Το μεγαλύτερο αρχαίο φράγμα ανακάλυψαν αρχαιολόγοι του πανεπιστημίου του Κινκινάτι κατά τη διάρκεια ανασκαφών στην προ – Κολομβιανή πόλη Τικάλ, ένα από τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα των Μάγιας.
Το φράγμα, φτιαγμένο από πέτρα, χαλίκια και χώμα, είχε μήκος 80 μέτρα, ύψος 10 μέτρα και χωρούσε περίπου 75 εκατομμύρια λίτρα νερού.
Τα ευρήματα για το υδραυλικό σύστημα των Μάγιας στην αρχαία πόλη Τικάλ, βόρεια της Γουατεμάλα, δημοσιεύθηκαν στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS.
Η έρευνα αποκαλύπτει πώς οι Μάγιας διατηρούσαν και διαχειρίζονταν τους φυσικούς τους πόρους έτσι ώστε η πολυπληθής κοινωνία τους, που αποτελούνταν από 10.000 μέχρι 90.000 άτομα, να αντέξει για περισσότερα από 1.500 χρόνια τις περιβαλλοντικές προκλήσεις και τις περιοδικές ξηρασίες.
Για την ακρίβεια, όπως διαπιστώθηκε οι Μάγιας διέθεταν ένα μοναδικό σύστημα διαχείρισης υδάτων.
Οι «τρύπες» που απέμεναν μετά την εξόρυξη πετρωμάτων για την ανέγερση πυραμίδων και άλλων υποδομών, χρησιμοποιούνταν ως αποταμιευτήρες υδάτων που συγκρατούσαν το νερό των βροχοπτώσεων.
Πέρα από τις «λιμνούλες» που προαναφέρθηκαν, οι Μάγιας έφτιαξαν στην πόλη Τικάλ οκτώ δεξαμενές και οι κάτοικοι συνήθιζαν να μεταφέρουν άμμο από μεγάλες αποστάσεις για να φιλτράρεται το νερό.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το μεγάλο φράγμα, βοήθησαν τον πολιτισμό της Τακάλ να επιβιώσει για αιώνες, παρά τις αντιξοότητες.
Το φράγμα, φτιαγμένο από πέτρα, χαλίκια και χώμα, είχε μήκος 80 μέτρα, ύψος 10 μέτρα και χωρούσε περίπου 75 εκατομμύρια λίτρα νερού.
Τα ευρήματα για το υδραυλικό σύστημα των Μάγιας στην αρχαία πόλη Τικάλ, βόρεια της Γουατεμάλα, δημοσιεύθηκαν στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS.
Η έρευνα αποκαλύπτει πώς οι Μάγιας διατηρούσαν και διαχειρίζονταν τους φυσικούς τους πόρους έτσι ώστε η πολυπληθής κοινωνία τους, που αποτελούνταν από 10.000 μέχρι 90.000 άτομα, να αντέξει για περισσότερα από 1.500 χρόνια τις περιβαλλοντικές προκλήσεις και τις περιοδικές ξηρασίες.
Για την ακρίβεια, όπως διαπιστώθηκε οι Μάγιας διέθεταν ένα μοναδικό σύστημα διαχείρισης υδάτων.
Οι «τρύπες» που απέμεναν μετά την εξόρυξη πετρωμάτων για την ανέγερση πυραμίδων και άλλων υποδομών, χρησιμοποιούνταν ως αποταμιευτήρες υδάτων που συγκρατούσαν το νερό των βροχοπτώσεων.
Πέρα από τις «λιμνούλες» που προαναφέρθηκαν, οι Μάγιας έφτιαξαν στην πόλη Τικάλ οκτώ δεξαμενές και οι κάτοικοι συνήθιζαν να μεταφέρουν άμμο από μεγάλες αποστάσεις για να φιλτράρεται το νερό.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το μεγάλο φράγμα, βοήθησαν τον πολιτισμό της Τακάλ να επιβιώσει για αιώνες, παρά τις αντιξοότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου