Οι επικίνδυνες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Εθνική Άμυνα και την Εξωτερική Πολιτική

Θυμίζει Ανδρέα δεκαετίας '70 και… μπαινοβγαίνει στο ΝΑΤΟ επιτείνοντας τη σύγχυση

Η παρουσίαση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική ενέτεινε τη θολούρα αντί να τη διαλύσει. Κι αυτό διότι ενώ προχθές ο Αλέξης Τσίπρας παραδέχθηκε (σε συνέντευξή του) ότι «δεν είναι στο πρόγραμμα του κόμματος η έξοδος της χώρας από το ΝΑΤΟ», στις θέσεις που παρουσιάσθηκαν στην «Αθηναϊδα» υποστηρίζεται το ακριβώς αντίθετο.

Σύμφωνα με το επίμαχο σημείο: «Σταθερή και αμετάκλητη παραμένει η στρατηγική μας για την ανάγκη να αποδεσμευθούμε από το ΝΑΤΟ. Εχουμε επίγνωση των δυσκολιών, αλλά πιστεύουμε ότι οι διεθνείς εξελίξεις επιβεβαιώνουν την ορθότητα της θέσης μας». Σε άλλο σημείο, διατυπώνεται η θέση για «άμεση ανάκληση της ελληνική δύναμης από τις στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ».

Ο βουλευτής του κόμματος Θεόδωρος Δρίτσας, στην παρουσίαση των εν λόγω θέσεων ανέφερε επιπλέον: «Προτείνουμε μια νέα πολυδιάστατη ενεργητικά φιλειρηνική εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, απαλλαγμένη από τον ατλαντισμό, με ανάπτυξη σχέσεων ισότιμης συνεργασίας στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο, όπως και με τη Ρωσία, αλλά και με χώρες εκτός της Ευρώπης (Κίνα, Ινδία, Λατ. Αμερική)». 
Επίσης: «Θέλουμε ο ορίζοντας της διεθνούς παρουσίας της χώρας μας να μην εξαντλείται στα λεγόμενα εθνικά θέματα, αλλά να καλύπτει μεγάλα σύγχρονα ζητήματα, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η εξάλειψη της φτώχειας και γενικότερα η αλληλεγγύη με τον τρίτο κόσμο, με τον οποίο το σύνορό μας είναι η Μεσόγειος όπου χρειάζονται «γέφυρες» και μια νέα μεταναστευτική πολιτική και όχι τα «τείχη» μιας Ευρώπης – φρούριο. Και γι’ αυτούς τους λόγους είμαστε αντίθετοι με κάθε συμμετοχή της Ελλάδας στον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» που χρησιμοποιείται για τον στρατιωτικό έλεγχο ολόκληρων περιοχών του πλανήτη και για την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών». 

Ενώ με βάση το επιχείρημα ότι σήμερα οι διεθνείς ισορροπίες αλλάζουν, ο κ. Δρίτσας τόνισε πως «δημιουργείται χώρος και για νέες πρωτοβουλίες περιφερειακής συνεργασίας όπως αυτές που διαφαίνονται στη Λατινική Αμερική, που έχουν σταθερή ανάπτυξη σε αντι-νεοφιλελεύθερη και αντικαπιταλιστική κατεύθυνση».
Επάνω σε αυτά αλλά και το γενικότερο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την Εθνική Άμυνα και την Εξωτερική Πολιτική έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

1. Η απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ θα αποδυναμώσει τη θέση μας απέναντι στην Τουρκία… και θα αρθεί το Βουκουρέστι (βέτο στην ΠΓΔΜ) με αποτέλεσμα ραγδαία επιδείνωση θέσης μας. Η στρατιωτική μας εξασθένηση (χωρίς εγγυήσεις και συνεργασία με ΝΑΤΟ) σε μια περίοδο οικονομικής εξασθένησης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.

2. Η πρόταση για μορατόριουμ εξοπλισμών είναι… ανοησία. Συμφωνήσαμε ποτέ με την Τουρκία να κάνουμε κούρσα εξοπλισμών; Δείχνει ότι ο κ. Τσίπρας δεν καταλαβαίνει διεθνή πολιτική και μπορεί να θέσει σε κίνδυνο το διμερές ισοζύγιο ισχύος με την Τουρκία και να μας οδηγήσει σε μια πολιτική κατευνασμού και παραχωρήσεων. Αν δεν συνεργαστούμε με το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ από που θα αντλήσουμε τεχνογνωσία αιχμής όταν έχουμε ως στόχο την ποιοτική αντί για την ποσοτική εξισορρόπηση;

3. Η απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ και το μορατόριουμ εξοπλισμών (σε συνδυασμό με την μη εκμετάλλευση των σχέσεων με Ισραήλ) θα μας
οδηγήσουν σε περιπέτειες και Φιλανδοποίηση σε σχέση με την Τουρκία η οποία συμμετέχει ενεργά στο ΝΑΤΟ, είναι στο G20 και αναζητεί ρόλο περιφερειακής δύναμης.

4. Τα Κινήματα των Αδεσμεύτων και οι Πρωτοβουλίες των Τεσσάρων έχουν περάσει στην ιστορία και στην πανεπιστημιακή έρευνα ως πολιτικές πρωτοβουλίες χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Η χώρα χρειάζεται ισχυρές συμμαχίες.

5. Με ποιες χώρες θα συνεργασθεί η Ελλάδα για να αποτραπούν τα σχέδια του ΝΑΤΟ; Με ποιο τρόπο θα αποτραπούν τα σχέδια αυτά; Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα;

6. Η αναδιάταξη και επανεξέταση των Ενόπλων Δυνάμεων με ποιο τρόπο εξασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα;

7. Ο «επανασχεδιασμός των εξοπλιστικών προγραμμάτων..με αρχές..την αύξηση της διαθεσιμότητας των υπαρχόντων συστημάτων..» δε σημαίνει και αύξηση των εξοπλισμών; Πως θα αυξηθεί η διαθεσιμότητα των συστημάτων και παράλληλα θα μειωθούν οι εξοπλισμοί και οι δαπάνες;

8. Ποιες είναι οι βασικές αρχές στο «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την ιεραρχία, τις προαγωγές, τις τοποθετήσεις, τις μεταθέσεις με αντικειμενικά κριτήρια και αξιολόγηση;”

9. Προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί η «δημοκρατική αναθεώρηση του συστήματος διοικητικών ποινών»;

10. Η «υποστήριξη του συνδικαλισμού στις Ένοπλες Δυνάμεις» θα λειτουργήσει στα πρότυπα της ΔΕΗ και των άλλων «επιτυχημένων» παραδειγμάτων των ΔΕΚΟ;

πηγή: Antinews