Με αφορμή δημοσίευμα της Real News που υπογράφει ο Κώστας Χαρδαβέλας, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Bασίλης Καπερνάρος κατέθεσε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου.
Διαβάστε την μηνυτήρια αναφορά
Αξιότιμε κύριε Εισαγγελεύ,
Εκθέτω στην Κρίση Σας τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά και αιτούμαι τα κατά το νόμο.
Στο υπ’ αριθ. 210 φύλλο της εφημερίδας «Real News» που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής, της Κυριακής 25 Νοεμβρίου 2012 και στις σελίδες 40-41, οι οποίες φέρουν κεφαλίδα «ΚΟΙΝΩΝΙΑ τότε γελάγαμε, τώρα χρωστάμε», δημοσιεύθηκε κείμενο, του οποίου ως συντάκτης αναφέρεται ο Κώστας Χαρδαβέλλας και το οποίο έχει ως τίτλο: «Ακόμη πληρώνουμε τη … «δημιουργική λογιστική»» και υπότιτλο: «Έως το 2019 φθάνει η δέσμευση των μελλοντικών εσόδων της χώρας από τις τέσσερις offshore εταιρείες που δημιούργησε στο Λουξεμβούργο η κυβέρνηση Σημίτη, με υπ. Οικονομίας τον Γιάννη Παπαντωνίου». Εντός του πλαισίου στη σελίδα 40 υπάρχει η φωτογραφία των κ. Κώστα Σημίτη και Γιάννου Παπαντωνίου, ενώ στο άνω αριστερό τμήμα της φωτογραφίας αναφέρεται «Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης με τον τότε υπουργό Οικονομίας Γιάννο Παπαντωνίου υψώνουν τα ποτήρια τους για να γιορτάσουν την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, μια ένταξη που ακόμη την… πληρώνουμε». Ακολούθως, εντός του πλαισίου στη σελίδα 40, το οποίο φέρει τον τίτλο «Real αποδείξεις», εμφανίζονται με την αντίστοιχη αρίθμηση: «1. Έκθεση του οίκου Fitch το 2001 για την τιτλοποίηση των ελληνικών κονδυλίων από το Γ’ ΚΠΣ από την Atlas Securitizatrion. 2. Έκθεση της S&P το 2000 για την τιτλοποίηση των εσόδων του Ελληνικού Δημοσίου από τα Κρατικά Λαχεία από την Ariadne S.A. 3,4. Από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου δύο έγγραφα στα οποία φαίνεται ότι τα μέλη των Δ.Σ. των offshore και οι διευθύνσεις τους είναι ίδιες».
Ολόκληρο το κείμενο του δημοσιεύματος έχει – επί λέξει – ως εξής: «ΜΕΣΩ ΤΕΣΣΑΡΩΝ offshore εταιρειών που δημιούργησε στο Λουξεμβούργο το φθινόπωρο του 2000 (επί κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη με υπουργό Εθνικής Οικονομίας τον Γιάννο Παπαντωνίου), το ελληνικό κράτος έχει δεσμεύσει όλα τα μελλοντικά έσοδα της χώρας από τα Κρατικά Λαχεία, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας, καθώς και μέρος των κοινοτικών κονδυλίων του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (Γ’ ΚΠΣ).
Η δέσμευση των κρατικών εσόδων ξεκίνησε το 2000 και σε κάποιες περιπτώσεις φθάνει μέχρι και το 2019, ενώ το ύψος των δικαιωμάτων του Δημοσίου που δεσμεύτηκαν από τις offshore του Λουξεμβούργου ανέρχεται στα 3,7 δισ. ευρώ. Με τα χρήματα αυτά το υπουργείο Οικονομικών αγόρασε την περίοδο 2000-2001 μέρος του ελληνικού χρέους υπό τη μορφή ομολόγων, μειώνοντάς το λογιστικά.
Ολόκληρο το κείμενο του δημοσιεύματος έχει – επί λέξει – ως εξής: «ΜΕΣΩ ΤΕΣΣΑΡΩΝ offshore εταιρειών που δημιούργησε στο Λουξεμβούργο το φθινόπωρο του 2000 (επί κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη με υπουργό Εθνικής Οικονομίας τον Γιάννο Παπαντωνίου), το ελληνικό κράτος έχει δεσμεύσει όλα τα μελλοντικά έσοδα της χώρας από τα Κρατικά Λαχεία, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας, καθώς και μέρος των κοινοτικών κονδυλίων του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (Γ’ ΚΠΣ).
Η δέσμευση των κρατικών εσόδων ξεκίνησε το 2000 και σε κάποιες περιπτώσεις φθάνει μέχρι και το 2019, ενώ το ύψος των δικαιωμάτων του Δημοσίου που δεσμεύτηκαν από τις offshore του Λουξεμβούργου ανέρχεται στα 3,7 δισ. ευρώ. Με τα χρήματα αυτά το υπουργείο Οικονομικών αγόρασε την περίοδο 2000-2001 μέρος του ελληνικού χρέους υπό τη μορφή ομολόγων, μειώνοντάς το λογιστικά.
Τα ερωτήματα
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα μεγάλα ερωτήματα για την οικονομική αλχημεία της κυβέρνησης Κ. Σημίτη, είχε τον γενικό τίτλο «Τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου»: Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν επέλεξε τη δημιουργία ενός φορέα που θα αναλάμβανε τη διαδικασία, αλλά προτίμησε τη δημιουργία offshore εταιρειών, για να τους εκχωρήσει 3,7 δισ. ευρώ κρατικών εσόδων; Ποιοι πήραν τα 67,8 εκατ. ευρώ που εμφανίζονται ως «προμήθειες» για την τιτλοποίηση των εσόδων αυτών και ποιος ελεγκτικός μηχανισμός επέβλεψε την καταβολή τους;
Με ποιους όρους και ποιες προϋποθέσεις έγιναν τίτλοι οι μελλοντικές εισπράξεις του Δημοσίου; Ποια φυσικά και νομικά πρόσωπα συμμετείχαν στη διαδικασία και με ποιο αντάλλαγμα; Ποιος είναι ο τελικός οικονομικός απολογισμός, δηλαδή τι πήραμε, τι δώσαμε και τι χρωστάμε μέχρι και το 2019;
Τα δικαιώματα των μελλοντικών εσόδων του ελληνικού Δημοσίου παραχωρήθηκαν σε τέσσερις offshore εταιρείες που έχουν έδρα στο Λουξεμβούργο. Η δημιουργία «εταιρειών ειδικού σκοπού», όπως ονομάζονται, είναι μια συνήθης τακτική στον ιδιωτικό τομέα. Μια ιδιωτική επιχείρηση που θέλει να τιτλοποιήσει δικαιώματα ή υποχρεώσεις της ιδρύει μια εταιρεία που δεν απασχολεί καν υπαλλήλους και εμφανίζεται «στα χαρτιά» να υλοποιεί τη διαδικασία. Ακολουθώντας πιστά αυτήν τη μέθοδο, το χρονικό διάστημα 2000-2001 η ελληνική κυβέρνηση είχε αναθέσει σε τέσσερις ανώνυμες εταιρείες (Α.Ε.) με έδρα στο Λουξεμβούργο την έκδοση τίτλων για τα μελλοντικά έσοδα του Δημοσίου, δημιουργώντας έτσι θυγατρικές κρατικές offshore!
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα μεγάλα ερωτήματα για την οικονομική αλχημεία της κυβέρνησης Κ. Σημίτη, είχε τον γενικό τίτλο «Τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου»: Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν επέλεξε τη δημιουργία ενός φορέα που θα αναλάμβανε τη διαδικασία, αλλά προτίμησε τη δημιουργία offshore εταιρειών, για να τους εκχωρήσει 3,7 δισ. ευρώ κρατικών εσόδων; Ποιοι πήραν τα 67,8 εκατ. ευρώ που εμφανίζονται ως «προμήθειες» για την τιτλοποίηση των εσόδων αυτών και ποιος ελεγκτικός μηχανισμός επέβλεψε την καταβολή τους;
Με ποιους όρους και ποιες προϋποθέσεις έγιναν τίτλοι οι μελλοντικές εισπράξεις του Δημοσίου; Ποια φυσικά και νομικά πρόσωπα συμμετείχαν στη διαδικασία και με ποιο αντάλλαγμα; Ποιος είναι ο τελικός οικονομικός απολογισμός, δηλαδή τι πήραμε, τι δώσαμε και τι χρωστάμε μέχρι και το 2019;
Τα δικαιώματα των μελλοντικών εσόδων του ελληνικού Δημοσίου παραχωρήθηκαν σε τέσσερις offshore εταιρείες που έχουν έδρα στο Λουξεμβούργο. Η δημιουργία «εταιρειών ειδικού σκοπού», όπως ονομάζονται, είναι μια συνήθης τακτική στον ιδιωτικό τομέα. Μια ιδιωτική επιχείρηση που θέλει να τιτλοποιήσει δικαιώματα ή υποχρεώσεις της ιδρύει μια εταιρεία που δεν απασχολεί καν υπαλλήλους και εμφανίζεται «στα χαρτιά» να υλοποιεί τη διαδικασία. Ακολουθώντας πιστά αυτήν τη μέθοδο, το χρονικό διάστημα 2000-2001 η ελληνική κυβέρνηση είχε αναθέσει σε τέσσερις ανώνυμες εταιρείες (Α.Ε.) με έδρα στο Λουξεμβούργο την έκδοση τίτλων για τα μελλοντικά έσοδα του Δημοσίου, δημιουργώντας έτσι θυγατρικές κρατικές offshore!
Η «Αριάδνη» και ο «Άτλας»
Με τις ονομασίες Ariadne S.A. («Αριάδνη Α.Ε.»), Atlas S.A. («Άτλας Α.Ε.»), Aeolos S.A. («Αίολος Α.Ε.») και Hellenic Securitisation S.A. («Ελληνική Τιτλοποίηση Α.Ε.»), οι τέσσερις εταιρείες ιδρύθηκαν λίγες μόλις ημέρες πριν υπογραφούν οι σχετικές συμβάσεις με την ελληνική κυβέρνηση. Η έδρα τους ήταν στο Λουξεμβούργο, στην ίδια ακριβώς διεύθυνση, στον αριθμό 7 του οδού Βαλ Σεν Κρουά. Στην πραγματικότητα, στη διεύθυνση αυτή στεγάζεται η Interconsult S.A., που είναι ο διαχειριστής των offshore. Οι συνεργάτες της Αλέξις Καμαρόφσκι, Φεντερίγκο Κανιτζάρο και Ζαν-Μαρκ Ντεπατί συμμετέχουν στα διοικητικά συμβούλια των τεσσάρων εταιρειών.
Η επιλογή της ίδρυσης των εταιρειών στο Λουξεμβούργο θα μπορούσε ίσως να αποδοθεί σε φορολογικούς λόγους, κάτι τέτοιο όμως δεν ευσταθεί. Κι αυτό γιατί ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου στον νόμο που ρύθμιζε τους όρους της «τιτλοποίησης δημοσίων εσόδων» (Ν.2801/2000, ΦΕΚ Α’ 46/3.03.2000, άρθρο 14, παρ.12) είχε προβλέψει ότι οι εν λόγω συναλλαγές θα απαλλάσσονταν από φορολογικές επιβαρύνσεις. Επομένως, οι τέσσερις εταιρείες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν στη χώρα μας, μόνο που τότε θα ήταν θέμα χρόνου να γίνει γνωστή η μετοχική τους σύνθεση. Αντίθετα, στην «ασφάλεια» του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου οι μέτοχοι των κρατικών offshore στις οποίες παραχωρήθηκαν τα δημόσια έσοδα παραμένουν μέχρι και σήμερα άγνωστοι.
Με τις ονομασίες Ariadne S.A. («Αριάδνη Α.Ε.»), Atlas S.A. («Άτλας Α.Ε.»), Aeolos S.A. («Αίολος Α.Ε.») και Hellenic Securitisation S.A. («Ελληνική Τιτλοποίηση Α.Ε.»), οι τέσσερις εταιρείες ιδρύθηκαν λίγες μόλις ημέρες πριν υπογραφούν οι σχετικές συμβάσεις με την ελληνική κυβέρνηση. Η έδρα τους ήταν στο Λουξεμβούργο, στην ίδια ακριβώς διεύθυνση, στον αριθμό 7 του οδού Βαλ Σεν Κρουά. Στην πραγματικότητα, στη διεύθυνση αυτή στεγάζεται η Interconsult S.A., που είναι ο διαχειριστής των offshore. Οι συνεργάτες της Αλέξις Καμαρόφσκι, Φεντερίγκο Κανιτζάρο και Ζαν-Μαρκ Ντεπατί συμμετέχουν στα διοικητικά συμβούλια των τεσσάρων εταιρειών.
Η επιλογή της ίδρυσης των εταιρειών στο Λουξεμβούργο θα μπορούσε ίσως να αποδοθεί σε φορολογικούς λόγους, κάτι τέτοιο όμως δεν ευσταθεί. Κι αυτό γιατί ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου στον νόμο που ρύθμιζε τους όρους της «τιτλοποίησης δημοσίων εσόδων» (Ν.2801/2000, ΦΕΚ Α’ 46/3.03.2000, άρθρο 14, παρ.12) είχε προβλέψει ότι οι εν λόγω συναλλαγές θα απαλλάσσονταν από φορολογικές επιβαρύνσεις. Επομένως, οι τέσσερις εταιρείες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν στη χώρα μας, μόνο που τότε θα ήταν θέμα χρόνου να γίνει γνωστή η μετοχική τους σύνθεση. Αντίθετα, στην «ασφάλεια» του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου οι μέτοχοι των κρατικών offshore στις οποίες παραχωρήθηκαν τα δημόσια έσοδα παραμένουν μέχρι και σήμερα άγνωστοι.
