Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

"Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει"! Λάθος μέγα



Οι ψεύτες και οι λωποδύτες είναι οι κύριες δυνάμεις που κυριαρχούν στο ελληνικό πολιτικό σύστημα χρόνια τώρα. Άλλοτε με μανδύα πατριώτη, άλλοτε με μανδύα φιλελεύθερου, φιλολαϊκού, φιλεργάτη, προοδευτικού, εκσυγχρονιστή και άλλα πολλά κουραφέξαλα για να μασήσει το πόπολο.
Αυτός ο λαός που τον εξυψώνουν συχνά - πυκνά και όποτε βολεύει. Αυτός ο βλαξ, το κοπάδι προβάτων που άγεται και φέρεται ανάλογα με τις διαθέσεις των αρχηγών που κάνουν τους ηγέτες μέσα στο μαντρί, αλλά ουσιαστικά υπακούουν στις βουλές του αρχιτσέλιγκα... 


Με ψέματα και υποκρισίες, με ταξίματα και απατεωνιές κυβέρνησαν τον ηλίθιο λαό που νομίζει πως έχει δημοκρατία... Μοιάζει με τον ηλίθιο που δεν έμαθε πέντε αράδες γράμματα, τα 'κονόμησε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και πάει στο "Μέγαρο" με την αστραφτερή μερτσέντες και την ξανθιά με τα είκοσι λίφτινγκ και τα μπότοξ στη μούρη για ν'ακούσουν την "Κάρμεν". Βεβαίως πουθενά δεν θα πουν ότι δεν παίρνουν χαμπάρι τι εστί "Κάρμεν", αφού στο αυτοκίνητο τα σκυλο-ποπ δίνουν και παίρνουν... Ο ηλίθιος μετά της συμβίας όμως είναι πεπεισμένος ότι ανήκει στους "πολιτισμένους", διότι πηγαίνει στο "Μέγαρο" και "ακούει Κάρμεν". 
Κάπως έτσι και το κοπάδι των γραικών -στο οποίο δεν περιλαμβάνονται οι Έλληνες- θεωρεί πως έχει δημοκρατία και πως παίζουν και ο ίδιοι ρόλο...  Όμως, αυτός ο λαός μαζί με τα πολιτικά τέκνα του, είναι που οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή! 


Η Ιστορία δεν γίνεται μάθημα, διότι φρόντισαν να την διδάξουν πλαστογραφημένη στο πόπολο. Για παράδειγμα, δεν διδασκόμαστε στην έκταση που πρέπει και με την έμφαση που της αρμόζει την αυτοκαταστροφική μας μανία. Δεν διδασκόμαστε τον εμφύλιο που έφεραν τα πρώτα δάνεια από την Αγγλία, όταν, από το 1822, Ρουμελιώτες (και αθωώνουν τον Μακρυγιάννη οι σύγχρονοι γιατί τους βολεύει...) και Μωραΐτες ενεπλάκησαν σε αιματηρό εμφύλιο πόλεμο... Αποκρύπτεται επιμελώς, όπως και η αλήθεια για τον νεώτερο εμφύλιο πόλεμο που άφησε πίσω του περισσότερους νεκρούς και αποκαΐδια από αυτά των ναζί... 
Συνεχίζουν να κρύβουν πολλές σημαντικές σελίδες της Ιστορίας, ενώ τελευταία στο παιχνίδι μπαίνει και ο διεθνής παράγοντας που ζητά "στρογγύλεμα της Ιστορίας", εργολαβία που ανέλαβε σε μια φάση η κυρία Ρεπούση, την οποία τίμησαν Ρωμιοί ψηφοφόροι εκλέγοντάς την βουλευτή του κ. Κουβέλη. 
Όμως, με ψέματα, με πλαστογραφίες και ιδεολογήματα δεν επιτυγχάνεται  Εθνική Κοινωνική Συγκρότηση, ούτε βεβαίως δημιουργείται σοβαρό κράτος...
Αφού γενιές και γενιές Νεο-Ρωμιών μεγάλωσαν μέσα στο ψέμα, στην απάτη έναντι του κράτους και το αντίστροφο, η πεπατημένη είναι ήδη χαραγμένη. Στο ψέμα προστρέχουν άπαντες, κράτος και υπήκοοι (δεν λέγω "πολίτες", διότι αυτή η έννοια είναι πολύ σοβαρή για να την χαρίσω στους νεο- ρωμιούς), που τον λαϊκισμό προσκυνούν...

