Αυτή η επικίνδυνη ρύθμιση που ψηφίστηκε από τη Βουλή τον περασμένο Μάρτιο, το μόνο που μπορεί να επιφέρει είναι την αύξηση των δαπανών στον τομέα υγείας με πιθανές επιπλοκές στην Δημόσια Υγεία που είναι δύσκολο να προβλεφθούν.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Τύπου, ο φαρμακοποιός πλέον έχει τη δυνατότητα να δώσει το φθηνότερα σκεύασμα που έχει στο φαρμακείο του με βάση τη δραστική ουσία που θα έχει συνταγογραφήσειο γιατρός. Αλλά εδώ προκύπτουν ζητήματα: αν, για παράδειγμα, ο γιατρός δώσει μια συγκεκριμένη δραστική ουσία για την θεραπεία του ασθενούς, ο φαρμακοποιός δώσει το φθηνότερο γενόσημο και ο ασθενής πεθάνει από αλλεργικό σοκ, ποιος θα είναι υπεύθυνος;
Ο γιατρός, ο φαρμακοποιός ή το Κράτος για το νόμο που ψήφισε;
Η ζωή των πολιτών που μπαίνει σε κίνδυνο είναι, φυσικά, το πρωτεύον ζήτημα. Υπάρχουν όμως και οι οικονομικές - κοινωνικές συνέπειες αφού τα φθηνά – μη ελεγμένα γενόσημα της Ινδίας, του Μπαγκλαντές και του Πακιστάν οδηγούν νομοτελειακά την υγιή ελληνική φαρμακοβιομηχανία σε αφανισμό και 20.000 εργαζόμενους στο δρόμο!
Η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι στις 3 ευρωπαϊκές (μη... ευγενείς) χώρες που λειτουργεί η συνταγογράφηση με βάση την δραστική ουσία (Εσθονία, Λιθουανία και Πορτογαλία) κάθε άλλο παρά μειώνονται οι δαπάνες. Αυτό συμβαίνει καθώς οι γιατροί γνωρίζοντας ότι δεν έχουν την τελική επιλογή της θεραπείας προτιμούν να συνταγογράφουν πρωτότυπα φάρμακα, εντός πατέντας, ώστε ο φαρμακοποιός να μην έχει δυνατότητα να επιλέξει κάποιο φθηνότερο. Ασφαλώς, τα πρωτότυπα φάρμακα είναι ακριβότερα καθώς εμπεριέχουν στην τιμή τις έννοιες καινοτομίας, της έρευνας και μοναδικότητας.
Από την άλλη πλευρά, τα γενόσημα των υποανάπτυκτων χωρών στερούνται ελέγχων και, φυσικά, ποιότητας. Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός, άλλωστε από την ανάκληση από πλευράς ΕΕ, 8 γενόσημων φαρμάκων που παρασκευάζονται στην Ινδία. Είναι εύλογο λοιπόν το ερώτημα αν θα πρέπει να εισάγουμε ακόμη φθηνότερα γενόσημα αποκλείοντας αυτά των ελεγμένων ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών, με μόνο κριτήριο την χαμηλότερη τιμή.
Κρούει τον κώδωνα
Από την πλευρά της η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας κρούει, επίσης, τον κώδωνα του κινδύνου για την εκτόξευση της φαρμακευτικής δαπάνης και τη διάλυση της ελληνικής παραγωγής. Παράλληλα εκφράζει την απόλυτη αντίθεσή της στην εφαρμογή του μέτρου της συνταγογράφησης βάσει της δραστικής ουσίας και τον τεράστιο κίνδυνο στον οποίο θα εκθέσει τη Δημόσια Υγεία η εφαρμογή του εν λόγω μέτρου.
Αντίθετα με τις διαφαινόμενες προθέσεις της πολιτείας και υπό τις συνεχείς πιέσεις της Τρόικας σχετικά με την επιτακτική ανάγκη εξορθολογισμού των δαπανών, η συνταγογράφηση βάσει της δραστικής πρόκειται να εκτοξεύσει τη φαρμακευτική δαπάνη σε δυσβάστακτα για την ελληνική οικονομία μεγέθη μέσα από το φαινόμενο της υποκατάστασης. Ο Έλληνας γιατρός, αρνούμενος να δεχτεί να μεταβιβάσει στον φαρμακοποιό ένα σημαντικό μέρος της ιερής ευθύνης του απέναντι στον ασθενή και να συνυπογράψει έτσι την υποβάθμιση του θεμελιώδους ρόλου του θα στραφεί σε δοκιμασμένες λύσεις. Δεν θα εμπιστευτεί τα ανώνυμα γενόσημα φάρμακα που σωρηδόν θα κατακλύσουν την ελληνική αγορά, αλλά θα επιλέξει ό,τι ήδη εμπιστεύεται: τη συνταγογράφηση του ακριβότερου πρωτοτύπου.
Θύμα όμως των «δυναμικών» παρεμβάσεων της Τρόικας δεν είναι μόνο η ελληνική οικονομία αλλά και η ελληνική Δημόσια Υγεία. Η εγκληματική εμμονή στη λογική του «φθηνότερου σκευάσματος» ανοίγει τις πύλες για την αθρόα εισαγωγή φαρμάκων δευτερεύουσας ποιότητας, τα οποία παράγονται κατά κανόνα σε χώρες χαμηλού κόστους και συχνά, υπό… αδιερεύνητες συνθήκες παραγωγής και ελέγχου. Απάντηση σε όσους επιμένουν να γυρνούν την πλάτη σε θέματα ασφάλειας και ποιότητας σε έναν τόσο ευαίσθητο χώρο όπως αυτόν του φαρμάκου δίνει η πρόσφατη ανάκληση από την Ε.Ε. 8 γενοσήμων που παρασκευάζονται στην Ινδία, την ίδια στιγμή που στην Ευρώπη, το θέμα των πλαστών φαρμάκων βρίσκεται πολύ ψηλά στην ατζέντα των προβλημάτων.
Η εφαρμογή του μέτρου της συνταγογράφησης βάσει της δραστικής, με τα ανώνυμα γενόσημα που θα κατακλύσουν την αγορά, προερχόμενα από χώρες με χαμηλό κόστος παραγωγής και αμφίβολες διαδικασίες ασφάλειας και ποιότητας συνεπάγεται την κυριαρχία των ολιγοπωλίων, τον αφελληνισμό της αγοράς γενοσήμων και την εξαφάνιση της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας, κ. Δέμο, «η εφαρμογή του μέτρου μετατρέπει την ευκαιρία για χαλάρωση της εξάρτησης της ελληνικής κοινωνίας από τις εισαγωγές σε μια χαμένη υπόθεση.Είναι αδύνατον να παραχθεί ποιοτικό φάρμακο με κόστος Ευρώπης και τιμές τρίτου κόσμου. Πώς μπορεί, άραγε, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία να ανταγωνιστεί τους μεγαλοεισαγωγείς γενοσήμων, οι οποίοι θα αλώσουν την αγορά λειτουργώντας με μηδενικά έξοδα παραγωγής και κόστος εργασίας της τάξης των 150 € το μήνα; Καλούμε την πολιτική ηγεσία να μας εξηγήσει τους αδιανόητους λόγους για τους οποίους παραβλέπεται η αναπτυξιακή διάσταση ενός τόσο υποσχόμενου κλάδου, με σημαντικές επενδύσεις στη χώρα, σταθερά αυξανόμενη εξαγωγική δραστηριότητα και ζωτική συνεισφορά στα κρατικά έσοδα και την εξισορρόπηση του εμπορικού ισοζυγίου».
Τέλος, η πορεία της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας προς τον μαρασμό, την οποία προοιωνίζεται η πιθανή εφαρμογή του μέτρου, επιταχύνεται από τις καθυστερήσεις εξόφλησης του ελληνικού κράτους (ταμεία, νοσοκομεία), καθώς επίσης και τις τραγικές συνέπειες του κουρέματος των ομολόγων που υποχρεώθηκε η ελληνική φαρμακοβιομηχανία να παραλάβει έναντι συσσωρευμένων χρεών νοσοκομείων επί μια πενταετία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου