Το καρναβάλι της Καλαμάτας και η πριγκίπισσα Ιζαμπώ...
Υπό τις ευλογίες της δημοτικής αρχής η πρωτεύοσα της Μεσσηνίας επιχειρεί να οργανώσει καρναβάλι υπό τον τίτλο "Καρναβάλι της Καλαμάτας". Μάλιστα, "η πόλη Πολύτροπος", όπως είχε επιχειρήσει να την παρουσιάσει κατά την δεκαετία του '90 η δημοτική αρχή του κ. Χρήστου Μαλαπάνη, φαίνεται πως δεν βρήκε πολλούς τρόπους για να κατακτήσει μιαν αξιοζήλευτη θέση στο πάνθεο των ελληνικών πόλεων (με λειτουργία χωριού) με ιδιαίτερες "πολιτιστικές"[1] εκδηλώσεις.
Τέτοιες που έχουν πέραση στη μιντιακή ισοπεδωτική προβολή από τα κεντρικά "μέσα" των επικυρίαρχων της ελληνικής ζωής. Έτσι, η δημοτική αρχή του κ. Παναγιώτη Νίκα, αφού ετοιμάστηκε καταλλήλως, ανασκολόπισε την κεντρική πλατεία, έφτιαξε ασφαλείς ποδηλατόδρομους, έφτιαξε πανέμορφα πηγάδια (χωρίς άδεια;) που ξεχειλίζουν από σκουπίδια, εξασφάλισε την ασφαλή και απρόσκοπτη διάβαση των πεζοδρομίων και των διαβάσεων πεζών, αποφάσισε το μέγα πολιτιστικό δρώμενο του καρναβαλιού. Έτσι θα διαφημιστεί η πόλη και θα αυξηθούν οι επισκέψεις και άρα θα υπάρξει οικονομική ωφέλεια.
Προφανώς το ίδιο σκέπτονταν και οι προηγούμενες δημοτικές αρχές διατηρώντας και ενισχύοντας το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας που, κατά τον επικεφαλής της ελάσσονος μειοψηφίας κ. Νικόλαο Φωτέα, κοστίζει πάνω από 600.000 ευρώ για μια εβδομάδα!!! (Αλήθεια, υπήρξαν απαντήσεις επί των ερωτημάτων που έθεσε και αν όχι γιατί άραγε δεν επανήλθε;). Μόνο που οι προσδοκίες αυτές αποδείχθηκαν ανεδαφικές αφού δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τα οποία ενδεχομένως να καλλιεργούσαν κάποιοι για δικούς τους λόγους.
Το νέο "πολιτιστικό" εγχείρημα λοιπόν, σύμφωνα με τις δηλώσεις των μελών του τομέα επικοινωνίας της Καρναβαλικής Επιτροπής, θα έχει ως κεντρικό θέμα την "πριγκίπισσα Ιζαμπώ [2] αλλά σε ενεστώτα χρόνο". Αν καταλάβαμε καλά θα παρουσιάζεται η πριγκίπισσα στη σημερινή εποχή και δρώντας με σύγχρονο τρόπο θα διακωμωδεί και θα ασκεί καρναβαλικού τύπου κριτική σε πρόσωπα και καταστάσεις. (Και δεν νομίζουμε πως επιθυμούν οι διοργανωτές να του δώσουν φινέτσα αλλά Βενετία).
Είναι φανερό πως ο Δήμος Καλαμάτας προσπαθεί να στήσει μια "λαϊκή γιορτή", προφανώς διότι οι πολύ κουλτουριάρικες δεν βρήκαν γόνιμο έδαφος στον λαό ο οποίος, τελικά, πληρώνει για να μην συμμετέχει ούτε κοιτώντας!
Ουδείς μπορεί να κατανοήσει πως και γιατί ενώ υπήρχε μια παράδοση πολλών δεκαετιών σε μια αξιόλογη εκδήλωση, τα "Ανθεστήρια Μεσσηνίας", ο Δήμος Καλαμάτας κοιτώντας σε φεστιβάλ και μέγαρα, ξέχασε να τα βοηθήσει κι έτσι παρήκμασαν και τελικώς έκλεισαν! Παράξενο και μόνο με τη λογική του ανόητου και κοντόφθαλμου ανταγωνισμού μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι, ενώ είχε στα χέρια του ένα πραγματικά πολιτιστικό εργαλείο δεν το αξιοποίησε. Τα Ανθεστήρια που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε πολύ προσοδοφόρα εκδήλωση μέσω της αναδιοργάνωσης και επέκτασής τους, ο δήμος τα άφησε στην ξεπερασμένη τύχη τους αβοήθητα και χάθηκαν. Κι όμως, θα μπορούσε, με σοβαρή σχεδίαση - προγραμματισμό και εκτέλεση να αποτελέσουν μεγάλη γεωργική - επιστημονική έκθεση. Φαίνεται πως κατά τις περασμένες δεκαετίες, τότε που σοσιαλίζαμε εκλογικώς, και βολευόμαστε καναποειδώς, το ωραίο καταβρόχθισε η λαμέ γκλαμουριά και η κρατικοδίαιτη κουλτούρα. Εννοείται πάντα με δανεικά!
