Πώς η
παρερμηνεία λέξεων οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα που εξυπηρετούν σκοπιμότητες
|
Αττική
μελανόμορφη λήκυθος. Ο εραστής συνευρίσκεται με τον ερώμενο στη στάση του
«διαμηρίζειν» (500 – 475 π.Χ.). Τσίβιτα Καστελλάνα, αρχαιολογικό μουσείο Agro Falisco. Το μικρό ποσοστό απεικόνισης ομοφυλοφιλικών ερώτων
σε αρχαία αγγεία δείχνει ότι ναι μεν υφίσταντο αυτοί, χωρίς ωστόσο να
κυριαρχούν.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 36 (Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2012, σελ. 90). |
Του Χρίστου Κ. Κοτσωνή
Η
ακραία προπαγάνδα που, πολλάκις, ασκείται στην κοινή γνώμη από μια «σχολή»
σκέψης (ενίοτε και συμπεριφοράς), τείνει να πείσει την παγκόσμια κοινή γνώμη
ότι στην αρχαία Ελλάδα η ομοφυλοφιλία ήταν ευρύτατα διαδεδομένη, κοινωνικώς
αποδεκτή και, περίπου, θεσμοθετημένη. Υπάρχει όμως και μια δεύτερη «σχολή», η
οποία, αντιδρώντας έντονα σε αυτές τις θέσεις, απορρίπτει μετά βδελυγμίας τους
ισχυρισμούς, μη αποδεχόμενη ουσιαστικά την παραμικρή σχέση του αρχαίου κόσμου
με το θέμα. Βιβλία επί βιβλίων, συγγράμματα επί συγγραμμάτων, άρθρα, έρευνες
και ό,τι μπορεί να κατορθώσει του ανθρώπου η πέννα έχουν ασχοληθεί με το
ζήτημα. Πολλά από αυτά τα πονήματα εμπεριέχουν αλήθειες και είναι σωστά, ενώ
άλλα, κινούμενα είτε από άγνοια είτε από συμφέρον, προβάλλουν απόψεις που δεν
έχουν σχέση με την αρχαία πραγματικότητα. Το πρώτο βασικό λάθος που διαπράττουν
οι