Είναι σαράντα μέρες που έφυγες σιωπηρά.
Δεν έφταιγε ο Μάρτης ούτε κι εκείνη η Δευτέρα.
Απλώς
το θέλησες, γιατί, όπως μου είχες πει, “κουράστηκα αδελφέ”. Και όπως το ’χες συνήθεια, δεν ήθελες να κουράζεις αυτούς που αγαπάς, ιδιαίτερα την Κωνσταντίνα σου.
το θέλησες, γιατί, όπως μου είχες πει, “κουράστηκα αδελφέ”. Και όπως το ’χες συνήθεια, δεν ήθελες να κουράζεις αυτούς που αγαπάς, ιδιαίτερα την Κωνσταντίνα σου.
Τούτες τις μέρες η παρουσία σου είναι
πολύ πιο έντονη στη σκέψη μου. Βλέποντας πολλούς
να πανηγυρίζουν για την “Επανάστάση” (ναι, έτσι
ονομάζουν