Και τώρα, η αρχή της πόλης επέλεξε μια εκδήλωση στην οποία όμως έχουν μεγάλη επιτυχία άλλες πόλεις και είναι πολύ δύσκολο να τις ανταγωνιστεί. Άλλωστε δεν υπάρχει και λόγος για κάτι τέτοιο. Η κάθε πόλη δίνει κάτι από την ταυτότητά της. Αυτήν που έχει συγκροτείται από τις κατευθύνσεις Παιδείας που δίνουν οι αρχές του τόπου τοπικώς και κρατικώς. Δεν είναι εύκολη η δημιουργία πολιτιστικής εκδήλωσης ή δρώμενου, δεδομένου ότι έχει άμεση, αμεσότατη σχέση με την Παιδεία που έχει δοθεί στον κόσμο, από την κρησάρα του οποίου περνούν όλα. Άλλως, όλα εξαφανίζονται όταν απωλεσθεί η δύναμη που τα στήριζε. Άρα, για δημιουργηθεί οποιοδήποτε πολιτιστικό δρώμενο θα πρέπει να ξεκινήσει από τον λαό ή να του δοθεί το έναυσμα ώστε να το αγκαλιάσει. (Κι απ' όσο γνωρίζω στην Καλαμάτα έχει αγκαλιαστεί πάρα πολύ η (άτυπη) γιορτή της γουρουνοπούλας, ιδιαιτέρως της Αναλήψεως).
Δυστυχώς για το εκκολαπτόμενο καρναβάλι της Καλαμάτας δεν μπορεί να δανειστεί από την Νέδουσα της Αλαγονίας καμία εικόνα από το, πραγματικά ενδιαφέρον, πρωτότυπο και με βαθειές ρίζες καρναβάλι της Καλαμάτας, διότι θα είναι σαν κομίζει έλατο στην θάλασσα (εκτός αν μετατραπεί σε νεκρό ή πλαστικό όπως την πρωτοχρονιά!).
Αλλά και η ιδέα του κεντρικού προσώπου είναι απολύτως άστοχη και μάλλον δείχνει ανιστόρητη επιλογή. Διότι, η πριγκίπισσα Ιζαμπώ δεν εκπροσωπεί και την καλύτερη προσωπικότητα (σε σχέση με τους κατοίκους) για την Καλαμάτα. Όσο κι να έχει εξωραϊστεί στο βιβλίο του Άγγελου Τερζάκη "Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ", εκπροσωπεί μια σκοτεινή περίοδο σκλαβιάς, σταυροφοριών και γενικώς δυτικής βαρβαρότητας, περίπου 180 πριν την έλευση της ανατολικής. Ήταν η εποχή που κουβαλήθηκε και στον ελλαδικό χώρο η "πολιτιστική κατάκτηση" των φέουδων των βαρονιών και των πριγκίπων. Τότε που την Καλαμάτα, και γενικώς τον ελλαδικό χώρο, κληρονομούσαν βασιλιάδες της δύσης που δεν είχαν πατήσει καν το πόδι τους σε τούτα τα χώματα. Τότε που οι πόλεις, όπως εν προκειμένω η μεσσηνιακή πρωτεύουσα, δίνονταν μαζί με τους κατοίκους, ως προίκα! Τότε που ήσουν στο έλεος του αφέντη και του ιππότη του. Εκτός κι αν η δημοτική αρχή επιθυμεί να συμβολίσει την εποχή εκείνη με την σημερινή που η Ελλάδα έχει παραδοθεί ως πολιτική προίκα στην γερμανίδα καγκελάριο κα Άνγκελα Μέρκελ!
Αλήθεια πόσο μοιάζουν οι εποχές, πόσο ίδιες είναι...
Αν ο κ. δήμαρχος, αυτός που τόσο επιθυμεί να αδελφοποιηθεί η πόλη "του" με γερμανικές πόλεις, θέλει τόσο πολύ να παρομοιάσει τις εποχές και να καταδείξει ότι δεν άλλαξε τίποτα από τη Φραγκοκρατία και δώθε, θα πρέπει να το πει στους δημότες του για να επιδοθούν με ζήλο για να πετύχει το εγχείρημα! Άλλως, θα αποβεί απολύτως άστοχο. Βεβαίως, δεν παραγνωρίζουμε ότι, ενδεχομένως, υπάρχει και η άλλη άποψη: δώστε λαϊκές εκδηλώσεις στον λαό για να ξεχνά τα βάσανα που του έφεραν οι κατακτητές και οι συνεργάτες του, οι οποίοι, όχι μόνο στην πραγματική ζωή αλλά και σαν σύμβολα των γιορτών του, είναι παρόντες σαδιστικώς.
1. Ο όρος "πολιτισμός" για τον γράφοντα δεν έχει και δεν μπορεί να έχει σχέση με την παραγωγή - παρουσίαση (μέσω πώλησης) οποιασδήποτε εκδήλωσης ενδεδυμένης με περισσή επιδερμική ευγένεια αφήνοντας όμως ανέγγιχτη την λαχτάρα του (μη δήθεν) ανθρώπου να ανέβει τερπόμενος ψυχικώς την κλίμακα της ευδαιμονικής απόλαυσης τόσο κατά τη διάρκεια όσο και ύστερα. Είναι άλλο πράγμα η διασκέδαση και άλλο η ψυχαγωγία. Ο άνθρωπος, ανάλογα με την ποιότητα του νοός του, μπορεί να διασκεδάσει και με την εξύψωση των πιο αρχέγονων συναισθημάτων του.
2. Μετά τον θάνατο του Γουλιέλμου του Β΄(1278), το κάστρο της Καλαμάτας δεν περιήλθε στη σύζυγό του Άννα (Αγνή) Κομνηνή ή στις κόρες του Ισαβέλλα και Μαργαρίτα, αλλά στον Γάλλο βασιλιά της Νεάπολης (Κάτω Ιταλίας και Σικελίας) Κάρολο Α΄ Ανζού και στη συνέχεια στο διάδοχό του Κάρολο Β΄. To 1289, ο Κάρολος Β΄ παραχώρησε το πριγκιπάτο (και την Καλαμάτα) στην Ισαβέλλα (Ιζαμπώ) και στον δεύτερο σύζυγό της Φλωρέντιο ντ’ Αινώ (Florent d’ Hainaut)....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου