Χαλικδική: Το σκάνδαλο Σημίτη - Πάχτα που υιοθέτησαν όλες οι επόμενες κυβερνήσεις

Φωτογραφία που είχε δημοσιεύσει το Όριον στο αφιέρωμά του
για τον χρυσό της Χαλκιδικής το έτος 2001 

 Μέγα σκάνδαλο πρώτης γραμμής διεπράχθη από τους αρμοδίους πολιτικούς που υπέγραψαν με αποικιοκρατικές συμβάσεις, την εκχώρηση των ορυχείων και μεταλλείων χρυσού της Χαλκιδικής προς εκμετάλλευση στους ξένους (;) πειρατές χρυσού. Το σκάνδαλο αυτό ξεκίνησε με πρωταγωνιστή τον κ. Πάχτα και την κυβέρνηση Σημίτη και φέρει και την υπογραφή του Άκη Τσοχατζόπουλου! Την νομιμοποίησε η κυβέρνηση του ΓΑΠ και την  προστατεύει η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά! Το Όριον είχε ασχοληθεί με την υπόθεση τον Νοέμβριο του 2011 και για του λόγου το αληθές παραθέτουμε πιο κάτω το σχετικό δημοσίευμα. 

Το σκάνδαλο σχετίζεται αρχικώς με την τιμή πώλησης. Μόλις 11 εκατομμύρια ευρώ ήταν το τίμημα που κατέβαλε η Hellas Gold, (ή Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. με μετόχους την καναδική Eldorado Gold S.A με 95% και με 5% η ΑΚΤΩΡ Α.Ε που ανήκει στην οικογένεια του Γ., Μπόμπολα) μέσω σύμβασης που υπέγραψε με το Ελληνικό Δημόσιο, κατόπιν μεσολάβησης του Χρ. Πάχτα, τότε υφυπουργού Οικονομίας και σημερινού δημάρχου του Δήμου Αριστοτέλη. Η σύμβαση έγινε χωρίς διαγωνισμό (!), με απευθείας ανάθεση σε μια εταιρεία που είχε δημιουργηθεί δυο ημέρες πριν (με μετοχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ!!!) και με απαλλαγή της από οποιαδήποτε ευθύνη αποκατάστασης περιβαλλοντικών ζημιών που είχαν γίνει από την καναδική TVX Gold (έφυγε νύχτα από τα μεταλλεία Κασσάνδρας αφήνοντας απλήρωτους 472 εργαζόμενους – συνολικό χρέος της προς τους εργαζόμενους: 17 εκατ. ευρώ).

Το κέρδος των μετόχων της εταιρείας "Ελληνικός Χρυσός" ( Τίμις, Μπόμπολας, Κούτρας) ανέρχεται σε 95,7 εκατ. ευρώ  από την τμηματική πώληση της εταιρείας στη μητρική πολυεθνική European Goldfields. Η αγοραία αξία των μεταλλείων, όπως υπολογίστηκε από διεθνή οίκο έξι μήνες μετά την πώλησή τους από το Ελληνικό Δημόσιο, ήταν 408 εκατ. ευρώ, δηλαδή 37 φορές παραπάνω. Αυτό δεν εμπόδισε την τότε ελληνική κυβέρνηση να επιδοτήσει την “Ελληνικός Χρυσός” με 15.000.000 ευρώ.

Στα 2.300.000.000 ευρώ ανέρχεται η σημερινή αξία των μεταλλείων στο χρηματιστήριο του Τορόντο μετά την απόκτηση του 95% των μετοχών από την European Goldfields, μια  πολυεθνική εταιρεία με έδρα τον Καναδά πίσω από την οποία βρίσκονται funds και τράπεζες όπως η JP Morgan και η Goldman Sachs!

Στα 15.436.000.000 (!) ευρώ υπολογίζεται η αξία των μεταλλευμάτων που βρίσκονται στα μεταλλεία της Χαλκιδικής.
Το κέρδος του Ελληνικού Δημόσιου υπολογίζεται σε 0 ευρώ! Σύμφωνα με τον Μεταλλευτικό Κώδικα, ο ορυκτός πλούτος ανήκει αποκλειστικά στις εταιρείες που τον εκμεταλλεύονται και δεν προβλέπεται η απόδοση δικαιωμάτων στο Δημόσιο από την εκμετάλλευσή του. Γι’ αυτό άλλωστε η Τρόικα αρνήθηκε να αποδεχθεί τα μεταλλεία της Χαλκιδικής στις εγγυήσεις που έδωσε η ελληνική κυβέρνηση για τη δανειακή σύμβαση.

Όσοι αντιδρούν είναι... αναρχικοί;

Το μεταλλείο που θέλει να κατασκευάσει η European Goldfields δεν θα είναι ένα υπόγειο ορυχείο με στοές όπως πιθανώς φαντάζονται πολλοί αλλά μια επιφανειακή εκμετάλλευση που θα αποσπά τον χρυσό κατόπιν επεξεργασίας του εδάφους με κυάνιο, μετατρέποντας την γη σε απόρριμμα και αφήνοντας τοξικά κατάλοιπα, κυρίως κυάνιο, αρσενικό και θειικό οξύ.

• 0.8 γραμμάρια ανά τόνο είναι η περιεκτικότητα σε χρυσό του εδάφους στην περιοχή.
• 18 τόνοι εξορύγματος χρειάζονται για να γίνει ένα χρυσό δαχτυλίδι.
• 2 χιλιόμετρα θα είναι η διάμετρος του ανοιχτού ορύγματος που θα συνοδεύεται από λίμνες αποβλήτων όπου θα «αποθηκεύονται» τα τοξικά υγρά.
• 3.000 στρέμματα δάσους θα καταστραφούν για να υλοποιηθεί το έργο και θα τα εκμεταλλευτεί η εταιρεία.
• 200 εκατ. τόνοι προβλέπεται να εξορυχθούν μέσα στα επόμενα χρόνια σύμφωνα με το σχέδιο της εταιρείας. Τα 2.500 χρόνια που λειτουργούν μεταλλεία στην περιοχή εξορύχθηκαν 30 εκατ. τόνοι, από τους οποίους οι 20 εκατ. τόνοι μετά το 1927 από τον Μποδοσάκη.
• 15.000.000 μ3: η ποσότητα νερού που αντλείται σήμερα ετησίως στην περιοχή των μεταλλείων, ξεπερνώντας την ετήσια κατανάλωση νερού ολόκληρου του νομού Χαλκιδικής.
• 691.000 λίτρα: η μέση κατανάλωση νερού ανά κιλό παραγόμενου χρυσού.  

Πέρα όμως από την κατασπατάληση του νερού, οι συνέπειες ενός ατυχήματος είναι ανυπολόγιστες. Το 2000, στη Baia Mare της Ρουμανίας διέρρευσαν από εξορυκτική μονάδα χρυσού 100.000 κυβικά μέτρα νερού με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις κυανίου και άλλων βαρέων μετάλλων στον ποταμό Tisla και από εκεί στον Δούναβη, πλήττοντας εκτός από τη Ρουμανία, την Ουγγαρία και τη Σερβία, δηλητηριάζοντας το πόσιμο νερό, σκοτώνοντας δεκάδες χιλιάδες ψάρια και νεκρώνοντας τα οικοσυστήματα. Το περιβαλλοντικό ατύχημα στη Baia Mare θεωρείται το πιο καταστροφικό στην ιστορία της Ευρώπης μετά του Τσέρνομπιλ. Η καταστροφικότητα λοιπόν των μεταλλείων στις Σκουριές της Χαλκιδικής δεν αφορά μόνο τα γύρω χωριά, αλλά το σύνολο της Χαλκιδικής (αφού θα καταστραφεί ο υδροφόρος ορίζοντας), και σε περίπτωση ατυχήματος και τη Θεσσαλονίκη και ποιος ξέρει μέχρι πού…

Ένα σκάνδαλο που αναδεικνύουν οι Γάλλοι, και κρύβουν τα ελληνικά κανάλια! 

Το ελληνικό Ελντοράντο που ξεπουλήθηκε. Για περισσότερα από 35 χρόνια έκρυβαν με τον καλύτερο τρόπο τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδος που όμως είχε επισημάνει ο Δημήτρης Μπάτσης το 1947, σε Πανελλήνιο Συνέδριο που οργάνωσε στην Αθήνα παρουσίασε με αδιάσειστα στοιχεία στο βιβλίο του "Ο Ορυκτός πλούτος της Ελλάδας". Εκτελέστηκε μαζί με τον Μπελογιάννη και αυτός ήταν ο ουσιαστικός λόγος που έπρεπε να βγει από τη μέση... Τώρα που οδηγήθηκε η Ελλάδα στην οικονομική κατάρρευση πουλούν την ελληνική γη έναντι πινακίου φακής με την επαίσχυντη δικαιολογία της δημιουργίας θέσεων εργασίας! 

Δείτε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ από γαλλικό κανάλι το οποίο φυσικά και δεν θα δείτε ποτέ στην ελληνική τηλεόραση των "έγκυρων" και "έγκριτων" καναλιών...

Διαβάστε το ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε από το Όριον στο τεύχος 35 (Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2011, σελ. 56- 67)) σε ανύποπτο χρόνο, όταν τα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής δεν είχαν απασχολήσει την ελληνική κοινή γνώμη. 

Το σπάνιο δένδρο του θανάτου και μια ιστορία νεοελλήνων πολιτικών

Ο ίταμος και ιταμές πολιτικές

Του Πάρη Πέτρα

Είναι το, άγνωστο σε πολλούς, κωνοφόρο δέντρο από το οποίο οι αρχαίοι Έλληνες κατασκεύαζαν όπλα (τόξα, δόρατα κ.λπ.), μουσικά όργανα και ξύλινα αγάλματα (ξόανα). Παράλληλα όμως είχαν διαπιστώσει ότι είναι τοξικό και θανατηφόρο για όσους ανθρώπους και ζώα καταναλώσουν ικανές δόσεις και γι’ αυτό και το ονόμαζαν και «δέντρο του θανάτου». Είναι χαρακτηριστικό ότι 500 γραμμάρια από τα φύλλα του μπορούν να σκοτώσουν άλογο! Ονομάζεται ίταμος (Taxus baccata) και είναι αειθαλές δέντρο που φθάνει σε ύψος τα 15 μέτρα. Είναι ιθαγενές της Ευρώπης και της Ασίας, ενώ στη χώρα μας, που είναι σπάνιο, απαντάται ως αυτοφυές σε βουνά με μεγάλο υψόμετρο, συνήθως σε δάση ελάτης ή οξιάς. Στη δυτική Ευρώπη μπορεί κάποιος να δει ίταμους σε προαύλια των εκκλησιών. Είναι δέντρο που μεγαλώνει αργά και ζει πάρα πολλά χρόνια. Διακρίνεται από τα φύλλα του, που είναι σκουροπράσινες «βελόνες» σε δέσμες που μοιάζουν με του κυπαρισσιού, αλλά κυρίως από τα σπέρματά του, τα οποία περιβάλλονται από κυπελλοειδές - σαρκώδες περίβλημα που διαθέτει έντονο κόκκινο χρώμα, σχηματίζοντας  ψευδοκαρπό που μοιάζει με ρόγα. Όλο το δένδρο, εκτός της σάρκας του καρπού, εμπεριέχει τοξικές ουσίες που είναι δηλητηριώδεις. Η τοξικότητά του είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται ότι η θεά Άρτεμις δηλητηρίαζε τα βέλη της με την ουσία του ίταμου. Με αυτόν τον τρόπο σκότωσε και τα παιδιά της Νιόβης (κατά παραγγελία της μητρός της Λητούς), όταν αυτή αναφέρθηκε με έπαρση στην πολυτεκνία της. Η τοξικότητα του ίταμου κέντρισε το ενδιαφέρον των ανθρώπων, που ανακάλυψαν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως φάρμακο. 

Αρχαία δένδρα

Η ταξινόμηση των ειδών του είναι δύσκολη λόγω της μεγάλης ποικιλίας και των μικρών διαφορών τους. Στην Ευρώπη κυριαρχεί το είδος Taxus baccata. Στην Ελλάδα ο ίταμος φύεται στη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Θεσσαλία, τη Στερεά, την Πελοπόννησο και τη Σαμοθράκη. Ο κόσμος το γνωρίζει ως ήμερο έλατο και καρκαριά. Ο φλοιός του είναι λεπτός, φολιδωτός, χρώματος καφέ. Τα φύλλα του είναι λογχοειδή, επίπεδα, σκούρα πράσινα μέχρι και 4 εκατοστά, τοποθετημένα σπειροειδώς επί του στελέχους, σε δύο επίπεδες σειρές από κάθε πλευρά του μίσχου και είναι εξαιρετικά δηλητηριώδη.

Οι κατακόκκινοι καρποί του (δρύπες), διαμέτρου 8-15 χιλιοστών, ωριμάζουν σε 6 με 9 μήνες από τη γονιμοποίησή τους και εμπεριέχουν τους σπόρους. Η εξάπλωση του φυτού, που είναι δίοικο, γίνεται από τα πουλιά (τσίχλες και στρουθοειδή) που δεν επηρεάζονται από την τοξικότητα, τρώνε τους καρπούς και διασκορπίζουν τους σπόρους. 

Η ανάπτυξη του φυτού γίνεται πολύ αργά, γεγονός που ομολογεί και την μακροζωία του δέντρου. Στα γέρικα δέντρα ο κορμός μπορεί να έχει μεγάλη διάμετρο. Έχει καταγραφεί κορμός διαμέτρου 4 μέτρων, που πιθανώς να έχει επιτευχθεί σε χρονικό διάστημα 2000 ετών. Η ηλικία των ιτάμων είναι πολύ δύσκολο να υπολογιστεί, δεομένου ότι, κατά κανόνα, τα γέρικα δέντρα σχηματίζουν κουφάλες, οπότε δεν υπάρχει συμπαγής κορμός με κύκλους μέσω των οποίων μετρώνται τα χρόνια ζωής των δένδρων. Έτσι υπάρχουν μόνο ισχυρισμοί που προσδιορίζουν την ηλικία τους από 5 έως 9.000 χρόνια. Ωστόσο, οι επιστήμονες διαφωνούν υποστηρίζοντας ότι με βάση τα ποσοστά ανάπτυξής τους δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 2.000 χρόνια, όπως αυτό που βρίσκεται στο Perthshire της Σκωτίας. Πάντως πολλοί θεωρούν ότι αρχαιότερος ίταμος είναι αυτός που βρίσκεται στο Bermiego της Αστούριας στην Ισπανία και είναι γνωστός ως «l'Teixu Iglesia». Έχει ύψος 15 μ., περίμετρο κορμού 7 μ. και διάμετρο στεφάνης 10 μ. Έχει φυτευτεί γύρω στα 1160, ενώ το 1995 κηρύχθηκε μνημείο της φύσης.

Για την ευδοκίμηση το είδος απαιτεί ψυχρό και υγρό κλίμα. Με δεδομένη την κλιματική αλλαγή που έχει συντελεστεί στην Ελλάδα, τις πυρκαγιές και την παράνομη υλοτόμηση, οι πληθυσμοί του ιτάμου έχουν μειωθεί δραματικά και δεν είναι απίθανο σε λίγα χρόνια το σπάνιο αυτό είδος να εκλείψει οριστικά από τα βουνά μας. 

Αρχαία ιατρική

Ο Παυσανίας αναφέρει το όρος Αρτεμίσιο ως πέρασμα του δρόμου που οδηγεί από την Αργολίδα στην Αρκαδία, από το Άργος στη Μαντίνεια. Από το βουνό πηγάζει ο Ίναχος, ο ποταμός που διαρρέει το αργολικό πεδίο, λίγο έξω από το Άργος. Στο Αρτεμίσιο υπήρχε ναός και άγαλμα της Αρτέμιδος. Ο Χέλμουτ Μπάουμαν, στο έργο του «Η ελληνική χλωρίδα στον μύθο, στην τέχνη, στη λογοτεχνία», υποστηρίζει ότι  ο ναός ήταν χτισμένος μέσα σ’ ένα μεγάλο δάσος από ίταμους. Ωστόσο ο Παυσανίας δεν αναφέρει το παραμικρό γι’ αυτό. Ο ίταμος ήταν αφιερωμένος στις Ερινύες, τις χθόνιες θεότητες που τιμωρούσαν τις ανθρώπινες ασέβειες με το δηλητήριό του. Δεν υπάρχουν αναφορές σε αρχαίες ελληνικές πηγές για φαρμακευτική – ιατρική χρήση του ιτάμου. Αυτό φαίνεται ότι έγινε το 1021, όταν ο Ιμπ Σίνα (Avicenna) εισήγαγε την ιατρική χρήση του T. baccata στα πέντε βιβλία της «Εγκυκλοπαίδειας της Ιατρικής», το ονόμασε «Zarnab» και το χρησιμοποίησε για καρδιακά νοσήματα. Αυτή ήταν η πρώτη γνωστή χρήση του «διαύλου ασβεστίου» (ιατρικός όρος), η οποία όμως δεν ήταν σε ευρεία χρήση στον δυτικό κόσμο μέχρι τη δεκαετία του 1960. Στα κεντρικά Ιμαλάια ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών.  Ο ίταμος εμπεριέχει αλκαλοειδή (ταξίνη, ταξόλη, μελωσίνη), γλυκοζίτες (ταξικατίνη) αλλά έχει χρησιμοποιηθεί περιστασιακά και ως φαρμακευτικό, κυρίως στη θεραπεία των θωρακικών παθήσεων. Η σύγχρονη έρευνα έχει δείξει ότι η ουσία «ταξόλη», που βρίσκεται στους βλαστούς και τα φύλλα, έχει παρουσιάσει συναρπαστικές δυνατότητες ως αντικαρκινικό φάρμακο, ιδιαίτερα στη θεραπεία του καρκίνου των ωοθηκών. Όμως οι συγκεντρώσεις της ουσία στο συγκεκριμένο είδος δένδρου είναι πάρα πολύ χαμηλές για να έχουν εμπορική αξία, αν και χρησιμοποιείται για ερευνητικούς λόγους. Πάντως, όλα τα μέρη του φυτού, εκτός από το σαρκώδες μέρος των καρπών (όπως προαναφέρθηκε), είναι ιδιαίτερα δηλητηριώδη, έχοντας μια παραλυτική επίδραση στην καρδιά.

Έγκλημα στην Κηπουρίστρα

Ένα από τα τελευταία οικοσυστήματα στα οποία ζει σημαντικός αριθμός προστατευόμενων ιτάμων είναι η κοιλάδα της Κηπουρίστρας, στη βορειοανατολική Χαλκιδική, μεταξύ των οικισμών Βαρβάρας-Ολυμπιάδας. Πρόκειται για έναν φυσικό παράδεισο με ποτάμι, καταρράκτες, παρθένα φύση και αρχαιότητες. Από μελέτη του 1998 που εκπονήθηκε από το ΕΜΠ κατ’ ανάθεση του ΥΠΕΧΩΔΕ, έχει αναγνωριστεί ως «ένα από τα 6 ωραιότερα τοπία της Χαλκιδικής». Τμήμα της κοιλάδας περιλαμβάνεται στο δίκτυο NATURA 2000 με τον κωδικό “GR1270005 -Στρατωνικόν Όρος”. Η αρχαιολογική έρευνα του 1999 έφερε στο φως αρχαίες και βυζαντινές στοές μεταλλείων, υδρόμυλους, αρχαίες εκκαμινεύσεις, κτίρια και μεταλλουργικά εργαστήρια. Σύμφωνα με το Υπουργείο Πολιτισμού, η ευρύτερη περιοχή της Ολυμπιάδας και η Kηπουρίστρα «αποτελεί στο σύνολό της ένα βασικό ιστορικό και αρχαιολογικό χώρο της Χαλκιδικής και έναν από τους σημαντικότερους χώρους εφαρμογής της μεταλλευτικής τεχνολογίας κυρίως κατά την παλαιοχριστιανική, την υστεροβυζαντινή και την περίοδο των πρώτων αιώνων της Τουρκοκρατίας». Αυτά όμως πριν εγκρίνει τη μετατροπή της περιοχής σε χώρο απόθεσης τοξικών αποβλήτων, επί υπουργίας του σημερινού αντιπροέδρου Θεόδωρου Πάγκαλου… Ο δε προϊστάμενος της 10^ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, κ. Ταβλάκης, πρότεινε οι αποκαλυφθείσες αρχαιότητες να διατηρηθούν “εν καταχώσει”. Δηλαδή, να σκεπαστούν με στρώματα άμμου, πάνω από την άμμο να τοποθετηθούν οι γεωμεμβράνες που θα στεγανοποιήσουν τον πυθμένα της κοιλάδας και στη συνέχεια τα πάντα να καλυφθούν από μια τοξική λάσπη ύψους 104 μέτρων! Ως τοξική χαβούζα επιλέχθηκε το 1997 από την εταιρεία εξόρυξης χρυσού TVX, μεταξύ 5 θέσεων που είχε προτείνει το ΙΓΜΕ, η κοιλάδα της Κηπουρίστρας, προκειμένου να γίνει εκεί απόθεση των 11 εκατ. τόνων τοξικών αποβλήτων του εμπλουτισμού και της Μεταλλουργίας Χρυσού Ολυμπιάδας. Η θέση του φράγματος, ύψους 104 μ., που θα δημιουργούσε τον ταμιευτήρα αποβλήτων, προσδιορίστηκε στο στενότερο σημείο της κοιλάδας, δηλαδή ακριβώς πάνω στον δεύτερο και ομορφότερο από τους δυο καταρράκτες. Το 1999 (KΥA 45132/14.01.1999) εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι και το 2000 εγκρίθηκε η εγκατάσταση-λειτουργία των ΜΕΟ, της Μεταλλουργίας Χρυσού και του χώρου απόθεσης των αποβλήτων έκτασης 927 στρεμμάτων, εκ των οποίων τα 317 είναι εντός της περιοχής NATURA. Στις 20 Ιουνίου 1999 συνεργεία και μπουλντόζες της TVX μπήκαν στο πυκνό δάσος της Κηπουρίστρας και ξεκίνησαν την εκχέρσωση και τη διάνοιξη δρόμων, ενώ παράλληλα με φουρνέλα ξεκοίλιαζαν το φαράγγι του καταρράκτη για την προετοιμασία της θεμελίωσης του φράγματος. Την επόμενη ημέρα ο πρόεδρος Ολυμπιάδας Νίκος Μήτσιου  και ο Τόλης Παπαγεωργίου κατέθεσαν μήνυση στον εισαγγελέα Χαλκιδικής κατά των χειριστών των μηχανημάτων και των υπευθύνων της εταιρείας TVX για παράνομη διάνοιξη δρόμων, ενώ παράλληλα κατήγγειλαν ως ψευδή την βεβαίωση που είχε δοθεί από το Δασαρχείο Αρναίας ότι η περιοχή «δεν είναι δάσος». Και επειδή προφανώς η περιοχή είναι δάσος, η βεβαίωση ανακλήθηκε αμέσως. Στη συνέχεια εμφανίστηκε νέα «άδεια» για τη διάνοιξη των δρόμων από τη Διεύθυνση Δασών Κεντρικής Μακεδονίας, που επίσης καταγγέλθηκε ως παράνομη και ανακλήθηκε, όπως και μια ακόμη  από τον, παντελώς αναρμόδιο, νομάρχη Χαλκιδικής Βασίλη Βασιλάκη. Όλος ο κρατικός μηχανισμός συνεργούσε απροκάλυπτα με την TVX με ενορχηστρωτή τον υψηλό προστάτη, τότε υφυπουργό Χρήστο Πάχτα, ο οποίος σήμερα είναι δήμαρχος (Αριστοτέλη) και, σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων, οραματίζεται… παπάκια να κολυμπούν στη λιμνούλα του καταρράκτη. Και επειδή οι καταστροφές στο δάσος, στην κοιλάδα και στις αρχαιότητες συνεχίζονταν, παράλληλα με τις μηνύσεις και τις καταγγελίες οι κάτοικοι της περιοχής έμπαιναν καθημερινά μπροστά στις μπουλντόζες της εταιρείας και τις σταματούσαν. Αυτό προκάλεσε την έκρηξη του κ. Πάχτα, που έβλεπε να μην γίνεται η δουλειά, και κατήγγειλε στις 25 Ιουνίου (ως υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας) τους «παράνομους που παραβιάζουν το Σύνταγμα και τους Νόμους», προσθέτοντας μάλιστα ότι η Πολιτεία «θα τους πατάξει και το έργο της μεγάλης επένδυσης θα συνεχιστεί». Απεστάλησαν λοιπόν τα ΜΑΤ στην Κηπουρίστρα, απέκλεισαν τους δρόμους προς την κοιλάδα και άφησαν την TVX να συνεχίσει την παράνομη δράση της. 

Κάτοικοι που αντιδρούσαν συνελήφθησαν δεκάδες φορές και οδηγηθήκαν σε δεκάδες δίκες με βαριές κατηγορίες για ποινικά αδικήματα και φορτώθηκαν με πολυετείς ποινές φυλάκισης. Ωστόσο, η αντίσταση στάθηκε αδύνατον να κατασταλεί για τρεις περίπου μήνες. Τη λύση έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με Προσωρινή Διαταγή του προέδρου του και με την απόφαση 589/1999 της Επιτροπής Αναστολών σταμάτησε κάθε δραστηριότητα της εταιρείας στην Ολυμπιάδα και την Κηπουρίστρα μέχρι την έκδοση της τελικής απόφασης του Δικαστηρίου και με το σκεπτικό ότι «η ευρύτερη περιοχή, εντός της οποίας πρόκειται να λειτουργήσουν οι ανωτέρω εγκαταστάσεις, αποτελεί σημαντικότατο δασικό οικοσύστημα με πλουσιότατη χλωρίδα και πανίδα…».

Τελικά με την ιστορική Απόφαση 613/2002 της Ολομέλειας του ΣτΕ ακυρώθηκαν τόσο η λειτουργία των Μεταλλευτικών Εγκαταστάσεων Ολυμπιάδας όσο και η Μεταλλουργία Χρυσού και η λίμνη τελμάτων στην Κηπουρίστρα.

Για τις καταστροφές των αρχαιοτήτων στην Ολυμπιάδα και την Κηπουρίστρα υπεβλήθη μήνυση από την 16^η Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων κατά των υπευθύνων της TVX HELLAS, οι οποίοι καταδικάσθηκαν πρωτόδικα. Ωστόσο, στην εκδίκαση της έφεσης, οι καταδικασθέντες επικαλέστηκαν το νόμο 3220/2004 του Χρήστου Πάχτα, που τους έδινε αμνηστία! Όμως το Εφετείο (Τριμελές Πλημμελειοδικείο) Χαλκιδικής με την απόφαση 1895/2004 κήρυξε την διάταξη αυτή «ανίσχυρη και μη εφαρμόσιμη ως αντισυνταγματική». Ήταν μια απόφαση - χαστούκι για τον κ. Πάχτα, που εν τω μεταξύ είχε  απομακρυνθεί από την υπουργική καρέκλα. Τα δύο καταδικασθέντα στελέχη της TVX αφέθηκαν ελεύθερα, επειδή με το «νόμο Καστανίδη» οι φυλακές ήταν υπερπλήρεις και δεν χωρούσαν άλλους...

Έτσι σώθηκαν το δάσος της Κηπουρίστρας με τους ιτάμους, τον καταρράκτη και το φυσικό μουσείο των αρχαίων εκμεταλλεύσεων και δικαιώθηκαν οι «τρομοκράτες» κάτοικοι, ενώ παρέμειναν οι ιταμές πολιτικές αυτών που συμπεριφέρονται ως κατακτητές του κράτους. Παρά ταύτα, ο «κυρίαρχος λαός» εξακολουθεί να εκλέγει πρόσωπα που δεν τον έχουν εξυπηρετήσει…

Η σελίδα 67 το Όριον με το σκάνδαλο της Χαλκιδικής. 

Το σκάνδαλο συνεχίζεται…

Το θέμα των μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική –το οποίο χαρακτηρίζεται «σκάνδαλο πρώτου μεγέθους»- δεν έχει τελειώσει. Η «Ελληνικός Χρυσός» έδωσε 11.000.000 ευρώ για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις της προκατόχου TVX (χρέη σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία). Τον Ιούνιο του 2004, μόλις 6 μήνες μετά τη συναλλαγή αυτή, μια διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών στον μεταλλευτικό κλάδο υπολόγισε την αγοραία αξία των μεταλλείων Κασσάνδρας σε 408 εκατ. ευρώ, δηλαδή πάνω από 35 φορές μεγαλύτερη της τιμής πώλησης των μεταλλείων. Γι’ αυτό το αντίτιμο (11.000.000) παραχωρήθηκαν 317.000 στρέμματα, τα δικαιώματα εκμετάλλευσης, τα κτήρια στα οποία μένουν οι εργάτες κ.λπ. Δηλαδή, τιμή 35 ευρώ/στρέμμα! Αμέσως μετά η εταιρεία επιδοτήθηκε με 15.000.000 ευρώ από την ελληνική κυβέρνηση, κερδίζοντας ουσιαστικά πάνω με 4.000.000 ευρώ! Δηλαδή, το Δημόσιο παραχώρησε δωρεάν το βουνό πληρώνοντας «καπέλο» και πάνω από 13 ευρώ το στρέμμα!  «Να πού πάνε τα λεφτά»… Σύμφωνα όμως με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ερεύνησε το θέμα επί τρία χρόνια, η αξία πώλησης ήταν κατώτερη της πραγματικής αξίας και θεωρήθηκε έμμεση επιδότηση κατά παράβαση των κοινοτικών κανόνων.

Σήμερα όμως, στην Ελλάδα της οικονομικής ύφεσης και της αφαίμαξης, έχουν ωριμάσει οι συνθήκες να μην προσμετρώνται παλιές αξίες μπροστά στην ανάγκη «για ένα κομμάτι ψωμί». Πρόσφατα ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γ. Παπακωνσταντίνου (πρώην οικονομικός φωστήρας), ανακοίνωσε επένδυση 1,3 δισ. Ευρώ, «που θα δώσει απασχόληση σε 1.800 εργαζομένους» και την οποία ξεκινά στα μεταλλεία Κασσάνδρας Χαλκιδικής η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Qatar Holdings, με την European Goldfields. Η απόφαση να προχωρήσει η επένδυση έγινε αφού εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι που υπέγραψε ο υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου. Όπως δε ανακοίνωσε το ΥΠΕΚΑ, το έργο σκοπό θα έχει την εξόρυξη, την επεξεργασία και την παραγωγή μετάλλων όπως άργυρος, χρυσός, χαλκός, καθώς και συμπυκνωμάτων μετάλλων μολύβδου και ψευδαργύρου. Ο σχεδιασμός του καλύπτει πλήρως τις αυστηρές απαιτήσεις των περιβαλλοντικών όρων και θα εφαρμοστούν οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές σύμφωνα με τα πρότυπα της ΕΕ… Ωστόσο, πολλοί κάτοικοι και ειδικοί τονίζουν ότι «αυτή η δραστηριότητα θα είναι η καταστροφή της Χαλκιδικής».