Η αρπαγή της μανιάτικης γης

Δεν υπάρχει σωτηρία για την Ελλάδα. Το πολιτικό προσωπικό μοιάζει με τον λαό της. Δέχεται παθητικά ό,τι του σερβίρουν απ' έξω χωρίς να δείχνει ικανό να σχεδιάσει και να εφαρμόσει λύσεις που θα βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο. Το ίδιο και οι υπήκοοι (όσοι μιλούν για "πολίτες" ή απατεώνες είναι ή αφελείς) που δέχονται ότι τους επιβάλλουν με διαμαρτυρίες τύπου "βγαίνουμε για καφέ την Κυριακή".
Εγλωβισμένοι οι πολιτικοί από νοοτροπίες και εξωγενή (κυρίως) "συστήματα εξουσίας" πολλών δεκαετιών, αποδεικνύονται ανίκανοι να αντιδράσουν στην ολοένα και πιο φανερή επιβολή Κατοχής. Κάποιοι άλλοι πετούν στα σύννεφα ιδεοληψιών νομίζοντας πως μπορούν να κάνουν πολιτική πράξη αυτά που φαντάζονταν όταν ήταν φοιτητές με τον φραπέ και το αμπέχωνο στις διαδηλώσεις και τα βράδια στις ταβέρνες της Καισαριανής, στα Εξάρχεια ή στην Λύδρα του Τζαβέλλα.
Και τώρα φτάνουμε στο επίμαχο, στο ζητούμενο για "τους δανειστές" που ήταν και ο αρχικός στόχος. Το "Όριον" το είχε επισημάνει από το 2010: στόχος είναι το σπίτι μας, η ακίνητη περιουσία των Ελλήνων.
Το χρήμα είναι πλασματικό αγαθό. Ουσιαστικά δεν υπάρχει. Είναι μια συμφωνία. Και επειδή στον κόσμο πάντα έχει δίκιο αυτός που κρατά το πιστόλι, ενώ ο άλλος (το θύμα) μένει να κάνει μνημόσυνα και τελετές αντρειοσύνης, ο πρώτος εδώ και αιώνες είναι αυτός που κρατά τα κλειδιά της μηχανής που κόβει το χρήμα. Γι' αυτόν λοιπόν το χρήμα είναι "μέσον" ενώ για τον άλλο που δεν το έχει είναι ανάγκη. Και όσο πιο πολύ δεν το έχει τόσο πιο ευάλωτος καθίσται...
Ο έχων το χρήμα και οπωσδήποτε εκβιάζων -μην απατάσθε από τον χαρακτηρισμό "σύμμαχοι", "εταίροι" κ.λπ.- απαιτεί. Ανάλογα με την περίσταση και σίγουρα τις μύχιες επιδιώξεις του. Η επιτυχία του εξαρτάται από την στάση του "απέναντι", δηλαδή του εκβιαζόμενου.

Αν είναι λογικός, οργανωτικός και κινηθεί αποφασιστικά είναι βέβαιο ότι θα διασώσει πολλά. Αν όχι τον έφαγε η μαρμάγκα. Έτσι λειτουργεί το σύστημα και μην ακούτε τις σειρήνες περί "πολιτικής" κ.λπ. Τρίχες κατσαρές είναι όλα αυτά. Στόχο έχουν να παραπλανούν το πόπολο ("λαός" εξευγενισμένα και... δημοκρατικά) και να το οδηγούν ως κοπάδι σε μαντριά όπου θα μπορούν να το κουρεύουν, να το ληστεύουν, να το σφάζουν και εκείνο να λέει "ευχαριστώ" που δίνεις στα υπόλοιπα μέλη ένα κομμάτι σανό...

Για να επιτύχουν τη συναίνεση της πλειοψηφίας των αμνών, φτιάχνουν καλούς και κακούς, ενοχοποιούν ακόμη και έννοιες που χθες μας έκαναν υπερήφανους (έθνος, πατρίδα κ.λπ.), δημιουργούν νέους τύπους προβληματικών ανθρώπων (π.χ. "οικογένειες" ίδιου φύλου, απαίδευτους καταναλωτές που ξημερώνονται στις πόρτες καταστημάτων για το καινούργιο μοντέλο, κ.ά.).

Στο στόχαστρο τα ακίνητα

Κανένα από τα στοιχεία που θα μπορούσαν να αποκρούσουν τις επιδιώξεις των κυρίαρχων του χρήματος δεν υφίσταται στην ελληνική πολιτική σκηνή και στον κρατικό μηχανισμό. Βλέπουμε καθημερινά πόσο γελοίες είναι οι αντιπαραθέσεις των πολιτικών κομμάτων που είναι απολύτως υπεύθυνα για την κατάντια του ελληνικού λαού.

Έναν λαό που τον άφησαν επί δεκαετίες απαίδευτο, άσχετο με τις πραγματικές δυσκολίες της ζωής που αντιμετωπίζονται μόνο με ένωση δυνάμεων, ανίκανο να αναλάβει ευθύνες διότι πάντα επενέβαινε το κράτος - πατερούλης και έδινε "λύσεις" που όμως βόλευαν το πελατειακό σύστημα που εγκαθίδρυσε ο διεφθαρμένος Κωλέττης. Ίσως γι' αυτό και τον τιμά το ελληνόφωνο κρατίδιο.

Εκπαίδευσε τους Έλληνες να αναζητούν τις πηγές του χρήματος στο κράτος βάζοντας πάντα εμπόδια στην υγιή επιχειρηματικότητα, στην δημιουργία, στην πρωτοπορία. Δημιούργησε μια Δικαιοσύνη πολύ καλών, αρίστων θα λέγαμε, προθέσεων. Μέχρι εκεί.

Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι ρήμαξε την παραγωγή, ακόμη και του πρωτογενούς τομέα που ήταν ανέκαθεν η βάση της όποιας επιτυχίας (οικονομικής, ακόμη και αμυντικής) που σημείωσε στο πέρασμα των χρόνων το κρατίδιο.

Επί επτά συναπτά έτη που ζούμε το δράμα των μνημονίων και της ολοένα και αυξανόμενης Κατοχής, κανένα πολιτικό κόμμα στα προεκλογικά του φυλλάδια δεν περιλαμβάνει Σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης της Παραγωγής. Ουδείς μιλά γι' αυτό. Οι τηλεοπτικές και όποιες άλλες συζητήσεις περιορίζονται σε κόντρες σχετικές με την διαχείριση της μιζέριας, της ήττας!

Και τώρα έφθασε η μεγάλη στιγμή. Οι ξένοι θέλουν να βάλουν στο χέρι και την ακίνητη περιουσία του ακριβού μας οικοπέδου. Το θέρετρο των διακοπών δεν πρέπει να το διαχειρίζονται οι ιθαγενείς!!!

Πριν το Κτηματολόγιο...

Λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συμβαίνει με τους δασικούς χάρτες. Σε όλες τις "ενημερωτικές" συγκεντρώσεις που γίνονται, άπαντες μιλούν για "την ανάγκη ύπαρξης των χαρτών και στη συνέχεια του Κτηματολογίου διότι είναι αναπτυξιακή προϋπόθεση" και "η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει" και μάλιστα "της επιβάλλονται πρόστιμα" γι' αυτό.

Πολύ ωραία όλα αυτά και ακούγονται μελωδικά στα αυτιά ημών των επαρχιωτών της Ευρώπης. "Είναι δυνατόν να έχουν αυτοί και εμείς όχι;" ξυπνά μέσα μας ο απαίδευτος καταναλωτής...

Ναι αλλά δεν μας λένε όλη την αλήθεια.

Ας θυμηθούμε την δεκαετία του '90 που ξεκίνησε το Εθνικό Κτηματολόγιο αλλά έμεινε στη μέση διότι εξαφανίστηκαν τα χρήματα. Κάποιες κακές γλώσσες είπαν τότε ότι φαγώθηκαν σε κάτι μπαρμπουτιέρες της Κηφισιάς από τον πρώην σύζυγο μιας πολιτικού αλλά το σκάνδαλο καλύφθηκε από την παντοδύναμη τότε κομματική οικογένεια...

Θα πείτε: συνέβαιναν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα και δεν τιμωρήθηκε κανείς; Είπαμε, τα πολιτικά κόμματα όλο θέλουν να μας σώζουν από κάτι σοβαρό αλλά εμείς δεν..., και η Δικαιοσύνη έχει πολύ καλές προθέσεις...

Ο ελληνικός λαός κρέμεται από την, επιβεβλημένη έξωθεν με την σύμφωνη γνώμη των εντός, οικονομική θηλιά που γίνεται όλο και πιο σφιχτή. Ανεργία, περικοπές μισθών, συντάξεων, φόροι, ΕΝΦΙΑ, χαράτσια, ακρίβεια συνθέτουν το σκηνικό ενός πτωχευμένου λαού, μιας ρημαγμένης χώρας. Η οποία ξεπουλά τα πάντα σε τιμή ευκαιρίας. "Πάρε κόσμε τον ΟΣΕ με 55 εκατομμύρια ευρώ" όταν ένα μόνο τραίνο κοστίζει 3-4 εκατ. Οι προηγούμενοι είχαν πουλήσει τον ΟΤΕ, τώρα έρχεται η σειρά της ΔΕΗ. Το πολιτικό σύστημα θέλει να ξεφορτωθεί και την συνδικαλιστική νομενκλατούρα που δεν το εξυπηρετεί πια. Στο μέλλον, βλέπουμε, μπορεί να φτιάξει άλλη...

Η προστασία της αφάνας

Σε αυτό λοιπόν το σκηνικό, που θέλουν να μην βλέπουν οι κυβερνητικοί βουλευτές, αναρτήθηκαν οι δασικοί χάρτες.

Πολύ ωραία τα λέει ο κ. δασάρχης αλλά, επί της ουσίας τι συμβαίνει ρε παιδιά;

Πρωτίστως χαράτσια. Πληρώστε για να σώσετε το ακίνητό σας, η πρώτη κουβέντα. Παράβολα, τοπογραφικά, δασολόγους (να μην φάει και αυτή η συμπαθής τάξη το ξεροκόμματό της αφού δεν μπορεί να την ταΐσει το κράτος;), δικηγόρους (αυτοί πάντα τρώνε).

Αλλά, ποιο ακίνητο να πληρώσει ο φουκαράς; Αυτό που κληρονόμησε από τον πατέρα του και έχει πληρώσει στην εφορία "φόρο μεταβίβασης" κ.λπ., που έχει γράψει στο Ε9 και φορολογείται; Μα είμαστε με τα καλά μας; Αν δεν ήταν δικό του ή ήταν "δάσος" γιατί κύριε κράτος τον φορολογούσες; Γιατί δεχόσουν τις μεταβιβάσεις, γιατί (ακόμη χειρότερα) τον επιδοτούσες για τις ελιές που, ενδεχομένως, είχε μέσα;

Τι έκανες τόσα χρόνια; Πολύ ήταν ο ακριβοπληρωμένος κρατικός μηχανισμός σου; Γιατί εσύ που εφάρμοσες την υπαιθροκτόνο πολιτική της αστικοποίησης δεν απολογείσαι και δεν πληρώνεις το μάρμαρο;

Αλλά υπάρχει και ένα ακόμη ζήτημα που το έθεσε σε σχετική ημερίδα ο προϊστάμενος του τομέα Γεωργικής Ανάπτυξης Μεσσηνίας: μήπως πρέπει να ζυγίσουμε καλά το γεγονός ότι με τους δασικούς χάρτες θα μειωθεί η παραγωγική γη;

Έτσι ακριβώς: μήπως είναι προτιμότερο από το να προστατεύουμε την αφάνα (μεταξύ μας, έχει ένα χούι η αριστερά με κάτι τέτοιες κουφές προστασίες) να δώσουμε γη και πραγματικά κίνητρα σε νέους αγρότες να καλλιεργήσουν;

Είπαμε, ουδείς στην Ελλάδα συζητά για παραγωγή!

Είναι όμως και το άλλο: τι ακριβώς είναι το δάσος στην Ελλάδα;

Για να φτάσουμε στον προσδιορισμό της έννοιας πρέπει να ανατρέξουμε στην σύνταξη των νόμων. Να δούμε ποιοι και πώς τους φτιάχνουν; Λοιπόν, οι νόμοι εισέρχονται στην λογική του κράτους μέσω των συμπερασμάτων κάποιας ημερίδας, επιστημονικού συνεδρίου κ.λπ. Τέτοιες κάνουν αρκετές και οι δασολόγοι, περιβαντολόγοι και λοιποί άξιοι επιστήμονες. Κάποτε αυτά "παντρεύονται" με την νομική επιστήμη και γεννούν τα τέκνα που είναι κάποιον νόμος. Νονός είναι πάντα ο πολιτικός.

Προσέξτε όμως κάτι σημαντικό: κανένας από αυτούς δεν γνωρίζει τι ακριβώς είναι η παραγωγή, δεν ζεις από αυτήν. Συνήθως είναι όλοι κρατικοδίαιτου, τουτέστιν, μήνας μπαίνει - μήνας βγαίνει ο μισθός πέφτει. Δηλαδή, έχουν θέσει εκτός καθημερινότητας το άγχος, την ανάγκη... Οι περισσότεροι δε νομίζουν ότι το αλεύρι... φύεται στο ράφι του σούπερ μάρκετ...

Έτσι αδυνατούν να κατανοήσουν την χρήση της γης στην πραγματική - παραγωγική ζωή ενός αγρότη, ενός κτηνοτρόφου. Γι' αυτό την βλέπουν με μουσειακό τρόπο βαφτίζοντάς την "δασική έκταση" που μπορείς μόνο να την κοιτάς. Εκτός κι αν διαθέτεις κεφάλαια για να την αξιοποιήσεις ως ξενοδοχειακή μονάδα, φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες, πράγματα αδύνατα για την συντριπτική πλειοψηφία των πραγματικών ιδιοκτητών της γης!

Εδώ η νομική επιστήμη μάλλον είναι αμήχανη αδυνατώντας να εξηγήσει γιατί δεν μπορεί κάποιος σε μια λεγόμενη δασική έκταση να φτιάξει ένα μαντρί, ένα σπίτι, ένα αλώνι, μια στέρνα αλλά μπορεί κάποιος άλλος να φτιάξει ξενοδοχείο; "Εθνικοί αναπτυξιακοί λόγοι" είπαν οι πολιτικοί που γνωρίζουν άριστα πως να δικαιολογούν τις ανομίες τους.

Όπου ακούτε πολύ "έθνος", "εθνικά" κ.λπ., κουμπωθείτε, διότι είναι πιθανόν να κρύβονται απατεώνες πίσω του.

Νομιμοφανής αρπαγή

Η Μάνη είναι μια περιοχή "Ανοιχτό Ζωντανό Μουσείο". Διαθέτει μνημεία όλων των διαστρωματώσεων της Ιστορία. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες την ανακάλυψαν πολλοί επισκέπτες και αρχίζει να αναπτύσσεται τουριστικά. Ίσως αυτή να ήταν και η ατυχία της.

Μην φανταστεί κανείς ότι το κράτος έριξε χρήματα για να γίνουν σοβαρές υποδομές που θα διευκόλυναν την ζωή κατοίκων και επισκεπτών. Το νερό, πρόβλημα. Τα σκουπίδια το ίδιο. Οι δρόμοι, καρμανιόλες. Λιμάνι για προσέγγιση τουριστικών, ούτε για δείγμα. Το δίκτυο της ΔΕΗ τραγικό. Τα τελευταία χρόνια άρχισαν να μπαίνουν οπτικές ίνες για τις επικοινωνίες. Υγεία; Μην πάθεις έμφραγμα...

Η Μάνη έχει και κάποιες ακόμη ιδιαιτερότητες: είναι βραχώδης, άγονη, άνυδρη. Σε αυτόν τον τόπο έζησαν αιώνες τώρα άνθρωποι που άφησαν ισχυρό και αξιοζήλευτο αποτύπωμα στις σελίδες της Ιστορίας. Δεν είναι τυχαίο που η Φιλική Εταιρεία έσπευσε να μυήσει τους Μανιάτες στο μυστικό την έναρξης του Αγώνα, ο οποίος, μετά την αποτυχία του Υψηλάντη στο Δραγατσάνι, ξεκίνησε με την απελευθέρωση της Καλαμάτας, δηλαδή στην μια από τις δύο εξόδους της Μάνης.

Τα λεγόμενα "αγριώματα" ήταν ανέκαθεν σημαντικό παραγωγικό μέσον για τους Μανιάτες. Και τι δεν συγκομηδούσαν από αυτά, τι δεν χρησιμοποιούσαν στην απολύτως ορθολογική ζωή τους.

Ακόμη και σήμερα, σε περιορισμένη βέβαια κλίμακα, η χρήση τους είναι ορατή. Γι' αυτό άλλωστε τα περισσότερα είναι περιφραγμένα με ξεροτοίχια, φέρουν αναβαθμίδες, εγκαταστάσεις (μαντριά, κωλόσπιτα, στέρνες, καμίνια κ.λπ.). Τις περισσότερες φορές η χρήση τους ήταν μεικτή. Όποιος περιηγηθεί την Μάνη και θα δεις στις πλαγιές των βουνών και των λόγων να σκαρφαλώνουν ξερολιθιές, θα δει αναβαθμίδες (λαχίδια) που θυμίζουν διαζώματα θεάτρων.

Σήμερα ξερά και με άγρια βλάστηση αφού το τρακτέρ δεν φτάνει και τα πόδια είναι ανίκανα να κουβαλήσουν εκεί τα κορμιά των γέρων που έμειναν πίσω όταν οι νέοι γοητεύτηκαν από τα κελεύσματα της αστικής ή της πιο εύκολης ζωής στα πιο εύφορα.

Και ποιος να σπείρει σήμερα λούπινα, φακές, λινάρι, γέννημα, σίκαλη... Ποιος να μαζέψει βελανίδια, να βγάλει αφάνες για τον φούρνο... Ακόμη και το "αδίκημα κλοπής χώματος" που ίσχυε κάποτε μόνο για την Μάνη, ξεθώριασε...

Αυτές οι εκτάσεις σύμφωνα με τους Δασικούς Χάρτες είναι "δασικές εκτάσεις". Τουτέστιν, διέπονται από την δασική νομοθεσία, προστατεύονται. Δηλαδή, δεν μπορεί ο ιδιοκτήτης να πειράξει τίποτα μέσα σε αυτές, δεν μπορεί να κτίσει. Και τι θα κάνει; Θα χαρατσώνεται κάθε χρόνο πληρώνοντας φόρο από την πετσοκομμένη σύνταξή του;

Αυτό ακριβώς θέλουν οι πονηροί που σκέφτηκαν την νέα επιχείρηση: δεν θα μπορούν οι άνθρωποι να σηκώσουν το βάρος της ιδιοκτησίας τους οπότε ή θα την πουλήσουν για κομμάτι ψωμί ήταν θα την παραδώσουν στο κράτος. "Πάρτε τα και ξεφορτωθείτε με"!

Ναι αλλά έτσι δεν θα δοθούν μόνο εκτάσεις. Θα παραδοθεί και η ψυχή ενός ολόκληρου λαού. Εκτός κι αν αποφασίσει να αντισταθεί. Διότι, οι Μανιάτες είναι απολύτως δεμένοι με την γη, με τα πατρογονικά τους. Έχουν γίνει εγκλήματα για ένα μέτρο γης. Ίσως να μην το σκέφθηκαν καλά οι κυβερνώντες και οι συμβουλάτορές τους.

Θα δείξει...

ΥΓ. Είναι τόσο απροκάλυπτα βουλημικοί που μέσα στην φούρια βγάζουν "δασικές" τις εκτάσεις 600 και πλέον πολεμόπυργων της Μάνης. Και δεν σκέπτεται κανένας ανόητος πως ο πύργος είναι αμυντικό έργο και απαιτεί δύσβατη - άγρια περιοχή πέριξ ώστε να μην μπορούν εύκολα να πλησιάζουν οι εχθροί.