Αυτόν που τροφοδότησε σχεδόν όλο το πολιτικό σύστημα, από τότε που συγκροτήθηκε το νεο-ελλαδικό κράτος. Εξαιρουμένων ελαχίστων, μπορούμε να αναφωνήσουμε:
"Οι αρχηγοί των κλεφταρματωλών γίνανε βουλευτές και τα πρωτοπαλλήκαρά τους κομματάρχες"! 

Αυτοί δόμησαν το πελατειακό κράτος με βάση τα ευρωπαϊκά δάνεια κι έτσι εξ υπαρχής η Ελλάς ήταν υποθηκευμένη στους δανειστές. Από την απελευθέρωση μέχρι σήμερα λίγα πράγματα άλλαξαν. Πορευόμαστε χωρίς εθνικό σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προορισμό. Τα μόνα σοβαρά σχέδια ήταν το "Μάρσαλ" και σήμερα το "Μνημόνιο", που στα 65 από τα 71 σημεία του περιγράφει ότι αυτό το Νεο-Οθωμανικό κρατικό μόρφωμα οφείλει να παρατήσει το ανατολίτικο παζάρι - γιουσουρούμ και να γίνει (επιτέλους!) σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος. 
Και αυτό που αντιστέκεται στη μετάλλαξη του νεο-ελληνικού κράτους (ακριβής ο όρος, διότι πρόκειται περί μεταλλάξεως!) είναι το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και οι δορυφόροι του. Είτε συνειδητά, είτε από άγνοια, είτε από βλακεία, ΑΥΤΟ αντιστέκεται!  Και συμπαρασύρει το κοπάδι των προβάτων, διότι το ίδιο σύστημα φρόντισε τις δικές του υποχρεώσεις, δηλαδή την πληρωμή του λογαριασμού, να τις μετακυλήσει στις πλάτες των προβάτων. Οι τσοπαναρέοι και οι αρχιτσέλιγκες εννοείται πως δεν θέλουν να χάσουν το παραμικρό ψίχουλο από το τεράστιο κομμάτι της πίτας που έχουν αρπάξει...       


Εμμονή στην εξαπάτηση!

Εφέτος, εν μέσω Μνημονίου και ενώ έχει στερέψει η Αγορά και το Δημόσιο Ταμείο, για πρώτη φορά οι φορολογικές δηλώσεις πήγαν πολύ μακρυά.. Καταληκτική ημερομηνία η 15η Ιουνίου και με μια από τις συνήθεις  παρατάσεις θα την φέρει κάπου στην 1η Ιουλίου. Πρέπει να είναι κάποιος ηλίθιος για να μην καταλάβει τη σκοπιμότητα της αναβολής και πανίβλακας για να μην αντιλαμβάνεται τον εμπνευστή της. Κι όμως, αυτή η γελοία  κουτοπονηριά του Πολιτικού Συστήματος που επέβαλε την αναβολή για ψηφοθηρικούς λόγους κατά την πρώτη εκλογική διαδικασία, τούτη τη φορά έπεσε έξω. Τ' αποτελέσματα των εκλογών χάλασαν τη σούπα (πάλι καλά που δεν ανέβαλαν και τις Πανελλήνιες)!
Η ανυπαρξία πολιτικών θέσεων ουσίας με όραμα και προοπτική, ο πολιτικαντισμός, η πελατοκρατεία και οι σκοπιμότητες των 35 ετών της Μεταπολίτευσης (για να μείνουμε μόνο σε αυτήν την περίοδο), δημιούργησαν πολλά εργαστήρια παραγωγής "κρατικοδίαιτων κλώνων" που συνθέτουν το τέρας του λαϊκισμού και της απουσίας λογικής. Για έννοιες όπως "Πατρίδα" με την έννοια των εστιών - ιερών και οσίων (και μην πάει ο νους στα θρησκευτικά...), δεν συζητάμε. Οι περισσότεροι ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ το έχουν ανταλλάξει με την έννοια της... "παρτίδας". 


Και η απόδειξη ήλθε μετά τις εκλογές του Μαΐου, που χρειάστηκε να συνεννοηθούν για να κάνουν κυβέρνηση για να ΣΩΘΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ. Αυτοί όμως ήθελαν (και εξακολουθούν) να σώσουν την παρτίδα τους! Αποδείχθηκε πως δεν έχουν τίποτα! Διότι, ποτέ δεν είχαν τίποτα. Ούτε αυτοί, ούτε οι άλλοι, ούτε κανείς! Σε αυτή τη χώρα το πολιτικό προσωπικό δεν διαθέτει Ολοκληρωμένο - από το Α μέχρι το Ω-  Ελληνικό Πρόγραμμα! Έχουν μόνο αποσπάσματα και αυτά χωρίς εναλλακτικές! Δηλαδή, αν αποτύχει αυτό, έχω όχι μόνο το άλλο μα και το παρ' άλλο. 

Το μόνο πού διαθέτουν σε αφθονία είναι κραυγές, ιδεολογήματα ποδοσφαιρικού τύπου, πελατειακή διαχείριση και σχέσεις με δάνεια και, όπως αποδεικνύεται κάθε ημέρα και περισσότερο, με προμήθειες...

Κόπτονται πολλοί δήθεν ότι περιορίστηκε η Εθνική Ανεξαρτησία... 
Ποια μωρέ; Αυτή που εκχωρήθηκε με την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Και για την οποία δεν μίλαγε κανείς όσο παίρναμε τα "πακέτα στήριξης" και τις επιδοτήσεις; Ή μήπως γι' αυτήν που γράφει στα παλιά του τα παπούτσια ο κάθε Ασιάτης λαθρομετανάστης, ο κάθε Τούρκος δημοσιογράφος υψώνοντας σημαία στα Ίμια καταρρακώνοντας την "ισχυρή Ελλάδα" του επονείδιστου Σημίτη; 
Ποια "εθνική ανεξαρτησία", όταν το ίδιο το πολιτικό σύστημα και ο συρφετός του με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προβαίνει σε διαρκή εθνική λεηλασία; Ποιο μέτρο εθνικής γης παραπάνω, ποια βαθμίδα αξιοπρέπειας και ασφάλειας κατάφερε να κερδίσει η "Δημοκρατία" τους από το 1974 και μετά;          
Αντίθετα, έχασε. ΟΛΕΣ τις ΜΑΧΕΣ! 
ΟΛΕΣ, ακόμη και τις αυταπόδεικτες, όπως είναι το Σκοπιανό! Και σε αυτό έχει ηττηθεί, αλλά μέχρι στιγμής φοβούνται να το παρουσιάσουν στον ελληνικό λαό, ο οποίος παρά τα καθημερινά "λουτρά σκέψης" που του γίνονται από αυτοαποκαλούμενα "προοδευτικά" κέντρα θολο-κουλτουριάρηδων, δεν συμβιβάζεται ότι η χώρα του Αλαξάνδρου μπορεί να κατοικείται από μωσαϊκό Σλάβων, Αλβανών, Γύφτων και άλλων "βαλκανιζατέρ" και να μιλά τη σλαβική...


Ας βγουν και να πουν ευθέως: Ποια Μάχη κέρδισαν; Την πολιτική, την οικονομική, την γεωστρατηγική, την ενεργειακή, την πολιτιστική, την πνευματική, τη δημογραφική μήπως; 

Τώρα, για μια ακόμη φορά, τούτη η Χώρα και ο απαίδευτος λαός της, βρίσκονται  μπροστά στο σκληρό ταμείο της Ιστορίας, καλούμενοι να πληρώσουν το υψηλό τίμημα. 
Τα ποντίκια έχουν ήδη αρχίσει να φεύγουν για άλλες "παρτίδες" αλλά θα ξαναγυρίσουν μόλις εξομαλυνθεί η κατάσταση. Έχουν μείνει μόνον όσα βρίσκουν ακόμα φαΐ...


Ποτέ δεν συμβιβάστηκα με εκείνο το ηρωικό "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει". Μου την έσπαγε, διότι θέλω να πεθαίνει για να υπάρξει μετά Ανάσταση. 
Ίσως να φροντίσει γι' αυτό η Μέρκελ. Αλλά, όταν θα αναστηθούμε, δεν πρέπει να κάνουμε τα ίδια λάθη. Πρωτίστως οφείλουμε να βελτιώσουμε εαυτούς, διότι το πρόβλημα είμαστε εμείς. Το πόπολο! Διότι αν είμαστε καλύτεροι, δεν θα ανεχόμαστε αυτό το πολιτικό προσωπικό. Ούτε καν σαν εικόνα!   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου