Η Ελλάδα είναι το τελευταίο κράτος τύπου Σοβιέτ στον πλανήτη. Το υποστηρίζουν πολλοί αλλά δεν έχει καμία σημασία αφού το επιβεβαιώνει η (τραγική) ελληνική πραγματικότητα. Εμείς λέμε ότι πρόκειται περί ιδιαιτέρου μείγματος κράτους (λέμε τώρα...) με στοιχεία καπιταλισμού - σοβιέτ - κομματοκρατίας - κλεπτοκρατίας.
Στην Ελλάδα υπάρχει ένας ιδιαίτερος προστατευτισμός που, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, ακυρώνει το καπιταλιστικό προφίλ του κράτους. Ο προστατευτισμός ισχύει για διάφορες ομάδες και ομαδούλες του πληθυσμού που έχουν κατά το παρελθόν καταφέρει να συνδιαλλαγούν με το κομματικό κράτος. Η συνταγή είναι γνωστή: "σας κάνουμε το χατίρι αρκεί να μας είσαστε εκλογικά πιστοί". Αυτή είναι η λογική που κυριάρχησε επί πολλές, μας πάρα πολλές δεκαετίες, δημιούργησε τον "ελληνικό γόρδιο δεσμό" στον οποίον ουδείς μπορεί να βρει άκρη.
Υποτίθεται πως το ελληνικό (καπιταλιστικό) κράτος, ανήκων στη δύση με τυμπανοκρουσίες, οφείλει, στο πλαίσιο της λειτουργίας του ως καπιταλιστικό να ευνοεί το εμπόριο προκειμένου να διακινούνται αγαθά, να παράγεται αξία και υπεραξία, φόροι, ΦΠΑ κ.λπ. ώστε από αυτά να παίρνει το κράτος το μερτικό του, οι συναλλασσόμενοι το δικό τους και να επιβιώνουν όλοι μια χαρά. Διότι, αν δεν υπάρξουν εμπορικές κινήσεις το κράτος ΔΕΝ θα μαζεύει φόρους και δεν θα μπορεί να ζήσει!
Κι όμως, στην Ελλάδα το εμπόριο είναι περίπου ενέργεια απαγορευμένη!
Ας πάρουμε για αρχή τα φαρμακεία: ένας πτυχιούχος της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου, έχει (θεωρητικά) τη δυνατότητα να ανοίξει φαρμακείο και να εμπορευτεί φάρμακα, αφού διαθέτει όλα τα τυπικά προσόντα. Στην πράξη όμως αυτό δεν ισχύει διότι υπάρχουν φραγμοί από τους Φαρμακευτικούς Συλλόγους των πόλεων, με την δικαιολογία "να μην γίνουν πολλά" και με τις ευλογίες του ελληνικού κράτους. Μα, ο ανταγωνισμός δεν είναι (υποτίθεται) το εργαλείο το καπιταλισμού που διατηρεί την... υγεία στην αγορά; Το ίδιο ισχύει και για τα ταξί, τα φορτηγά κ.λπ. Την ίδια ώρα όμως ο ψητοπώλης, ο μπακάλης, ο ηλεκτρολόγος, ο υδραυλικός, ο μανάβης, κ.λπ., μπαίνουν καθημερινά στον ανταγωνισμό διότι δεν τους προστατεύει κανένας από αυτόν όπως τους φαρμακοποιούς, τους ταξιτζήδες και άλλα επαγγέλματα!
Ας πούμε τώρα ότι ένας άνθρωπος διαθέτει ένα μεγάλο αριθμό βιβλίων που θέλει να πουλήσει σε τιμές πολύ προσιτές στο αναγνωστικό κοινό. Επιθυμεί λοιπόν να διοργανώσει μια "γιορτή βιβλίου", ένα "παζάρι" όπως θέλετε ονομάστε το και για να ρίξει ακόμη περισσότερο τις τιμές βρίσκει έναν υπαίθριο χώρο σε μια πόλη, εκδίδει τα απαραίτητα από την Εφορία και προχωρά. Αμ δε! Είναι παράνομος διότι πρέπει να διαθέτει σχετική έγκριση από τον δήμαρχο της οικείας πόλης! Γιατί αυτό; Διότι η κεντρική εξουσία πέταξε το μπαλάκι στον δήμαρχο και αυτός αναλογιζόμενος το "πολιτικό κόστος" (αφού οι βιβλιοπώλες και οι συν αυτοίς έχουν... εκλογική δεξαμενή). Έτσι δεν παίρνει ποτέ άδεια αλλά αν το αποφασίσουν οι βιβλιοπώλες της πόλης (όπως στην Αθήνα για τη "γιορτή βιβλίου), τότε τη δίνει! Εάν αυτό δεν λέγεται συναλλαγή τότε...
Δυστυχώς υπάρχουν πολλά, πάρα πολλά παραδείγματα, πολλά εκ των οποίων είναι ακόμη χειρότερα από αυτά που παρουσιάσαμε.
Κι ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στο και πέντε της καταστροφής, το πολιτικό προσωπικό δείχνει να μην έχει πάρει είδηση τι συμβαίνει στην πραγματικότητα και σφυρίζει αδιάφορα. Με πολλούς τρόπους προσπαθούν να μας πείσουν πως "φταίνε οι ξένοι".
Ναι, φταίνε οι ξένοι αλλά οι ίδιοι άφησαν ανοχύρωτη την Πολιτεία και μπήκαν μέσα. Ακόμα και τώρα το ίδιο κάνουν.
Λογικά μια κυβέρνηση που αγαπά την Ελλάδα και θέλει να την δει να αναγεννιέται θα έπρεπε να ξεκινήσει από την προπαγάνδα, δηλαδή από τα μέσα ενημέρωσης. Να αρχίσει τους ελέγχους και τις / ραδιοφωνικά άδειες στα τηλεοπτικά/ραδιοφωνικά που χρησιμοποιούν εθνική περιουσία για να εκπέμπουν. Αμέσως μετά να χωρίσει σε τομείς όλες τις δραστηριότητες και αφού έχει αποφασίσει το μοντέλο λειτουργίας τους να καταργήσει όλη τη νομοθεσία και να την αντικαταστήσει με νέα, σύγχρονη, ευκρινή χωρίς "παραθυράκια". Μόνο τότε θα γίνει "αναδόμηση" του κράτους και θα σπάσουν οι όποιες συντεχνίες και συμφέροντα.
Αυτήν την κυβέρνηση θα θυμάται ο Ελληνικός Λαός και, φυσικά, η Ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου