Ποιοι κρύβονται πίσω από την τρομοκρατία;

Του Πάρη Πέτρα

Πριν από μερικά χρόνια κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι αμούστακα, αδοκίμαστα παιδιά θα συγκροτούσαν τρομοκρατικές ομάδες με βαρύ οπλισμό και πως θα προέβαιναν σε θεαματικές ενέργειες. Ούτε καν οι ίδιοι οι τρομοκράτες δεν θα εξέταζαν τέτοιο σενάριο. Οι πίσω από αυτούς όμως;

Το ερώτημα που κυριαρχεί και είναι αυτό που και εμείς θέσαμε μετά τις συλλήψεις στην Κοζάνη, είναι ποιος και με ποιον τρόπο στρατολογεί και εκπαιδεύει νεαρούς και τους μετατρέπει σε σκληρούς τρομοκράτες;   Εδώ οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι δεν θα εξετάσουμε την συμπεριφορά της Αστυνομίας απέναντί τους. Συμπεριφορά που φάνηκε από τις φωτογραφίες. Τονίζουμε επίσης πως, όταν συλλαμβάνεις κάποιον ασκείς σωματική βία στα χέρια και στο σώμα του και όχι στο πρόσωπό του. Τα μάτια, η μύτη, το στόμα και τ’ αυτιά δεν μπορούν ούτε να χτυπήσουν, ούτε να πυροβολήσουν! Και επειδή είναι ζήτημα που αφορά όλους μας τονίζουμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας ότι η Δημοκρατία δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι εκδικητική, ούτε να υποθάλπει στους κόλπους της όργανα που έχουν τέτοια νοοτροπία και συμπεριφορά!

Άλλο αγώνας και άλλο τρομοκρατία!

 Επιστρέφοντας στις τρομοκρατικές ομάδες που κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί στην χώρα μας, όπως και στις τελευταίες συλλήψεις των νεαρών, επισημαίνουμε ότι γίνεται προσπάθεια από αρκετούς, κυρίως έντυπα, να «φορτωθεί» η στρατολόγηση και η εκπαίδευση στο… διαδίκτυο. Μέσω αυτού, λένε, ριζώνει στο μυαλό των νέων ανθρώπων η ιδέα της επανάστασης μέσω της τρομοκρατίας; Είναι και οι δύσκολες συνθήκες που βοηθούν…

Βεβαίως στο διαδίκτυο κυκλοφορούν τα πάντα. Από την απλή βλακεία μέχρι φιλοσοφικές αναζητήσεις. Από ιδέες που εκπορεύονται από άδολους αγωνιστές, πατριώτες και άλλους μέχρι ύπουλες παγίδες που στήνουν οργανωμένοι «κύκλοι», όπως λέμε στην δημοσιογραφική γλώσσα. Οφείλουμε επίσης να διευκρινίσουμε ότι, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέουμε την δικαιολογημένη οργή των αγρίως δοκιμαζομένων Ελλήνων – ανέργων, συνταξιούχων, αγροτών, επαγγελματιών,  ιδιαίτερα των νέων που βλέπουν το μέλλον τους να είναι κατάμαυρο, με την ένοπλη βία που ασκούν οι συγκεκριμένες ομάδες νεαρών.

Επίσης, το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι νέοι των βορείων προαστίων εμπλέκονται σε υποθέσεις τρομοκρατίας δεν μπορεί να δημιουργεί απορίες αλλά από μόνο του δίνει εξηγήσεις: Οι τάξεις στην Ελλάδα καταρρέουν κάτω από το βάρος των κατοχικών μνημονίων και συμπεριφορών των κατακτητών, που δεν ήλθαν στην Ελλάδα με όπλα αλλά με τα χαρτιά των δανείων. Η μέγγενη αυτή δεν θα εξαιρέσει ούτε την τάξη των βορείων προαστίων που καταρρέει εκτός μιας μερίδας που έχει εκ των προτέρων συνταχθεί με τους Γερμανούς νέο κατακτητές.   

Η δημιουργία της Κόκκινης Προβιάς

Στην ιστορία της Ελλάδας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ουδείς έχει ερευνήσει σοβαρά τον ρόλο των μυστικών υπηρεσιών και ιδιαίτερα της περιβόητης Κόκκινης Προβιάς.

Η δημιουργία της μυστικής, παραστρατιωτικής αυτής οργάνωσης ξεκίνησε γύρω στα 1944 από τους Άγγλους για να λάβει σάρκα και οστά το 1946. Παρόμοιες οργανώσεις συγκροτήθηκαν σε όλες τις κατεχόμενες από τους Ναζί χώρες της Ευρώπης. Στην Ελλάδα ο ίδιος ο Τσώρτσιλ βλέποντας τις δυνάμεις του ΕΑΜ να αποκτούν επικίνδυνα μεγάλη υποστήριξη από τον κόσμο και στην προσπάθεια να αποτρέψει την νίκη των αριστερών στις εκλογές, διέταξε να ιδρυθεί ένας ακροδεξιός μυστικός στρατός στη χώρα, απόλυτα ελεγχόμενος από τους Άγγλους και αργότερα από τους Αμερικανούς.

Χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος Πίτερ Μέρτο, αναφέρει πως ο μυστικός στρατός ήταν μία «νέα μονάδα του ελληνικού στρατού, που έγινε γνωστή με πολλά ονόματα, όπως Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία, Ελληνική Δύναμη Καταδρομών ή ΛΟΚ», στην οποία αποκλείονταν «σχεδόν όλοι όσοι είχαν από μετριοπαθείς συντηρητικές έως ακροαριστερές πεποιθήσεις. Υπό την εποπτεία του βρετανικού στρατού και με τις ρητές εντολές του Τσόρτσιλ, η μονάδα γέμισε με βασιλικούς και φασίστες». Πρώτος διοικητής των νεοσύστατων Ελληνικών Δυνάμεων Καταδρομών ήταν ο στρατάρχης και μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξανδρος Παπάγος. Στις 3 Δεκεμβρίου 1944, μόλις έξι εβδομάδες μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα, διοργανώθηκε μεγάλη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας εξαιτίας της άρνησης της Βρετανίας να αφοπλιστούν οι βρετανόφιλες Ελληνικές Δυνάμεις Καταδρομών. Οι διοργανωτές είχαν δηλώσει ότι η διαδήλωση θα ακολουθηθεί από γενική απεργία, όμως θα ήταν απόλυτα ειρηνική. Ομάδες ενόπλων, αστυνομικών και Βρετανών στρατιωτών, ακροβολισμένοι στις στέγες κτιρίων στο κέντρο της πρωτεύουσας, άρχισαν να πυροβολούν το πλήθος απροειδοποίητα. Πιθανολογείται ότι ανάμεσα στους ένοπλους υπήρχαν μέλη των ΕΔΚ, κάτι το οποίο, μέχρι και σήμερα, δεν έχει επίσημα εξεταστεί. Εκείνη την ημέρα ξεκίνησε άτυπα ο εμφύλιος πόλεμος.

Εξοπλισμένοι για βρώμικες δουλειές

Το ιδεολογικό επικάλυμμα οποιασδήποτε μυστικής ομάδας αλλάζει ανάλογα με τα συμφέροντα των αφεντικών. Στην μετακατοχική περίοδο, στην Ελλάδα είχε έντονο αντικομμουνιστικό χαρακτήρα και έντονα… εθνικιστικό. Μέχρι και το τέλος του εμφυλίου, το 1949, ο μυστικός στρατός των ΕΔΚ ήταν πλήρως εξοπλισμένος από τις αμερικανικές δυνάμεις. Μάλιστα σε πολλά σημεία της επικράτειας είχαν αποθηκευτεί όπλα, μέσα επικοινωνίας και χρήματα για να χρησιμεύσουν στον ανταρτοπόλεμο που θα έκανε η Κόκκινη Προβιά σε περίπτωση… εισβολής των Σοβιετικών. Λες και δεν ήταν μοιρασμένος ο κόσμος στην Γιάλτα…

Μετά τον εμφύλιο που δεν χρειαζόταν να γίνει, ωστόσο «άλλα εβούλοντο αι κυρίαρχαι δυνάμεις ένθεν κακείθεν», το 1952 η Ελλάδα προσχώρησε στο ΝΑΤΟ ως πολύ έμπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ και πλήρως ενταγμένη στο νατοϊκό σύστημα. Η CIA μαζί με τον στρατό και την κυβέρνηση της Ελλάδας είχαν στενή συνεργασία στον εξοπλισμό και την εκπαίδευση των ΕΔΚ, κάτι γνώριζαν άπαντες ωστόσο τεκμηριώθηκε μόλις το 1990, με την δημοσιοποίηση κάποιων απόρρητων εγγράφων της εποχής. Μεταξύ άλλων, υπήρχε ένα έγγραφο σχετικά με τις ΕΔΚ, με την ημερομηνία 25 Μαρτίου 1955 και τις υπογραφές του Αμερικανού στρατηγού Τράσκοτ (της CIA), του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας Κων/νου Δόβα και του πρωθυπουργού Αλ. Παπάγου. Και οι τρεις επανεπιβεβαίωσαν την συμφωνία για τον μυστικό στρατό, δηλαδή την Κόκκινη Προβιά, στις 3 Μαΐου του 1960.

Το περιοδικό Όριον έχει ασχοληθεί εκτενώς με την "Προβιά" στο τεύχος Σεπτεμβρίου 2011

Όπως προείπαμε οι ΕΔΚ δεν ήταν ο μόνος μυστικός στρατός στην Ευρώπη. Αντιθέτως, από την δεκαετία του ‘50 λειτουργούσε στο πλαίσιο του αγγλικής εμπνεύσεως, Stay Behind, ενός πανευρωπαϊκού δικτύου που διοργανώθηκε από το ΝΑΤΟ και τη CIA με το σκεπτικό ότι θα λειτουργούσε σαν δύναμη οπισθοφυλακής σε περίπτωση σοβιετικής εισβολής στην Ευρώπη. Οι ΕΔΚ έγιναν ευρύτερα γνωστές ως Κόκκινη Προβιά και δεδομένου ότι είχαν ιδρυθεί από τους Βρετανούς ήδη από τη δεκαετία του ’40, πιθανόν να είναι και ο πιο παλιός μυστικός στρατός του Stay Behind από όσους έδρασαν στην Ευρώπη κατά τον Ψυχρό Πόλεμο. Καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60, η CIA και η παραπολιτική Κόκκινη Προβιά του ΝΑΤΟ είχαν υπό τον άμεσο έλεγχό τους την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, επεμβαίνοντας όποτε υπήρχε ανάγκη ακόμα και στην εκλογική διαδικασία. Η Κόκκινη Προβιά* δρούσε συνήθως μέσα στην Αστυνομία, τον Στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες (ΚΥΠ) και συγκροτούν αυτό που ονομάζουμε «παρακράτος». Ήταν αυτό που έδρασε στην δολοφονία του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963 στην Θεσσαλονίκη, για να αναφωνήσει ο τότε πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής «επιτέλους, ποιος κυβερνά αυτό το κράτος;».  Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 ήρθε σαν φυσική κατάληξη δύο δεκαετιών αστάθειας και ξεκίνησε από τις ΕΔΚ, οι οποίες εφάρμοσαν το «Σχέδιο Προμηθέας» (Prometheus Plan) που είχε καταρτίσει το ΝΑΤΟ σε περίπτωση κομουνιστικής ανταρσίας. Οι ΕΔΚ ήταν αυτές που τα μεσάνυχτα της 20ης προς 21η Απριλίου πήραν στα χέρια τους το υπουργείο Άμυνας.

Αποκαλύψεις μέχρις ενός σημείου…

Οι αποκαλύψεις για την Κόκκινη Προβιά ήρθαν στο φως της δημοσιότητας την δεκαετία του ’90. Ξεκίνησαν από την Ιταλία όπου αποκαλύφθηκε η δράση της «αδελφής» Gladio. Στις 30 Οκτωβρίου 1990, ο Ανδρέας Παπανδρέου δήλωσε στην εφημερίδα “Τα Νέα” ότι το 1984, όντας πρωθυπουργός, ανακάλυψε έναν νατοϊκό στρατό στην Ελλάδα και διέταξε τη διάλυσή του. Ο πρώην υπουργός Άμυνας Νίκος Κουρής επιβεβαίωσε ότι ο μυστικός στρατός ήταν ενεργός καθ’ όλη της διάρκεια του Ψυχού Πολέμου!

Την δεκαετία του ’90 υπήρχαν έντονες εκκλήσεις από την αντιπολίτευση για τη διενέργεια κοινοβουλευτικής έρευνας για το μυστικό στρατό, αλλά απορρίφθηκαν από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ. Ο υπουργός Άμυνας, Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, αναγκάστηκε να επιβεβαιώσει ενώπιον της Βουλής ότι οι πληροφορίες που έδωσε ο Παπανδρέου ήταν ορθές και ότι πράγματι η CIA και οι ντόπιοι κομάντος είχαν στήσει ένα μυστικό δίκτυο, μία επιχείρηση με το κωδικό όνομα «Προβιά», το οποίο, όπως υποστήριξε «διαλύθηκε το 1988». Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης της εποχής, Γιάννης Βασιλειάδης, δήλωνε ότι η αστυνομία δεν επρόκειτο να ερευνήσει την υπόθεση και τόνιζε ότι ο στρατός λειτουργούσε σαν δύναμη οπισθοφυλακής και όχι σαν εργαλείο εσωτερικού ελέγχου. Ωστόσο, η αντιπολίτευση δεν πείστηκε και συνέχισε τις πιέσεις. Ο κ.  Βαρβιτσιώτης αρνούνταν την ανάγκη κοινοβουλευτικής έρευνας, καθώς, όπως δήλωνε, θα φρόντιζε για την υπόθεση ο ίδιος προσωπικά, με διαδικασίες εντός του υπουργείου του. Ο υπουργός εμπιστεύτηκε την έρευνα σε έναν στρατηγό, ο οποίος παλαιότερα είχε υπηρετήσει στο ΝΑΤΟ.

Προβιά και τρομοκρατία

Προξενεί και σήμερα εντύπωση ότι ποτέ η Ελληνική Βουλή δεν ασχολήθηκε διεξοδικά με το μείζον αυτό ζήτημα που καθόρισε τη νεώτερη ιστορία της Ελλάδας. Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση προξενεί η στάση της Αριστεράς, η οποία, υποτίθεται πως θίχτηκε περισσότερο από την δράση του παρακράτους. Ποτέ δεν ζήτησε μετ’ επιτάσεως, να γίνει έρευνα για το θέμα! Κι όμως, ο μυστικός αυτός στρατός βρίσκεται σε σελίδες συμφωνίας μεταξύ ΝΑΤΟ και Ελλάδας. Σελίδες που γνώριζαν ελάχιστοι. Είναι ζήτημα αν ο εκάστοτε υπουργός Εθνικής Άμυνας λάμβανε γνώση της ύπαρξης της συμφωνίας για την «Προβιά»! Τα πλοκάμια του παρακράτους ήταν δαιδαλώδη και καταλλήλως συνδεδεμένα.  Ήταν (;) ένας μηχανισμός ελέγχου που οποιοδήποτε κέντρο του ήλεγχε θα ήταν ηλίθιο να το καταργούσε. Με αυτή την λογική είναι αδύνατον να καταργήθηκε η «Προβιά» στην περίοδο της δημοκρατίας. Μπορεί να εκσυγχρονίστηκε, να άλλαξε όνομα, επιχειρησιακό σχεδιασμό, να έκοψε παλιές ρίζες που θα μπορούσαν να την εκθέσουν αλλά, δεν μπορεί να καταργήθηκε. Η τρομοκρατία, ένα άλλο «εργαλείο» ελέγχου των κυβερνήσεων και των λαών, θεωρείται πως είναι το νέο πεδίο δράσης του παρακράτους και των μυστικών υπηρεσιών. Στην Ιταλία φάνηκε ξεκάθαρα η «διάβρωση» των Ερυθρών Ταξιαρχιών από μυστικές υπηρεσίες με αποκορύφωμα την δολοφονία του πρωθυπουργό Άλντο Μόρο. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως η δολοφονία του Σουηδού πρωθυπουργού Ούλαφ Πάλμε το 1986  έγινε από «κάποιον μανιακό» που δεν συνελήφθη ποτέ.     

Το γεγονός ότι  η "Προβιά" ίσως με διαφορετική ονομασία και δομή, δεν συνδέθηκε ποτέ με την εγχώρια τρομοκρατία, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Εξ άλλου το αριστοτεχνικό σβήσιμο των ιχνών σημαντικών πληροφοριών με την δολοφονία σημαντικών κρίκων της αλυσίδας οδηγεί σε συμπεράσματα.

Σήμερα η αστάθεια της χώρας, η ανασφάλεια των πολιτικών καθώς και τα μηνύματα που εκπέμπονται από τα διάφορα τρομοκρατικά χτυπήματα, σαφώς και είναι είδος διακυβέρνησης. Για να γίνουν όμως αυτά χρειάζονται μυστικές υπηρεσίες και ένας εσωτερικός μηχανισμός. Ο οποίος υπήρχες και θεωρείται αδιανόητο να διαλύθηκε για να δημιουργηθεί άλλος. Εξ άλλου, οι κλώνοι είναι πάντα χρήσιμοι. Η διαδικασία στρατολόγησης και ένταξης σε αυτόν τον μηχανισμό νέων ανθρώπων είναι εύκολη υπόθεση αν υπάρχει «υποδομή». Αυτοί ίσως να μην μάθουν ποτέ ότι υπήρξαν πιόνια στα χέρια αόρατων σκακιστών. Θα νομίζουν ότι αγωνίζονταν «για την επανάσταση», «για το δίκιο του κόσμου», «για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση»…

Όπως ποτέ δεν θα συνειδητοποιήσουν τα μέλη «εξαρθρωμένων» οργανώσεων ποιος πραγματικά ήταν ο σκοπός που εξυπηρετούσαν τα χτυπήματά τους.   

 *Οι πληροφορίες για την Προβιά βασίζονται και σε ντοκουμέντα από το βιβλίο «Οι μυστικοί στρατοί του ΝΑΤΟ: Η επιχείρηση Gladio και η τρομοκρατία στη Δυτική Ευρώπη», του Ελβετού ιστορικού Ντανιέλε Γκάνσερ