ένα διαλυμένο τρένο που οδηγείται μοιραία στη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ» έγραψε χαρακτηριστικά, ενώ παρατήρησε ότι η κόπωση από τη λιτότητα στην περιφέρεια της Ευρωζώνης συγκρούεται με την κόπωση διάσωσης στον πυρήνα της Ευρωζώνης.
«Η παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ βρίσκεται πλέον σε κίνδυνο με σημαντικούς κινδύνους μετάδοσης της κρίσης στην υπόλοιπη ευρωπεριφέρεια. Η πολιτική αβεβαιότητα στην Ευρωζώνη αυξάνεται δραματικά» αναφέρει.
Ποιος είναι όμως ο Ρουμπινί και τις εκπροσωπεί, όπως και όλοι οι όμοιοί του αξίζει τον κόπο να το μάθουμε από δημοσίευμα του Όριον (τ. 35) του περασμένου Νοεμβρίου - Δεκεμβρίου:

 Ο Ρουμπινί και οι «προφητείες» του

 Του Δημήτρη Πετρίδη

Η Ελλάδα είναι το οικονομικό – κοινωνικό – πολιτικό πειραματόζωο της Ευρώπης, έχουμε τονίσει πολλές φορές στα τεύχη των τριών χρόνων ζωής του Όριον. Μιας Ευρώπης η οποία, έχουσα βαθειά πολιτιστική – πολιτική και κοινωνική παράδοση, θεωρείται από τους παγκόσμιους εγκεφάλους ως η πιο δύσκολη περιοχή για την εφαρμογή των συνταγών της Παγκοσμιοποίησης. Ενός πειράματος που περιλαμβάνει εξαθλίωση των λαών μέσω «προγραμμάτων οικονομικής ανασυγκρότησης» των χωρών, οι οποίες εν τω μεταξύ θα έχουν καταλυθεί ως εθνικά – κρατικά μορφώματα, θα κυβερνώνται από τυπικές πολιτικές ομάδες – υπαλλήλους και πρόθυμες στην «εξυπηρέτηση» με λαούς που πλήρως εξαρτημένοι θα παρακαλούν για ένα ξεροκόμματο. Το εφιαλτικό σχέδιο αυτό έχει συλληφθεί από διεστραμμένους εγκεφάλους, οι οποίοι έχουν στήσει ένα απίστευτο δίκτυο που έχει δύναμη μόνο το χρήμα. Μέσω αυτού εξαγοράζουν υπηκόους σε όλες τις χώρες του κόσμου και με αντίτιμο την προσωπική – οικογενειακή τους ευμάρεια και ασφάλεια (ας μην ξεχνούμε και τους «οικονομικούς δολοφόνους») αργά μα σταθερά υλοποιούν τον εφιάλτη. Μοχλός πίεσης είναι τα μεγάλα μέσα «μαζικής ενημέρωσης», τα οποία είτε έχουν εξαγοράσει είτε εκβιάζουν με διάφορους τρόπους, δεδομένου ότι ελέγχουν κεντρικά και τη διαφήμιση, που είναι η βασική πηγή εσόδων τους. Άλλωστε γι’ αυτό προσπαθούν παντοιοτρόπως να κλείσουν τα μικρά μέσα και να ελέγξουν το Διαδίκτυο, κυρίως τα blogs. Η επιδρομή κατά των μικρών εντύπων στην Ελλάδα έγινε πολύ πρόσφατα, την 1^η Ιουλίου 2011, με νόμο που ακύρωνε την «ατέλεια Τύπου» στα ΕΛΤΑ. Στις διάφορες χώρες βρίσκουν πρόθυμους συμμάχους, τους λεγόμενους «νταβατζήδες», υποσχόμενοι ότι δεν θα θιγούν τα συμφέροντά τους, όπως συμβαίνει χρόνια τώρα στην Ελλάδα της… διαφάνειας! Στην Ευρώπη η υπόθεση Παγκοσμιοποίηση ξεκίνησε από την Ιρλανδία και εξαπλώθηκε με μεγάλο θύμα την Ελλάδα – χώρα πιλότο. Πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι παράλληλα με την «επιχείρηση υποδούλωσης» της χώρας, διάφοροι «που διαθέτουν πληροφορίες», πλουτίζουν παίζοντας στα ζάρια την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Οι άνθρωποι αυτοί κινούνται στις παρυφές της εξουσίας, όπως αναφέρουν οι αποκαλύψεις ακόμη και μέσα στην ελληνική βουλή. Όπως για παράδειγμα συνέβη με την περιβόητη «εξαγγελία δημοψηφίσματος».

 Στις 22/10/2010, με την υπογραφή της διακήρυξης της Πρωτοβουλίας για την Κλιματική Αλλαγή στη Μεσόγειο, ολοκληρώθηκε η σύνοδος στη Βουλιαγμένη.  Όλως συμπτωματικώς συντονιστής του "τραπεζιού των πρωθυπουργών" ήταν ο  επίσης εβραιοαμερικανός Τζέφρι Σακς, της γνωστής «Γκόλντμα Σακς» και διευθυντής του Earth Institute του Πανεπιστημίου Κολούμπια…

Απροκάλυπτη επέμβαση

Στο πλαίσιο αυτό αλλά και εκείνο της ευρύτερης «επιχείρησης», διάφοροι παράγοντες από το εξωτερικό προσπαθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να βοηθήσουν πρόσωπα και καταστάσεις που τους βολεύουν. Έτσι, απροκάλυπτη και συκοφαντική επέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας, μάλλον προς ενίσχυση του προσωπικού φίλου του που είναι ο μέχρι χθες πρωθυπουργός της Ελλάδας, πραγματοποίησε ο γνωστός –ελέω της οικονομικής κρίσης την οποία υποτίθεται ότι προέβλεψε και έκτοτε γυρνά τον κόσμο και δίνει διαλέξεις– οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί.

Η επέμβαση έγινε μέσω του Twitter και οι χαρακτηρισμοί για τη Νέα Δημοκρατία ως «ελληνική αλεπού» και «διεφθαρμένη» ερμηνεύθηκαν ως απροκάλυπτη στήριξη του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του! Συγκεκριμένα, το μήνυμα  έγραφε: «η διεφθαρμένη Νέα Δημοκρατία, που διόγκωσε το έλλειμμα στο 15% του ΑΕΠ και ξεδιάντροπα είπε ψέματα γι’ αυτό, τώρα θέλει να ξαναγίνει κυβέρνηση της Ελλάδας. Η ελληνική αλεπού, η οποία λεηλάτησε το κοτέτσι, τώρα ισχυρίζεται ότι θέλει να το “φρουρήσει” ξανά. Η αξιοπιστία τους είναι πιο βρώμικη από τη λάσπη»!        

  Συνάντηση Παπανδρέου – Ρουμπινί και αργότερα με Παπακωνσταντίνου στις 8 Ιανουαρίου 2010.  Την  προηγούμενη ημέρα ο αμερικανοεβραίος οικονομολόγος είχε δηλώσει ότι «Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι η μόνη λύση», προκαλώντας πολλές αντιδράσεις.

 Υπό φυσιολογικές συνθήκες ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να «τραβήξει το αυτί» του φίλου του, οι επιδόσεις του οποίου στο ωραίο φύλο -στους κύκλους των διακεκριμένων οικονομολόγων- θεωρούνται ότι  είναι καλύτερες από αυτές στα οικονομικά, αφού τέτοιες ενέργειες συνιστούν αθλιότητα (το λιγότερο), ακόμα κι αν αποτελούν προϊόν συζήτησης του ιδίου με τον πρωθυπουργό. Τα ίδια θα ίσχυαν ακόμα κι αν τα σχόλια αφορούσαν το ΚΚΕ ή τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλο κόμμα. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση δεν είπε τίποτα, δεν έκανε καμία παρέμβαση, ούτε καν ψέλλισε κάτι ο κατά τα άλλα λαλίστατος κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ποιος είναι

Όλως συμπτωματικώς ο Νουριέλ Ρουμπινί κινείται στον χώρο εκείνων που κατηγορούνται ότι δημιούργησαν την παγκόσμια κρίση. Δηλαδή των μεγάλων τραπεζιτών, εκ των οποίων η μεγάλη πλειοψηφία είναι εβραϊκής καταγωγής με σιωνιστική ιδεολογία. Ο αμερικανικής υπηκοότητας διάσημος οικονομολόγος Ρουμπινί (Nouriel Roubini) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, το 1959, από γονείς Εβραίους του Ιράν. Μεγάλωσε στην Ιταλία, όπου, μετά τη λήψη πτυχίου πολιτικής οικονομίας από το πανεπιστήμιο Bocconi στο Μιλάνο, έλαβε διδακτορικό στα διεθνή οικονομικά από το Χάρβαρντ (τότε ήταν σύμβουλος του Τζέφρυ Σακς, του άλλου επίσης Εβραίου της Γκόλνμταν Σακς) και έγινε καθηγητής στο Yale. Εργάστηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal), την Παγκόσμια Τράπεζα και στην Τράπεζα του Ισραήλ. Πραγματοποίησε έρευνα για τις αναδυόμενες αγορές, ενώ στην κυβέρνηση Κλίντον διετέλεσε ως ανώτερος οικονομολόγος στο Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων και αργότερα  ανώτερος σύμβουλος του Τίμοθι Γκάιτνερ (Timothy Geithner, επίσης εβραϊκής καταγωγής, που εργάστηκε για το ίδρυμα Τσίσιντζερ), ο οποίος το 2009 έγινε υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ. Έχει κατά καιρούς εμφανιστεί στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, στο Κογκρέσο και στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων των ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι ο Ρουμπινί είναι στον σκληρό πυρήνα των κυβερνητών της Παγκόσμιας Υπηρεσίας και ως εκ τούτου έχει πληροφόρηση που λίγοι διαθέτουν. Κάπως έτσι, έγινε διάσημος το 2008 από την «πρόβλεψη» της κατάρρευσης τόσο της στεγαστικής αγοράς των ΗΠΑ όσο και της παγκόσμιας ύφεσης. Διδάσκει στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Stem School of Business και είναι πρόεδρος της οικονομικής εταιρείας συμβούλων «Ρουμπινί Παγκόσμια Οικονομία». Του έχουν δώσει τα παρατσούκλια "Dr Doom" και "permabear" . Το 2001 ο Ρουμπινί επέστρεψε στο ΔΝΤ ως «επισκέπτης μελετητής» και ασχολήθηκε με την Αργεντινή, που είχε τότε καταρρεύσει. Σήμερα εμφανίζεται στην υπό κατάρρευση Ελλάδα, για την οποία έχει πει κάτι που συνδυάζεται απόλυτα με τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, προκειμένου να βρεθεί «φερέγγυα» κυβέρνηση: «Πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε για τη φερεγγυότητα των κυβερνήσεων. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι η κορυφή του παγόβουνου της αύξησης των κυρίαρχων προβλημάτων χρέους στην ευρωζώνη, στη Βρετανία, στην Ιαπωνία και στις ΗΠΑ».