Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Το Μνημόνιο και οι αμνοί...



Του Πάρη Πέτρα
Συνειδητά και με δόλιο τρόπο το ελληνικό Πολιτικό Σύστημα προσπαθεί να παραπλανήσει τον Ελληνικό Λαό σχετικά με το Μνημόνιο ώστε να τον οδηγήσει (και το έχει καταφέρει) σε ατραπούς λαϊκισμού, με στόχο να διαφυλάξει και να διατηρήσει το θερμοκήπιο παραγωγής καρπών προς όφελός του! 
Έτσι, αναφέρεται εστιάζοντας μόνο στο 5% του Μνημονίου, αυτού που αφορά στις πληρωμές των υποχρεώσεων της χώρας. 

Βεβαίως και αποσιωπά το γεγονός ότι το ίδιο δημιούργησε την ζοφερή οικονομική πραγματικότητα. Εμμέσως ή απευθείας φορτώνει στις πλάτες των ξένων και "των αγορών" που "είδαν φως και μπήκαν" λόγω της δικής του ανικανότητας - των παραλείψεων και ενδεχομένως ενός μέρους του που έπαιζε συνειδητά ύποπτο παιχνίδι, όλα τα δεινά. Ουδείς αντιλέγει ότι πρέπει να γίνει  "διεθνής οικονομικός έλεγχος του ελληνικού χρέους", όπως υποστηρίζουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Αυτό ήδη θα έπρεπε να έχει γίνει διότι, όποιος καλείται να πληρώσει οφείλει να ελέγξει τον λογαριασμό που του δίνουν. 


Όμως, δεν μπορεί να συνεχίζεται το γαϊτανάκι της παραπλάνησης του Ελληνικού Λαού με την απόκρυψη του γεγονότος ότι το 95% του Μνημονίου έχει δίκιο διότι επιβάλλει αυτονόητα μέτρα που θα έπρεπε να έχουν ληφθεί από τις κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια. Αυτά τα μέτρα αφορούν στο συμμάζεμα, νοικοκύρεμα και πραγματικό εκσυγχρονισμό του ελληνικού κράτους. Προσπαθεί να περιορίσει έως να μηδενίσει τη γραφειοκρατία η οποία είναι και η βασική αιτία κυριαρχίας της διαφθοράς, και στην αποκοπή του φυτωρίου ημετέρων, κολαούζων και παρατρεχάμενων της εκάστοτε κυβέρνησης που μας στοιχίζει πάρα πολλά...   


Αυτά λοιπόν, τα αυτονόητα, που δεν έκαναν οι ελληνικές κυβερνήσεις, προσπαθούν να τα επιβάλλουν οι ξένοι μέσω του Μνημονίου. Παράλληλα δημιούργησαν έναν μηχανισμό ελέγχου και ροής χρημάτων απευθείας στα ταμεία των δανειστών και όχι στα χέρια του Πολιτικού Συστήματος Κλεπτοκρατίας, το οποίο μέχρι προ Μνημονίου παρακρατούσε (αν όχι όλες σίγουρα το μεγαλύτερο μέρος) τις οικονομικές υποχρεώσεις της χώρας χρησιμοποιώντας αυτές για τη συντήρησή του! Οι ξένοι, που τα γνώριζαν άριστα όλα αυτά αλλά δεν έκαναν τίποτα διότι βολεύονταν, τώρα που άλλαξαν οι συνθήκες επέβαλαν ένα ασφυκτικό οικονομικό πρόγραμμα. Εδώ όμως τίθεται θέμα ικανότητας πολιτικής διαπραγμάτευσης αλλά, ποιος να διαπραγματευτεί; Τα κόμματα και μέλη τους που φέρονται να λαδώνονταν από τους ξένους δανειστές; Μέσα σε αυτή την πραγματικότητα μπήκαν στο παιχνίδι οι τοκογλύφοι και διάφοροι άλλοι αεριτζήδες "των αγορών". 
Αυτήν την ευχέρεια λεηλασίας της χώρας τους την έδωσε το Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα! 


Επίσης, αποκρύπτουν και το εξής απλό: Πουθενά δεν αναγράφεται στο  Μνημόνιο "επιβάλλετε χαράτσια, φόρους και τέλη στον Ελληνικό Λαό"! Απλώς απαιτεί τα ποσά που, κατά τους ίδιους, οφείλουμε. Το πού θα τα βρει η (κάθε) ελληνική κυβέρνηση είναι δικό της θέμα. Όμως, οι κυβερνήσει ΓΑΠ και Παπαδήμου, αντί να ξηλώσουν τα διεφθαρμένα συστήματα εξυπηρέτησης του Πολιτικού Συστήματος (για παράδειγμα, πόσους συμβούλους και παρασυμβούλους έχουν υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς και φαρισαίοι;) και τις εστίες συντήρησης της κομματικής τους πελατείας που επιβιώνουν μέσα στο τερατώδες, αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο δημόσιο διοικητικό και παραδιοικητικό σύστημα, στις ΔΕΚΟ και άλλους κρατικοδίαιτους φορείς, μετακύλησαν τον λογαριασμό στις πλάτες του Ελληνικού Λαού που στενάζει. Αυτή είναι η αλήθεια!
  
Από την άλλη πλευρά, η αντιπολιτευτική τακτική της Αριστεράς (κυρίως) εστιάζει μόνο στην επιστροφή μας στην προ Μνημονίου πραγματικότητα. 
Μα αυτή δεν δημιούργησε τις συνθήκες εισόδου στο ΔΝΤ και στα Μνημόνια;                         Και βεβαίως πρώτο ζήτημα "τα κεκτημένα" αλλά λέξη για τον περιορισμό και εκσυγχρονισμό του κράτους. Κανείς δεν κατανοεί γιατί, για παράδειγμα σήμερα, που οι τρόποι επικοινωνίας έχουν αλλάξει θεαματικά (με ένα κινητό μαθαίνεις την είδηση δε χρόνο - αστραπή) γιατί να διαθέτει η ΕΡΤ τα δικά μας χρήματα και να συντηρεί ένα δίκτυο περιφερειακών σταθμών; Κι όμως, στα χαρτιά η ΕΡΤ είναι Α.Ε. αλλά τη χρηματοδοτούμε όλοι ο Έλληνες μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ! 


Αλλά και το πιο "εκσυγχρονισμένο" μοντέλο κρατικοδίαιτης ύπαρξης φορέων, όπως είναι το "Διάζωμα" (εμείς το λέμε σκάνδαλο!) του κ. Μπένου, που θα "σώσει τα αρχαία", είναι απαράδεκτο μόρφωμα που δεν κομίζει τίποτα από παγκόσμια πολιτιστικά εγχειρήματα και εξακολουθεί να κινείται στη λογική "ο Πολιτισμός δεν είναι ανταποδοτικός". Η λογική ύπαρξής του έχει ως βάση την κρατική επιχορήγηση (ξεπερασμένο μοντέλο ΠαΣοΚ της δεκαετίας του '80 όπως οι περιβόητες "προγραμματικές συμβάσεις Κράτους - ημετέρων Δήμων) και ο "κουμπαράς" παραλλαγή του παγκαριού της Εκκλησίας ("ταις ψυχαίς ημών"). Και όλα αυτά υπό την ομπρέλα συγκεκριμένου χώρου μέσων ενημέρωσης και "προσωπικοτήτων", με κρατικές όμως χρηματοδοτήσεις και χωρίς το "Διάζωμα" να έχει προηγούμενη τεχνογνωσία, εμπειρία, καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό και άλλα πολλά που απαιτούνται για να αναστηλωθεί ένα αρχαίο θέατρο! "Είδε φως και μπήκε" στον χώρο του Πολιτισμού και ο κ. Μπένος, με τη λογική του κρατικοδίαιτου, διότι έτσι έχει μάθει. Βεβαίως και δεν είναι ο μόνος. Όμως αυτή η λογική έφερε τη χώρα εδώ που βρίσκεται!  


Φαίνεται ότι ο κ. Βενιζέλος μάλλον το κατάλαβε ομολογώντας ότι "το ΠαΣοΚ σάπισε"! Όντως είχε σαπίσει προ πολλού και είναι η βασική αιτία του προβλήματος της χώρας. Από την άλλη πλευρά του λόφου, η Νέα Δημοκρατία του κ. Σαμαρά φαίνεται πως δεν έχει αντιληφθεί το παραμικρό. Το βασικότερο που δεν έχει πάρει είδηση είναι ότι το πρόβλημα της Ν.Δ. είναι από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 έγινε και η ίδια... ΠαΣοΚ!                              Δηλαδή, ακολούθησε την ίδια κρατικοδίαιτη λογική, του διορισμού, της "εξυπηρέτησης", της συντήρησης ενός αναποτελεσματικού κράτους - τέρατος και του κυνηγητού κάθε καινοτόμου επιχειρηματικής προσπάθειας. Γι' αυτό και δεν εκσυγχρονίστηκε η χώρα παρά τις κορώνες του (άφωνου) κ. Καραμανλή περί "επανίδρυσης του κράτους". Και επί των ημερών της οι "νταβατζήδες" και οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, οι βδέλλες της Ελλάδας και άλλοι παρασιτικοί οργανισμοί όχι μόνο επιβίωσαν αλλά μερικοί δυνάμωσαν. 
Και, ω Δικαιοσύνη,  ποτέ κανένας δεν πλήρωσε! Κάτι φουκαράδες μικροί και αυτοί αμφίβολο είναι...


Με άλλα αυτά και άλλα περισσότερα και μεγαλύτερα, πορευόμαστε μέσω Μνημονίου αλλά χωρίς την αλήθεια που είναι απλή: 
-Η Ελλάδα πρέπει και οφείλει να συμμαζευτεί πρώτα απ' όλα μέσα στη συνείδησή μας. Ο τρόπος σκέψης της πλειοψηφίας των Ελλήνων πάσχει γιατί έτσι εκπαιδευτήκαμε και, κακά τα ψέμματα, βολευτήκαμε! Η λογική του μισθού "μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει" χωρίς να μας καίγεται καρφί και χωρίς να νοιαζόμαστε για την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα της εργασίας  μας (που ενίοτε την αντιμετωπίζουμε ως πάρεργο) διότι, όπως έλεγε και η ιδιαίτερη περίπτωση πρωθυπουργού ΓΑΠ, είμαστε "απασχολούμενοι" (και όχι εργαζόμενοι), πέρασε ανεπιστρεπτί.      
-Να μικρύνει, απλοποιηθεί και να γίνει πιο αποτελεσματική η Δημόσια Διοίκηση. 
-Δια του παραδείγματος γίνονται πολλά περισσότερα απ' όσα δια του καταναγκασμού. Το πολιτικό σύστημα οφείλει να πρωτοστατήσει στην τιμωρία όλων εκείνων των μελών και φίλων του που λεηλάτησαν το Δημόσιο Χρήμα, το οποίο πρέπει να επιστραφεί στην Πατρίδα. Εάν δεν το πράξει ποτέ δεν πρόκειται να πείσει ποτέ τον Ελληνικό Λαό, θα συνεχίσει η καχυποψία στις σχέσεις κράτους - πολιτών και βεβαίως δεν θα πάρει ποτέ με το μέρος του το σκεπτόμενο τμήμα των Ελλήνων που είναι και οι πιο προοδευτικοί και μπορούν  να οδηγήσουν την χώρα ψηλά.   
-Το πολιτικό σύστημα οφείλει να θυσιάσει πολλά από αυτά που έχει αποκομίσει από τη λειτουργία της Δημοκρατίας προς όφελος την Πατρίδας. Και κυρίως την ψεύτικη - ξύλινη γλώσσα που μέχρι σήμερα χρησιμοποιεί και την ακόμη πιο ψεύτικη πρακτική του (άλλο φαίνεται στη βιτρίνα και άλλο γίνεται στην πράξη). Φυσικά και πρέπει να θυσιάσει και πολλές "βιτρίνες" που τις χρησιμοποιεί για να κατασκευάζει τα ψεύτικα είδωλά του. 
-Να φροντίσει ώστε να μειωθεί όχι μόνο το Κράτος μα και το ίδιο το Πολιτικό Σύστημα σε επίπεδο εκπροσώπησης και μηχανισμών του. Άλλωστε είμαστε μια πολύ μικρή χώρα...
-Να επικρατήσει, επιτέλους η αρμονία της Αξιοκρατίας διαγράφοντας τα κομματικά και "ημέτερα" φάλτσα.     
-Να ελεγχθεί σε βάθος, να εκσυγχρονιστεί να γίνει σύντομη και αποτελεσματική  η Ελληνική Δικαιοσύνη.    
-Να πληρώσουν και αυτοί που πραγματικά έχουν αφού όμως πρώτα ερευνηθεί πού τα βρήκαν.
-Να απλοποιηθεί σε επίπεδο αδειοδότησης - φορολογίας και να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα. 
  
Όλα αυτά και άλλα πολλά μπορούν να ελαφρύνουν τον Λαό από το Μνημόνιο, το οποίο σαφώς πρέπει να επαναδιαπραγματευτούμε. 
Όμως, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε να ζητάμε από τους δανειστές να μας μειώσει το κεφάλαιο, τις δόσεις κ.λπ. και, την ίδια ώρα, να διατηρούμε το ίδιο ακριβώς σύστημα που οδήγησε την Πατρίδα μας σε κατάσταση αφερεγγυότητας. Δεν μας πιστεύουν (γι' αυτό ζητούν υπογραφές!) και γινόμαστε γραφικοί. 
Και δυστυχώς, με αυτή τη  εικόνα του αφερέγγυου και γραφικού Βαλκάνιου  παρουσιαζόμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία οφείλουμε να καταλάβουμε ότι δεν είναι ένωση αγγέλων αλλά λύκων!
Για να τους αντιμετωπίσουμε πρέπει να γίνουμε τουλάχιστον σκυλιά. 
Διότι, ως αφελείς αμνοί δεν έχουμε καμία τύχη... 
                     



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου