Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα στην Ιταλία!

Πριν από 46 χρόνια στην Ελλάδα κατέβαιναν τα τανκς του Γ. Παπαδόπουλου προκειμένου οι ισχυροί της Δύσης να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Χθες, 20 Απριλίου 2013, στην γειτονική Ιταλία έγινε ένα άλλου είδους πραξικόπημα προκειμένου να μην  υπάρξει ετυμηγορία του ιταλικού λαού μέσω εκλογών! Συγκεκριμένα, είναι η πρώτη φορά που στη μεταπολεμική Ιταλία εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας για μία δεύτερη θητεία. Μετά από πέντε άκαρπες ψηφοφορίες, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, η Κεντροαριστερά του ήδη πολιτικά ηττημένου Πιέρ Λουίτζι Μπερσάνι,
το Κέντρο του Μάριο Μόντι και η Κεντροδεξιά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι έσπευσαν στο προεδρικό μέγαρο για να πείσουν τον απερχόμενο πρόεδρο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο να αποδεχθεί μία δεύτερη προεδρική θητεία. Ο λόγος είναι προφανής. Αν ο υπερήλικας Ναπολιτάνο απέρριπτε την πρόταση αυτή, η Ιταλία θα όδευε ήδη σε πρόωρες εκλογές.

Η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας κατέληξε σε μία παταγώδη αποτυχία του ηγέτη της Κεντροαριστεράς. Ο Πιέρ Λουίτζι Μπερσάνι που δεν κατάφερε στην τέταρτη ψηφοφορία να εκλέξει τον Ρομάνο Πρόντι, αφού πρώτα είδε με τα μάτια του το ένα τρίτο και παραπάνω των βουλευτών του να τον εγκαταλείπουν, αποφάσισε να υποβάλει την παραίτηση του αν και είναι θεωρητικά ο νικητής των πρόσφατων εκλογών. Πρόκειται για άλλη μία ένδειξη του βάθους και του εύρους της πολιτικής κρίσης που ταλανίζει την Ιταλία. Μετά την επανεκλογή Ναπολιτάνο, ο γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος Πιερλουίτζι Μπερσάνι υπέβαλε οριστικά την παραίτησή του, μαζί με όλη την ηγετική ομάδα των Δημοκρατικών.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι από την απέναντι όχθη, έπαιξε μέχρι τέλους το παιχνίδι του, συμβάλλοντας στο αδιέξοδο και αναγκάζοντας τον κεντροαριστερό αντίπαλό του να υποπέσει σε αλλεπάλληλα σφάλματα τακτικής. Μοιραία, οι ήδη εύθραυστες ισορροπίες στην Κεντροαριστερά κατέρρευσαν.

Στη γωνία ανέμενε ο Μπέπε Γκρίλο τους συστημικούς του αντιπάλους αρνούμενος εξαρχής να συμπράξει. Το αδιέξοδο στην Κεντροαριστερά τον δικαιώνει, η απομόνωση του Μάριο Μόντι τον βολεύει και η περιορισμένη δυνατότητα που διαθέτει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι να ελιχθεί του προσφέρει έδαφος για ελιγμούς. Αμέσως μετά την επανεκλογή του Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο, ο Γκρίλο έκανε λόγο για πραξικόπημα. «Οι θέσεις των πολιτών είναι διαμετρικά αντίθετες με τις ψήφους των βουλευτών» είπε ο ηγέτης του «Κινήματος των 5 Αστέρων», καλώντας τους ψηφοφόρους του να κατέβουν μπροστά από το Κοινοβούλιο και να διαδηλώσουν. «Μην με αφήνετε με μία χούφτα ανθρώπους» δήλωσε ο Γκρίλο που σχεδιάζει να εγκατασταθεί με το περίφημο πια τροχόσπιτο του μπροστά από την Βουλή. «Μετά τον πόλεμο η Ιταλία βιώνει τις πιο μελανές σελίδες της ιστορίας της. Αν αφήσουμε αυτό το πραξικόπημα να περάσει τότε η Δημοκρατία θα πεθάνει» συμπλήρωσε ο Μπέπε Γκρίλο στην πολιτική του παρέμβαση.

Η Ευρώπη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις ασκήσεις πολιτικής ακροβασίας στις οποίες επιδίδονται τα συστημικά κόμματα την ώρα που κάθε ημέρα που περνά, ενισχύονται οι τάσεις κατάρρευσης των οικονομικών δομών μιας άλλοτε πανίσχυρης οικονομίας, ενώ ο εφιάλτης της ανεργίας και των λουκέτων αγγίζει όλο και περισσότερο τα μεσαία στρώματα της ιταλικής κοινωνίας. 

Τόσο στην Φρανκφούρτη και την έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας όσο και στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ, οι πάντες επιχειρούν να κερδίσουν χρόνο έως τη διεξαγωγή των γερμανικών εκλογών το Σεπτέμβριο του 2013. Μόνο που ο χρόνος δεν περνά γρήγορα και η ιταλική πολιτική σκηνή ενδεχομένως να μην αποφύγει τις κάλπες έως το καλοκαίρι. Σε μία τέτοια περίπτωση ο Μπέπε Γκρίλο και οι ψηφοφόροι του καραδοκούν. Ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει τους δανειστές της Ιταλίας πως μία προσφυγή στις κάλπες δεν θα οδηγήσει στην πλήρη αποσύνθεση του πολιτικού συστήματος και σε ένα νέο θρίαμβο του «Κινήματος των 5 Αστέρων». Τότε, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο θα θυμηθούν πως το χρέος της Ιταλίας είναι κολοσσιαίο και πως κανένας μηχανισμός στήριξης δεν είναι σε θέση να σηκώσει ένα τέτοιο βάρος. Τότε, το ερώτημα ευρώ ή λιρέτα δεν θα είναι ένα θεωρητικό σχήμα ή ένα απλό σύνθημα, αλλά ενδεχομένως μία αναγκαστική προοπτική.