Πανομοιότυποι όροι
Οι συμβάσεις που υπέγραψε το υπουργείο Οικονομικών με τις εταιρείες του Λουξεμβούργου από τον Νοέμβριο του 2001 δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, χωρίς ωστόσο να προκαλέσουν αντιδράσεις.
Οι όροι τους ήταν πανομοιότυποι, ειδικά ως προς τα παρακάτω σημεία:
Σε όλες τις περιπτώσεις προβλεπόταν ότι οι ομολογιακοί τίτλοι που θα εκδίδονταν θα διέπονταν από το αγγλικό ή το λουξεμβουργιανό δίκαιο.
Το ελληνικό κράτος αναλάμβανε «άνευ όρων και αμετάκλητα» τη δέσμευση να καλύψει οποιοδήποτε έλλειμμα προκύψει, σε περίπτωση που τα εκχωρούμενα έσοδα δεν επαρκούσαν για την εξόφληση του κεφαλαίου, των χρεωλυσίων και των τόκων ή σε περίπτωση πρόωρης λήξης των τίτλων.
Στην περίπτωση που τα «υποθηκευμένα» έσοδα ξεπερνούσαν τις υποχρεώσεις του, το ελληνικό Δημόσιο θα εισέπραττε ένα ποσοστό από τα πλεονάζοντα ποσά (διαφορικό τίμημα)».
Οι συμβάσεις που υπέγραψε το υπουργείο Οικονομικών με τις εταιρείες του Λουξεμβούργου από τον Νοέμβριο του 2001 δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, χωρίς ωστόσο να προκαλέσουν αντιδράσεις.
Οι όροι τους ήταν πανομοιότυποι, ειδικά ως προς τα παρακάτω σημεία:
Σε όλες τις περιπτώσεις προβλεπόταν ότι οι ομολογιακοί τίτλοι που θα εκδίδονταν θα διέπονταν από το αγγλικό ή το λουξεμβουργιανό δίκαιο.
Το ελληνικό κράτος αναλάμβανε «άνευ όρων και αμετάκλητα» τη δέσμευση να καλύψει οποιοδήποτε έλλειμμα προκύψει, σε περίπτωση που τα εκχωρούμενα έσοδα δεν επαρκούσαν για την εξόφληση του κεφαλαίου, των χρεωλυσίων και των τόκων ή σε περίπτωση πρόωρης λήξης των τίτλων.
Στην περίπτωση που τα «υποθηκευμένα» έσοδα ξεπερνούσαν τις υποχρεώσεις του, το ελληνικό Δημόσιο θα εισέπραττε ένα ποσοστό από τα πλεονάζοντα ποσά (διαφορικό τίμημα)».
Στη σελίδα 41, εντός πλαισίου υπάρχει πίνακας, με τίτλο «Η ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ».
Εν συνεχεία, ακολουθεί η συνέχεια του δημοσιεύματος με υπότιτλο ««Έξοδα και προμήθειες» από τις τιτλοποιήσεις», του οποίου το περιεχόμενο έχει ως εξής: «
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ των μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου, το κράτος παραχωρεί σε τρίτους τα μελλοντικά έσοδα των δημόσιων οργανισμών. Εκείνοι εκδίδουν ισόποσα ομόλογα και τα διαθέτουν σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και επενδυτές. Με τη μέθοδο αυτή, το Δημόσιο προεισπράττει τα χρήματα που θα έμπαιναν στα ταμεία του σε βάθος χρόνου, πληρώνοντας όμως υπέρογκους τόκους, χρεωλύσια, έξοδα και προμήθειες. Η απάντηση στο γιατί οι τράπεζες ή οι ιδιώτες συμμετέχουν σε τέτοιες συναλλαγές είναι προφανής, καθώς ο στόχος τους ήταν να εκμεταλλευθούν τα οφέλη της εν λόγω μεθόδου.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ των μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου, το κράτος παραχωρεί σε τρίτους τα μελλοντικά έσοδα των δημόσιων οργανισμών. Εκείνοι εκδίδουν ισόποσα ομόλογα και τα διαθέτουν σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και επενδυτές. Με τη μέθοδο αυτή, το Δημόσιο προεισπράττει τα χρήματα που θα έμπαιναν στα ταμεία του σε βάθος χρόνου, πληρώνοντας όμως υπέρογκους τόκους, χρεωλύσια, έξοδα και προμήθειες. Η απάντηση στο γιατί οι τράπεζες ή οι ιδιώτες συμμετέχουν σε τέτοιες συναλλαγές είναι προφανής, καθώς ο στόχος τους ήταν να εκμεταλλευθούν τα οφέλη της εν λόγω μεθόδου.
Επιτακτική ανάγκη να γίνει έλεγχος
Ισχύει όμως το ίδιο και για εκείνους που εκπροσωπούσαν τότε τα «συμφέροντα» του ελληνικού κράτους; Με το ύψος των προμηθειών που καταβλήθηκαν να φτάνει τα 67,8 εκατ. ευρώ, είναι επιτακτική ανάγκη να πραγματοποιηθεί, έστω και σήμερα, επίσημος έλεγχος για να διαπιστωθεί αν τα ποσά αυτά διετέθησαν μόνο στις τράπεζες ή ένα μέρος τους «λοξοδρόμησε» σε λογαριασμούς φυσικών προσώπων. Στον παρακάτω πίνακα φαίνονται αναλυτικά οι προμήθειες της κάθε τιτλοποίησης του 2000: »
Στο σημείο αυτό του δημοσιεύματος ακολουθεί πίνακας με τίτλο «ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΣΟΔΩΝ». Στον ως άνω πίνακα, αναφέρονται οι εταιρείες Hellenic Securitization, Ariadne, Atlas, Aeolos και αντίστοιχα τα ποσά (σε εκατ. ευρώ) 15, 16,3, 19,5, 17, ενώ αναγράφεται και το σύνολο, στο οποίο αντιστοιχεί το ποσό (σε εκατ. ευρώ) 67,8.
Εν συνεχεία, το δημοσίευμα αναγράφει αυτολεξεί: «Κανένας επίσημος οικονομικός απολογισμός δεν έχει γίνει και για τη συνολική επιβάρυνση που επέφερε στα δημόσια ταμεία η τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων του 2000. Το βέβαιο είναι πως οι σχετικές δαπάνες βαραίνουν μέχρι και σήμερα τον κρατικό προϋπολογισμό με εκατοντάδες εκατομμύρια. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο για το 2011 οι προεισπράξεις των μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, τα Κρατικά Λαχεία και τον Eurocontrol μας κόστισαν 465,3 εκατ. ευρώ!».
Στο τέλος, δε, της αριστερής στήλης της σελ.41 δημοσιεύεται πίνακας με τίτλο «ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 2011 ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΕΙΣ», στον οποίο αναφέρονται, οι εταιρείες Hellenic Securitization, Ariadne και Aeolos, με αντίστοιχα αναγραφόμενα, για καθεμία, εξ αυτών, τα ποσά των τόκων, των χρεωλυσίων εξωτερικού και των εξόδων / προμηθειών (σε εκατ.ευρώ).
Εν συνεχεία, το δημοσίευμα αναγράφει αυτολεξεί: «Κανένας επίσημος οικονομικός απολογισμός δεν έχει γίνει και για τη συνολική επιβάρυνση που επέφερε στα δημόσια ταμεία η τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων του 2000. Το βέβαιο είναι πως οι σχετικές δαπάνες βαραίνουν μέχρι και σήμερα τον κρατικό προϋπολογισμό με εκατοντάδες εκατομμύρια. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο για το 2011 οι προεισπράξεις των μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, τα Κρατικά Λαχεία και τον Eurocontrol μας κόστισαν 465,3 εκατ. ευρώ!».
Στο τέλος, δε, της αριστερής στήλης της σελ.41 δημοσιεύεται πίνακας με τίτλο «ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 2011 ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΕΙΣ», στον οποίο αναφέρονται, οι εταιρείες Hellenic Securitization, Ariadne και Aeolos, με αντίστοιχα αναγραφόμενα, για καθεμία, εξ αυτών, τα ποσά των τόκων, των χρεωλυσίων εξωτερικού και των εξόδων / προμηθειών (σε εκατ.ευρώ).
Hellenic Securitisation
Αγόρασε το Παρακαταθηκών
Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ Hellenic Securitisation S.A. («Ελληνική Τιτλοποίηση Α.Ε.») ιδρύθηκε στις 4 Ιουνίου 2000 στο Λουξεμβούργο (Α.Μ.: Β79139), με σκοπό την τιτλοποίηση των εσόδων του ελληνικού Δημοσίου από τα δάνεια του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων για 10 χρόνια. Τα έσοδα αυτά αντιστοιχούν στο 70% των καθαρών κερδών του ΤΠΔ.
Η συμφωνία, που είχε υπογραφεί μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της Hellenic Securitisation (όπως δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Β 1422/22-11-2000, άρθρο 2, με την υπογραφή του τότε υφυπουργού Οικονομίας Γιώργου Δρυ), προέβλεπε ότι:
το ελληνικό Δημόσιο πωλούσε, εκχωρούσε και μεταβίβαζε τα δικαιώματά του από τα μελλοντικά έσοδα από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για την περίοδο 2001-2010 στην αλλοδαπή Α.Ε. Hellenic Securitisation,
η εταιρεία θα προχωρούσε στην έκδοση ανώνυμων τίτλων δύο σειρών συνολικού ύψους740 εκατ. ευρώ, τα οποία θα εισήγαγε στο χρηματιστήριο του Λουξεμβούργου,
οι τίτλοι της πρώτης σειράς, ύψους 445 εκατ. ευρώ, με ημερομηνία λήξης 26.1.2008, θα εξοφλούνταν χρεωλυτικά, με κυμαινόμενο επιτόκιο euribor 6 μηνών + 18 μονάδες βάσης,
οι τίτλοι της δεύτερης σειράς, ύψους 295 εκατ. ευρώ, με ημερομηνία λήξης 26 Ιανουαρίου 2011, θα εξοφλούνταν με σταθερό ετήσιο τόκο 5,87%.
Η συμφωνία, που είχε υπογραφεί μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της Hellenic Securitisation (όπως δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Β 1422/22-11-2000, άρθρο 2, με την υπογραφή του τότε υφυπουργού Οικονομίας Γιώργου Δρυ), προέβλεπε ότι:
το ελληνικό Δημόσιο πωλούσε, εκχωρούσε και μεταβίβαζε τα δικαιώματά του από τα μελλοντικά έσοδα από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για την περίοδο 2001-2010 στην αλλοδαπή Α.Ε. Hellenic Securitisation,
η εταιρεία θα προχωρούσε στην έκδοση ανώνυμων τίτλων δύο σειρών συνολικού ύψους740 εκατ. ευρώ, τα οποία θα εισήγαγε στο χρηματιστήριο του Λουξεμβούργου,
οι τίτλοι της πρώτης σειράς, ύψους 445 εκατ. ευρώ, με ημερομηνία λήξης 26.1.2008, θα εξοφλούνταν χρεωλυτικά, με κυμαινόμενο επιτόκιο euribor 6 μηνών + 18 μονάδες βάσης,
οι τίτλοι της δεύτερης σειράς, ύψους 295 εκατ. ευρώ, με ημερομηνία λήξης 26 Ιανουαρίου 2011, θα εξοφλούνταν με σταθερό ετήσιο τόκο 5,87%.
Ariadne
Πήρε τα Κρατικά Λαχεία
Η ARIADNE S.A. («Αριάδνη Α.Ε.») ιδρύθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2000 στο Λουξεμβούργο (Α.Μ.: Β79122), με σκοπό τη μεταβίβαση των εσόδων του Κράτους από τα κρατικά λαχεία. Η σχετική σύμβαση προέβλεπε:
την εκχώρηση των δικαιωμάτων του συνόλου των μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου από το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο (ΞΥΣΤΟ) και του 26% των μελλοντικών ακαθάριστων εισπράξεων του Δημοσίου από τη διάθεση των λαχείων «Εθνικό», «Λαϊκό», «Ευρωπαϊκό», καθώς και οποιουδήποτε άλλου κρατικού λαχείου διατεθεί μελλοντικά (εκτός του Πρωτοχρονιάτικου) προς την αλλοδαπή Α.Ε. Ariadne,
την έκδοση από την εταιρεία ανώνυμων τίτλων ύψους 650 εκατ. ευρώ.
οι τίτλοι με ημερομηνία λήξης 20 Ιανουαρίου 2013 θα εξοφλούνταν με κυμαινόμενο επιτόκιο euribor 6 μηνών + 21 μονάδες βάσης
Πριν από επτά μήνες (Απρίλιος 2012) η κυβέρνηση τροποποίησε την παραπάνω σύμβαση με την «Αριάδνη» προκειμένου να «προχωρήσει η αποκρατικοποίηση των Εθνικών Λαχείων». Για τον λόγο αυτό (σύμφωνα με το ΦΕΚ 1399/30-4-2012, άρθρο 2) αποφασίστηκε «η δυνατότητα πρόωρης προεξόφλησης των τίτλων που λήγουν τον Ιανουάριο του 2013 με τη σύμφωνη γνώμη των ομολογιούχων».
την εκχώρηση των δικαιωμάτων του συνόλου των μελλοντικών εσόδων του Δημοσίου από το Στιγμιαίο Κρατικό Λαχείο (ΞΥΣΤΟ) και του 26% των μελλοντικών ακαθάριστων εισπράξεων του Δημοσίου από τη διάθεση των λαχείων «Εθνικό», «Λαϊκό», «Ευρωπαϊκό», καθώς και οποιουδήποτε άλλου κρατικού λαχείου διατεθεί μελλοντικά (εκτός του Πρωτοχρονιάτικου) προς την αλλοδαπή Α.Ε. Ariadne,
την έκδοση από την εταιρεία ανώνυμων τίτλων ύψους 650 εκατ. ευρώ.
οι τίτλοι με ημερομηνία λήξης 20 Ιανουαρίου 2013 θα εξοφλούνταν με κυμαινόμενο επιτόκιο euribor 6 μηνών + 21 μονάδες βάσης
Πριν από επτά μήνες (Απρίλιος 2012) η κυβέρνηση τροποποίησε την παραπάνω σύμβαση με την «Αριάδνη» προκειμένου να «προχωρήσει η αποκρατικοποίηση των Εθνικών Λαχείων». Για τον λόγο αυτό (σύμφωνα με το ΦΕΚ 1399/30-4-2012, άρθρο 2) αποφασίστηκε «η δυνατότητα πρόωρης προεξόφλησης των τίτλων που λήγουν τον Ιανουάριο του 2013 με τη σύμφωνη γνώμη των ομολογιούχων».
Atlas Securitisation
Τα κονδύλια από το Γ’ ΚΠΣ
Η ATLAS SECURITISATION S.A. («Ατλας Τιτλοποίηση Α.Ε.») ιδρύθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2001 στο Λουξεμβούργο (Α.Μ.: Β83876), με σκοπό την τιτλοποίηση των εσόδων από το Γ’ ΚΠΣ. Σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης:
η εταιρεία θα προχωρούσε στην έκδοση δύο σειρών τίτλων ύψους 2 δισ. ευρώ,
οι τίτλοι της πρώτης σειράς, ύψους 1 δισ. ευρώ, θα εκδίδονταν με επιτόκιο euribor 6 μηνών + 21 μονάδες βάσης, με λήξη το 2005,
οι τίτλοι της δεύτερης σειράς, ύψους επίσης 1 δισ. ευρώ, θα είχαν επιτόκιο euribor 6 μηνών + 18 μονάδες βάσης και θα έληγαν το 2007.
η εταιρεία θα προχωρούσε στην έκδοση δύο σειρών τίτλων ύψους 2 δισ. ευρώ,
οι τίτλοι της πρώτης σειράς, ύψους 1 δισ. ευρώ, θα εκδίδονταν με επιτόκιο euribor 6 μηνών + 21 μονάδες βάσης, με λήξη το 2005,
οι τίτλοι της δεύτερης σειράς, ύψους επίσης 1 δισ. ευρώ, θα είχαν επιτόκιο euribor 6 μηνών + 18 μονάδες βάσης και θα έληγαν το 2007.
Aeolos
Τα έσοδα από τον εναέριο έλεγχο
Η AELOS («Αίολος Α.Ε.») ιδρύθηκε στο Λουξεμβούργο (Α.Μ.: Β 84686), με σκοπό την τιτλοποίηση των μελλοντικών εσόδων του ελληνικού Δημοσίου από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (Eurocontrol), για 19 χρόνια:
το ελληνικό Δημόσιο πωλούσε, εκχωρούσε και μεταβίβαζε τα δικαιώματά του από το Eurocontrol στην αλλοδαπή Α.Ε. Aeolos,
η εταιρεία με τη σειρά της θα προχωρούσε στην έκδοση ανώνυμων τίτλων συνολικού ύψους 335 εκατ. ευρώ,
οι τίτλοι που λήγουν στις 31 Μαρτίου 2019 θα εξοφληθούν με επιτόκιο euribor 6 μηνών + 24 μονάδες βάσης (μέχρι τις 31/3/2012) και euribor 6 μηνών + 48 μονάδες βάσης (μέχρι τη λήξη τους),
η Aeolos θα προχωρούσε σε σύμβαση swap (ανταλλαγή επιτοκίου) με τη Morgan Stanley» (Σχετ.1).
το ελληνικό Δημόσιο πωλούσε, εκχωρούσε και μεταβίβαζε τα δικαιώματά του από το Eurocontrol στην αλλοδαπή Α.Ε. Aeolos,
η εταιρεία με τη σειρά της θα προχωρούσε στην έκδοση ανώνυμων τίτλων συνολικού ύψους 335 εκατ. ευρώ,
οι τίτλοι που λήγουν στις 31 Μαρτίου 2019 θα εξοφληθούν με επιτόκιο euribor 6 μηνών + 24 μονάδες βάσης (μέχρι τις 31/3/2012) και euribor 6 μηνών + 48 μονάδες βάσης (μέχρι τη λήξη τους),
η Aeolos θα προχωρούσε σε σύμβαση swap (ανταλλαγή επιτοκίου) με τη Morgan Stanley» (Σχετ.1).
Αξιότιμε κύριε Εισαγγελεύ,
Είναι, πράγματι, ολοένα αυξανόμενη η τραγικότητα της κατάστασης, την οποία βιώνουμε όλοι μας σ’ αυτήν τη χώρα.
Ύστατο καταφύγιο τούτη την έσχατη ώρα αποτελεί ο θεσμός της Δικαιοσύνης. Ένας θεσμός πολλαπλώς βαλλόμενος. Ένας θεσμός ενοχλητικός σε εκείνους που έχουν συνηθίσει στην αυθαιρεσία και στο ανέλεγκτο αυτής.
Κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 24 παρ. 2 Κ.Ο.Δ.Κ.Δ.Λ. «(Η Εισαγγελία) Δρα ενιαία και αδιάκριτα και έχει ως αποστολή την τήρηση της νομιμότητας, την προστασία του πολίτη και τη διαφύλαξη των κανόνων της δημόσιας τάξης.».
Ως κατέχων την ανώτερη θέση της εισαγγελικής ιεραρχίας της χώρας μας, είσθε πολλαπλώς ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να διασφαλίσετε την τήρηση της νομιμότητας, την προστασία του πολίτη και την διαφύλαξη των κανόνων της δημόσιας τάξης.
Ως κατέχων την ανώτερη θέση της εισαγγελικής ιεραρχίας της χώρας μας, είσθε πολλαπλώς ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να διασφαλίσετε την τήρηση της νομιμότητας, την προστασία του πολίτη και την διαφύλαξη των κανόνων της δημόσιας τάξης.
Επειδή, «ο κόσμος…αλλά και η στοιχειώδης δικαιοσύνη, απαιτεί ίση αντιμετώπιση από τον νόμο όλων των πολιτών…» (βλ. σχετ. συνέντευξη Προέδρου Ενώσεως Δικαστών και Εισαγγελέων, Αρεοπαγίτου κ. Χαραλάμπους Αθανασίου, εφημ. «ΤΑ ΝΕΑ», 08.07.2010).
Επειδή είναι απαραίτητη – ιδίως στην παρούσα συγκυρία – η εμπέδωση της εμπιστοσύνης του πολίτη και στις τρεις προβλεπόμενες εκ του Συντάγματός μας λειτουργίες, ήτοι – πρωτίστως – την Δικαστική, τη Νομοθετική και την Εκτελεστική.
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος: «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου».
Επειδή η δικαιοσύνη αποτελεί σ’ αυτούς τους πραγματικά δύσκολους καιρούς την υπέρτατη προσδοκία και ελπίδα του πολίτη, προκειμένου να διασφαλισθεί το αρραγές των αρμών της κοινωνικής μας συνοχής.
Επειδή ο Ελληνικός λαός προσβλέπει σ’ Εσάς για την ευθυδικία, την τήρηση της νομιμότητας και την αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης και στην εν λόγω περίπτωση.
Επειδή προκαλεί το κοινό αίσθημα η εγκληματική πράξη, την οποία Σας αναφέρω δια της παρούσης. Κυρίως, όμως, προκαλεί την ίδια την έννοια της Δικαιοσύνης, η οποία πρέπει να επιβάλλεται σε παρόμοιες περιπτώσεις ιδιαιτέρως σοβαρών εγκλημάτων.
Επειδή οι νόμοι του κράτους μας υπάρχουν για να εφαρμόζονται και όχι να παραμένουν ανενεργοί, σαν «ακάλυπτες νομικές επιταγές».
Επειδή οι υπαίτιοι εγκληματικών πράξεων πρέπει να ανευρίσκονται και να τιμωρούνται αναλόγως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Παρακαλώ για τις δικές Σας ενέργειες προκειμένου να διερευνήσετε, αν συντρέχει περίπτωση τέλεσης ποινικών αδικημάτων, αποκαθιστώντας, έτσι, τη νομιμότητα.
πηγή: enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου