Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΕΔΙΠΤ και ο ρατσιστικός όρος του καταστατικού της

Οι Ενώσεις Τύπου στην Ελλάδα είναι πολλές και, όπως συμβαίνει συνήθως, κρατικοδίαιτες. Άλλωστε γι' αυτόν τον λόγο, στις περισσότερες από αυτές η είσοδος νέων μελών είναι δύσκολη και εν πολλοίς αδιαφανής. Μια από τις ενώσεις αυτές είναι η Ένωση Δημοσιογράφων Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου (ΕΔΙΠΤ) η οποία ιδρύθηκε σε καθεστώς απόλυτης ελευθερίας. Επί Μεταξά και στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, (1939). Τότε εκδότες εφημερίδων και περιοδικών της εποχής προφανώς προσφιλείς στο καθεστώς, αποφάσισαν να συνασπισθούν σε Ένωση.


Σήμερα διαθέτει περισσότερα από 250 μέλη (δημοσιογράφους – εκδότες) και "ιδιόκτητα καλαίσθητα, σύγχρονα και άριστα εξοπλισμένα γραφεία" επί της Βασιλίσσης Σοφίας 25, γ’ όροφο. Δεν θα σταθούμε στο εύλογο ερώτημα πού βρήκε τα γραφεία και από πού αντλεί έσοδα. 
Αυτό που κάνει έξω φρενών όποιον μελετήσει την εν λόγω ένωση είναι το καταστατικό της που έχει μείνει στο 1939 και είναι τουλάχιστον ρατσιστικό.
Συγκεκριμένα, διαβάζοντας τους όρους εγγραφής νέων μελών από την ιστοσελίδα της ένωσης, μένουμε έκπληκτοι:  
"
Για την εγγραφή στην Ε.Δ.Ι.Π.Τ ενός ιδιοκτήτη - εκδότη εφημερίδας ή περιοδικού, πρέπει το έντυπο που εκδίδει να κυκλοφορεί τουλάχιστον κατά εβδομάδα,δεκαπενθήμερο,μήνα, δίμηνο ή τρίμηνο και να εκδίδεται συνεχώς πέραν της διετίας, ο ίδιος δε να έχει ηλικία όχι μεγαλύτερη των 50 ετών κατά την έναρξη της έκδοσης του εντύπου.
Η έγκριση ή μη της αιτήσεως εισδοχής αποφασίζεται από το διοικητικό Συμβούλιο της Ενώσεως, μετά δε την έγκρισή της ο αιτών καταβάλλει δικαίωμα εγγραφής 150 Ευρώ, ως και ετήσια συνδρομή, η οποία για το έτος 2011 έχει ορισθεί σε 50 Ευρώ".
Δηλαδή, ούτε λόγο ούτε πολύ η Ένωση αυτή διαθέτει στο καταστατικό της έναν αντισυνταγματικό - ρατσιστικό όρο που απαγορεύει στους άνω των 50 ετών πολίτες αυτής της χώρας να γίνουν μέλη της! 
Αυτό όμως δεν εμπόδισε πέρυσι τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον υπουργό του (Τύπου) Μόσιαλο να ορίσουν την εν λόγω Ένωση αντικαταστάτη του κράτους (!!!) αφού για να εξακολουθήσει ένα περιοδικό την ταχυδρομική ατέλεια θα πρέπει να περάσει ως μέλος από την εν λόγω Ένωση! 
Και μετά ρωτάμε γιατί αυτή η παρακμή!   

Παρατήρηση Όριον:
Όπως και με τις ενώσεις δημοσιογράφων έτσι και με την ένωση ιδιοκτητών εμείς λέμε όχι. Όχι στους γραβατωμένους υποκριτές, όχι στους κολαούζους της εξουσίας! Με κόστος αλλά, ελεύθεροι!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου