Μετά από μαραθώνιες και σκληρές
διαπραγματεύσεις στη Σύνοδο Κορυφής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν σε κάτι
πολύ σημαντικό για τις υπερχρεωμένες χώρες του νότου. Η συμφωνία περιλαμβάνει
μεταξύ άλλων την στήριξη των τραπεζών που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας
απευθείας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).
Με λίγα λόγια αντί οι
τράπεζες να στηρίζονται, όπως ίσχυε μέχρι τώρα, από τα κράτη μέλη και να επωμίζονται το κόστος και τις συνέπειες οι φορολογούμενοι πολίτες, θα δανείζονται απευθείας από το EMS και ο δανεισμός αυτός δεν θα υπολογίζεται στο δημόσιο χρέος των κρατών.
τράπεζες να στηρίζονται, όπως ίσχυε μέχρι τώρα, από τα κράτη μέλη και να επωμίζονται το κόστος και τις συνέπειες οι φορολογούμενοι πολίτες, θα δανείζονται απευθείας από το EMS και ο δανεισμός αυτός δεν θα υπολογίζεται στο δημόσιο χρέος των κρατών.
Τεράστια και καθοριστική συμβολή στην
θετική αυτή εξέλιξη, στην οποία αντιτίθετο η Καγγελάριος της Γερμανίας για τους
δικούς της λόγους και συμφέροντα, είχε η σθεναρή και άκαμπτη στάση που τήρησε ο
τεχνοκράτης Πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μοντ( άλλως Σούπερ Μάριο)
Σε προηγούμενα άρθρα μου είχα επανειλλημένα
αναδείξει την σωτήρια επιλογή του πολιτικού κόσμου και λαού της Ιταλίας να
στείλουν στον αγύριστο τον διεφθαρμένο και ανόητο πρώην Ιταλό Πρωθυπουργό
Σύλβιο Μπερλουσκόνι και να διορίσουν στην θέση του ένα τεχνοκράτη.
Ο Μπερλουσκόνι με τον αμύθητο πλούτο που διέθετε έλεγχε το 90% των ΜΜΕ τα οποία
τον προέβαλλαν και τον συγκάλυπταν για αρκετά χρόνια μέχρι που οδήγησε
την Ιταλία στο παρά πέντε της πτώχευσης.
Ο Μάριο Μόντι για να δεχθεί να αναλάβει
πρωθυπουργός έθεσε δύο βασικούς όρους. (α) Θα παρέμενε πρωθυπουργός όσο καιρό
έκρινε ο ίδιος αρκετό για να βάλει σε τάξη στα
κακά έχοντα της Ιταλίας και (β) Θα διόριζε ο ίδιος τους υπουργούς του οι οποίοι
δεν επιθυμούσε να είναι πολιτικοί. Τελικά διόρισε μόλις 13 Υπουργούς, όλοι
τους τεχνοκράτες. Από τότε ο Μάριο Μοντι χαίρει τεράστιας εκτίμησης από
όλους τους ευρωπαίους ηγέτες οι οποίοι αναγνωρίζουν την συμβολή του στην
επίλυση όχι μόνο της κρίσης που περνά η Ιταλία αλλά και η Ευρώπη γενικότερα.
Και από τον Σούπερ Μάριο στους Σούπερ
ανόητους πολιτικούς ηγέτες της Κύπρου και της Ελλάδας:
Γιωργάκης Παπανδρέου. Ήρθε στην εξουσία
γιατί απλά λεγόταν Παπανδρέου, όπως και ο προκάτοχος του γιατί απλά λεγόταν
Καραμανλής. Μια ζωή η Ελλάδα ταλανιζόταν από γόνους με άγονα μυαλά και με
πολύ χαμηλό IQ. Αυτοί οι πανηλίθιοι πολιτικοί αφού έφεραν την Ελλάδα σε
αυτή την κατάντια και αφού ο ελληνικός λαός απειλούσε να τους λητσάρει,
αναγκάστηκαν και παρέδωσαν την εξουσία σε ένα τεχνοκράτη, τον Λουκά
Παπαδήμο. Η Φιλοδοξία όμως του ‘’Τρελλαντώνη’’ Σαμαρά (Το Τρελλαντώνης
παραπέμπει στο τίτλο του βιβλίου της γιαγιάς του Πηνελόπης Δέλτα) να
κυβερνήσει, επέβαλε στον Παπαδήμο 5 μηνη μόνο θητεία και επιπλέον διόρισε μαζί
με το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ για λογαριασμό του, 49 Υπουργούς και Υφυπουργούς, όλοι
τους πολιτικοί. Πώς ήταν δυνατό υπό τέτοιες συνθήκες κάποιος να μπορούσε να
παράξει έργο; Και αν παρελπίδα για αυτούς πετύχανε να σώσει την Ελλάδα, δεν θα
έμεναν αυτοί χωρίς δουλειά; Άρα έπρεπε να αποτύχει όπως και έγινε με τα γνωστά
παρατράγουδα που ακολούθησαν. Μεγάλη φάρα τελικά οι έλληνες
πολιτικοί.!!!!
Δημητράκης Χριστόφιας. Από που να αρχίσω,
και πού να τελειώσω. Το γεγονός και μόνο ότι είναι ο καλύτερος ‘’πελάτης’’ της
σατιρικής τηλεοπτικής εκπομπής΄ ‘’Πατάτες Αντιναχτές’’ που έχει την μεγαλύτερη
ακροαματικότητα, τα λέει όλα. Γλύψε γλύψε κάποτε τον μακαρίτη τον Εζεκία
Παπαιωάννου, (πρώην Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ) κατάφερε και τον έπεισε να τον
χρίσει διάδοχο του.....και τελικά αυτός ο άνθρωπος....μας’’έχρισε’’
όλους... και καλά να μας κάνει. Στο ΑΚΕΛ είναι πλέον παράδοση ότι όσοι γλύφουν,
κολακεύουν και δοξάζουν τους ηγέτες του έχουν την εύνοια τους και ανεξάρτητα αν
έχουν μυαλό και ικανότητες η όχι καταφέρνουν να φθάνουν ακόμη και στο υπέρτατο
αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν αυτό λέγεται πολιτική ωριμότητα και υγιής
δημοκρατία και όχι κράτος αμνοεριφίων, τότε έχω και εγώ κάθε δικαίωμα να
αυτοαποκαλούμε Σούπερ Όμηρος. Σε αυτό το περίεργο κομματικό μόρφωμα οι νούσιμοι
δεν έχουν καμιά θέση και περιθωριοποιούνται. Η γνωστή φράξια που απαρτίζεται
από κάποια νεαρά παιδιά με πολύ γερασμένα μυαλά και νοοτροπίες τα οποία είναι
υποχείρια του Χριστόφια υποσκάπτουν όποιο προσπαθήσει να εκσυχρονίσει αυτό το
Κόμμα.
Σε αντίθεση με την σθεναρή και σοφή στάση που
τήρησε ο Μάριο Μοντι, ο δικός μας, ο Ττόφιας που το Δίκωμο, πριν λίγους μήνες
σε συνάντηση κορυφής των ηγετών της Ευρώπης αντί να διεκδηκήσει για τις
τράπεζες μας, που επιρεάστηκαν από την ελληνική κρίση, να υπαχθούν και αυτές
όπως οι ελληνικές τράπεζες στο ταμείο στήριξης που έγινε για την Ελλάδα για να
γλιτώσει η Κύπρος τον Μηχανισμό, χασκογελούσε σαν κακάσχημη μαριονέτα και με τα
γνωστά του Cyprus English γινόταν περίγελο στους ευρωπαίους
ηγέτες. Άσε που παρολίγο να του ‘’τις βρέξει’’ και ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας
όταν του είπε το αμύθητο ‘’You are not a
bastard’’. Και για όσους
νομίζουν ότι πετάει μπαρούφες μόνο όταν εκφράζετε στα αγγλικά λόγω ημιμάθειας,
τι έχουν να πουν όταν είπε σε παιδιά που τον επισκέφθηκαν στο προεδρικό
το άλλο γνωστό αμύθητο ‘’ Ηδονίζομαι όταν υποδέχομαι παιδιά στο
Προεδρικό’’. Φανταστείτε πόσες άλλες παπαριές έχει πετάξει ακόμη ο
Καταστρόφιας και οι οποίες για τον έναν η τον άλλο λόγο δεν περιέπεσαν στην
αντίληψη μας. Τελικά αυτός ο άνθρωπος ζει στο δικό του
κόσμο, είναι γενικά ‘’άπεκτος’’ και μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια
στην καταστροφή.
Το απίστευτο γινάτι και το κόμπλεξ του
Χριστόφια και το δόγμα του ΑΚΕΛ μας έφεραν την έκρηξη στο Μαρί και την πτώχευση
της Κύπρου.
Μόνιμη επωδός τους τελευταία είναι ότι
για την υπαγωγή της Κύπρου στο μηχανισμό φταίει μόνο η Κεντρική Τράπεζα
και οι διοικήσεις τραπεζών. Θέλουν να μας πείσουν ότι όλα είναι μια χαρά με την
οικονομία και για όλα φταίουν μόνο οι τράπεζες. Την στιγμή που οι τεχνοκράτες
της Τρόικας κάνουν λόγο για ανάγκη δανεισμού περί τα 11 δισεκατομύρια, ενώ για
την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών χρειαζόμαστε λιγότερο από 3 δισεκατομύρια, επικαλούνται ότι τα δημόσια οικονομικά
δεν έχουν πρόβλημα. Νομίζουν ότι όλος ο λαός είναι μια
ακελική στάνη και ότι όλοι εμείς είμαστε ιθαγενείς τρίτης γενιάς. Έλεος
πια...
Αν μετά από την έκρηξη στο Μαρί και την
πτώχευση της Κύπρου, αυτός ο αποχαυνωμένος και ανώριμος πολιτικά λαός δεν
καταφέρει να δημιουργήσει ένα νέο πόλο και να επιβάλει τον δικό μας Μάριο
Μοντι, ενάντια σε αυτό το πανάθλιο κομματικό κατεστημένο, στο οποίο εξακολουθεί
να παραμένει μανδρισμένος, και συνεχίσει να κυβερνάται από ανόητους και
διεφθαρμένους πολιτικούς και μετά τον Φεβρουάριο του 2013, τότε πραγματικά μας
αξίζει ο τίτλος του πιο Σούπερ μ........α Λαού της υφηλίου.
΄Έτσι είναι κυρίες και κύριοι, Άμα μας
αξίζουν καλύτεροι ηγέτες να τους διεκδικήσουμε. Ιδού η Ρόδος ιδού και το
πήδημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου