Πόλεμος το 1821 (απελευθερωτικός) και όχι Επανάσταση!

«Γι’ αυτά τα Μάρμαρα πολεμήσαμε...» (Μακρυγιάννης)

 Του συγγραφέα ιστορικού ερευνητού, ΔΗΜΗΤΡΗ ΒΑΡΔΙΚΟΥ

Εσκεμμένο Λάθος του Ελληνικού Συντάγματος, που επεβλήθη από τους εκκλησιαστικούς Πατέρες. Σκοπός τους: να διατηρήσουν και να αυξήσουν την κινητή και ακίνητη περιουσία που απέκτησαν από τους Έλληνες…

Αυτοί που άρπαξαν από τους 150.000 ελληνικούς Ναούς και τα Μαντεία, αφού πρώτα σκότωσαν τους ιερείς τους, θρυμμάτισαν τους σκλαβωμένους πολίτες της Χώρας μας ή τους δώρισαν ή τους πούλησαν φεύγοντας οι Τούρκοι φρούραρχοι και Συνταγματικά να συνεχίζουν να νέμονται δήθεν με νόμιμο τρόπο την Ελληνική Γη. Να αγοράζουν, να πωλούν, να ανταλλάσσουν, να διαχειρίζονται, όπως και να χτίζουν και να εκμεταλλεύονται ξενοδοχεία και άλλες εμπορικές επιχειρήσεις από τον απελευθερωτικό Πόλεμο του  1821 έως σήμερα και έως το άπειρον των Χρόνων, αν υπάρχουν ακόμη Έλληνες ή έχουν γίνει όλοι Ρωμιοί, Γραικύλοι, Ποίμνιον και Δούλοι.

Πόλεμος είναι: Ένοπλος και γενικός ξεσηκωμός των πολιτών μιας χώρας κατά εχθρικού λαού που του έχει στερήσει την Ελευθερία του.

Ο Πόλεμος χαρακτηρίζεται σε: Αμυντικό, Απελευθερωτικό και Κατακτητικό.

α) Μετά τον πόλεμο (ιδιαίτερα τον ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ): οι πολίτες της χώρας συντάσσουν ΣΥΝΤΑΓΜΑ και ΝΟΜΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

β) Καταργούνται (αυτοδικαίως) άπαντα τα προνόμια που είχαν πολίτες ή ομάδες πολιτιστικών, πολιτικών ή θρησκευτικών ενώσεων = ιδιοκτησίες (οικήματα, κάμποι, βουνά, νησιά και κάθε είδους κτήματα, ή ευνοϊκά νομοθετήματα).     

γ) Διανέμουν την ΓΗ της Πατρίδας τους ΔΙΚΑΙΑ (σε ίσια μέρη) σε ΟΛΟΥΣ τους ΠΟΛΙΤΕΣ, πλην των προδοτών της Πατρίδας.  

β) Καταργούνται οι κάθε είδους διακριτές συμπεριφορές και προσφωνήσεις (π.χ. σερ, εφέντη, δέσποτα, κύριέ μου κ.λπ.) και κάθε είδους αξιώματα που είχαν λάβει πολίτες ή ομάδες πολιτών και αποκαθιστώνται τα δικαιώματα όλων των εκτοπισμένων,   φυλακισμένων και γενικώς αδικημένων κατά την περίοδο που ο τόπος τους βρισκόταν σε καθεστώς σκλαβιάς.  

2) Επανάσταση είναι: Εσωτερικό θέμα (κοινωνική διαδικασία) του λαού ενός Έθνους-Κράτους:

 α) Μερικός ή και γενικός ξεσηκωμός των πολιτών (που επαναστατεί) κατά της αυταρχικής εξουσίας της χώρας του. 

Νομοθετικά,  με αυταρχισμό, με κατάχρηση εξουσίας λόγω Δικτατορίας ή ηθελημένης εξαρτήσεως των διοικούντων από άλλο Κράτος.

 β) Για την απελευθέρωση (από τη δουλεία-στέρηση της ελευθερίας του) από εχθρικό λαό ή οικονομικά συμφέροντα του Έθνους-Κράτους.

Γι’ αυτό ονομάσθηκε «επανάσταση» ο Απελευθερωτικός Πόλεμος του 1821. Υπήρχαν σκοπιμότητες από την εξουσία της Εκκλησίας, για να διατηρήσει και να αυξήσει τα κτήματα και τα οικήματα που είχε αποκτήσει από τη ρωμαιο-βυζαντινοκρατία, τις  σταυροφορίες, την τουρκοκρατία των πασάδων, των τσιφλικάδων, τα Βακούφια, την χριστιανοφοβία που καλλιεργήθηκε υπέρμετρα και την πλιατσικοκρατία.

Η «Ελλάδα» είναι και εκ των ΕΣΩ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ !

Από το 144 π.Χ. έως σήμερα (2012 μ.Χ.) ολόκληρος ο ελληνικός κόσμος (επί 1868 χρόνια) βρίσκεται σε σκλαβιά ή ομηρία. Αρχικά των Ρωμαίων, κατόπιν της Νέας Ρώμης (Ρωμαιο-Χριστιανο-Βυζάντιο) και τέλος της Τουρκίας (των πασάδων, των τσιφλικάδων και των δεσποτάδων). Σήμερα, παρά την εποποιία του απελευθερωτικού πολέμου του 1821, εξακολουθούμε να παραμένουμε εξαρτημένοι από ξένες Μεγάλες Δυνάμεις.

Τα Ελληνικά Συντάγματα (με την επέμβαση του ιερατείου) μετά το 1821 χαρακτηρίζουν τον απελευθερωτικό πόλεμο του 1821 ως «Επανάσταση», για να διατηρηθούν επ’ άπειρον οι εκκλησιαστικές περιουσίες που δώρισαν οι Τούρκοι στο μετα-Βυζάντιο, ως ανταλλαγή για την προδοσία της πτώσης του. Δηλαδή, να εξακολουθούν να είναι ισχυρά τα «φιρμάνια» των μωαμεθανών πασάδων για λογαριασμό της χριστιανικής Εκκλησίας της Ελλάδος!

Είναι λάθος να ονομάζουμε το 1821 «Επανάσταση» και όχι Απελευθερωτικό Πόλεμο, όπως για παράδειγμα το 1912-14, 1919 κ.λπ. Πριν αναχωρήσουν οι Τούρκοι πασάδες (μετά τη νίκη των Ελλήνων το 1821), με φιρμάνια - δωρητήρια (χαριστήρια) δώρισαν στα μοναστήρια, στις Μητροπόλεις και στις εκκλησίες μεγάλες εκτάσεις, ίσες προς το 1/2 της Ελληνικής Γης. Στη Μονή Πετράκη των Αθηνών, για παράδειγμα, χάρισαν σχεδόν ολόκληρη την Αττική (Αιγάλεω, Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττό και τις γαίες έως τις Στήλες του Σουνίου). Κι έτσι έως σήμερα πωλούν οι καλόγεροι και οι παπάδες σε ιδιώτες…