Η Ελλάδα, οι Πυρκαγιές, η Κλιματική Αλλαγή και η μαφία γης

 Το αφήγημα της «Κλιματικής Αλλαγής» έχει ριχτεί εδώ και καιρό στις μάζες για να δικαιολογήσει τις οικονομικές πολιτικές πολυεθνικών και υπερεθνικών κυβερνήσεων,

ακόμη και τις ανεξέλεγκτες (αλλά ουσιαστικά επιδοτούμενες) μεταναστεύσεις ανθρώπων. Ένα από τα μέσα που χρησιμοποιούνται για να καμφθούν οικονομίες και ηθικό των ανθρώπων είναι οι πυρκαγιές, τις οποίες αυτόν τον μήνα βιώνουν οι χώρες της Μεσογείου, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.

Η χώρα μας βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη χειρότερη στιγμή της μεταπολίτευσης: Πυρκαγιές, πανδημία, οικονομική κρίση. Οι εστίες στην Ελλάδα εξαπλώνονται από άκρη σε άκρη με απίστευτη ταχύτητα, ενώ η οικολογική και οικονομική καταστροφή είναι ανυπολόγιστη.

Σε όλα τα ΜΜΕ εμφανίζονται επιστήμονες και με βαρύγδουπες δηλώσεις αποδίδουν τις αιτίες έναρξης των πυρκαγιών στην «Κλιματική Αλλαγή». «Από το βόρειο ημισφαίριο, ως το νότιο, που είναι χειμώνας, καίγεται ολόκληρη η Γη, οι πυρκαγιές ξεκίνησαν εδώ και περίπου δέκα ημέρες. Η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός», έγραψε το in.gr.

Διαβάζοντας ή ακούγοντας τις απόψεις αυτές ο, λυγισμένος από την χρόνια κρίση και την πανδημία, πολίτης, σχηματίζει την βεβαιότητα ότι η «Κλιματική Αλλαγή» παίρνει… στουπί, αναπτήρα και βάζει φωτιές.

Βεβαίως ναι, ο καύσωνας και τα εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά υγρασίας αποτελούν τους βασικούς συντελεστές για την ταχύτατη και ανεξέλεγκτη εξάπλωση των πυρκαγιών. Σε καμία όμως περίπτωση δεν αποτελούν την αιτία έναρξης της πυρκαγιάς. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος, με κάποιον τρόπο, ανάβει τη φωτιά.

Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η «Κλιματική Αλλαγή» υφίσταται στον βαθμό που μας λένε και προκαλεί τις πυρκαγιές, αυτές θα πρέπει να ενταχθούν στα «Φυσικά Αίτια». Ωστόσο, «Σαν φυσικό αίτιο αναφέρεται συχνά και το φαινόμενο της (παρατεταμένης) ξηρασίας, ειδικά σε χώρες όπως η Αυστραλία ή οι ΗΠΑ. Πιο ορθή, όμως, φαίνεται η κατάταξη της ξηρασίας στους παράγοντες που απλά επιδρούν στην έναρξη μια φωτιάς, καθώς ανεξαρτήτως της ξηρασίας μιας περιοχής, δεν εκδηλώνεται πυρκαγιά αν δεν υπάρξει ανάφλεξη» (Ε.Λ. Λέκκας, «Φυσικές και Τεχνολογικές Καταστροφές», β΄ έκδοση, Αθήνα, εκδόσεις “Access pre-press”, σελ. 213).

Τα αίτια των δασικών πυρκαγιών (όπως και σε όλες τις πυρκαγιές) κατατάσσονται στις παρακάτω περιπτώσεις:

-Φυσικά (ή τυχαία) αίτια: Κυρίως οι πυρκαγιές από κεραυνούς. Στην περίπτωση που δεν σβήνονται από τη βροχή, συχνά προκαλούν καταστροφές καθώς οι κεραυνοί πέφτουν κυρίως σε απόκρημνες περιοχές που είναι απρόσιτες ή δύσβατες κι έτσι μεσολαβεί σημαντικός χρόνος μέχρι την έναρξη κατάσβεσής τους. Το ποσοστό που αντιπροσωπεύει αυτού του είδους τις πυρκαγιές δεν ξεπερνά το 3%.

-Εμπρησμοί από αμέλεια: Οι πυρκαγιές από αμέλεια αποτελούν τη βασική αιτία των δασικών πυρκαγιών, με ποσοστό βεβαιωμένων περιπτώσεων πάνω από 50%. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι πυρκαγιές από απόρριψη τσιγάρου, καύση καλαμιών, σκουπιδιών, ξερών χόρτων και κλαδιών, από σκουπιδότοπους, καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος, σπινθήρες μηχανών, θέρμανση και παρασκευή φαγητού, βολές των Ενόπλων Δυνάμεων κ.λπ.

-Εμπρησμοί από πρόθεση: Το αίτιο αυτό προκαλεί το 30% περίπου των δασικών πυρκαγιών και είναι το πλέον καταστροφικό, καθώς οι εμπρηστές λαμβάνουν μέτρα και επιλέγουν τις κατάλληλες ημέρες που ευνοούν τη γρήγορη και μεγάλη εξάπλωση της φωτιάς. Ο εμπρησμός από πρόθεση, με διάφορες μεθόδους, γίνεται για τη δημιουργία βοσκότοπων, για οικοπεδοποίηση, για λόγους αντεκδίκησης, για βλάβη της ασφάλειας ή του τουρισμού μια περιοχής (Δ. Καϊλίδης, «Δασικές Πυρκαγιές», εκδ. Γιαχουδή – Γιαπουλή, Θεσσαλονίκη 1990 και Π. Αντωνόπουλος, «Προστασία Δασών από Πυρκαγιές», εκδ. Ίων, Αθήνα 1997).

-Άγνωστα αίτια: Σε αυτές εντάσσονται οι πυρκαγιές που δεν μπορούν να εξηγηθούν ή να αποδειχθούν λογικά τα αίτια έναρξής τους, και αφορούν ποσοστό 17% περίπου.

Είναι λοιπόν ολοφάνερο ότι, το συντριπτικό ποσοστό των πυρκαγιών προέρχεται από τον άνθρωπο και ειδικότερα από την ανθρώπινη βούληση και αδιαφορία. Με δεδομένο ότι την εποχή αυτή (Ιούλιος – Αύγουστος 2021) που παρουσιάζεται εξαιρετικά μεγάλος αριθμός καταστροφικών πυρκαγιών χωρίς να υφίσταται το 3% των κεραυνών, αποδεικνύεται ότι το 100% των πυρκαγιών αυτής της περιόδου οφείλονται αποκλειστικά και μόνο σε ανθρώπινο χέρι ή παράλειψη!

Μεγάλες πυρκαγιές που αποσταθεροποίησαν σε μεγάλο βαθμό την κυβέρνηση Καραμανλή, υπήρξαν το 2007. Ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Βύρων Πολύδωρας, μίλησε για «σύμμετρη απειλή» προκαλώντας τη μήνη της αντιπολίτευσης και της συντριπτικής πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης. Το αφήγημα της «Κλιματικής Αλλαγής ήταν τότε στα σπάργανα, η υπόθεση «ανεμογεννήτριες» δεν ήταν στην πρώτη γραμμή ζήτησης. Όμως ποτέ δεν έμαθε ο ελληνικός λαός ποιοι και γιατί έκαψαν τότε την Ελλάδα. Οι οικονομικές συνέπειες όμως στο ήδη βεβαρυμμένο οικονομικό κλίμα της εποχής δεν ήταν αμελητέες…  

Τα στατιστικά των πυρκαγιών του 2007, ανά νομό, είναι συγκλονιστικά (οι αριθμοί δίπλα σε κάθε νομό ή δήμο είναι το πλήθος των πυρκαγιών, ενώ σε παρένθεση δίνεται το πλήθος όλων των συμβάντων στα οποία οφείλεται η κήρυξη μιας περιοχής ως αναδασωτέας, όπου περιλαμβάνονται καταλήψεις, εκχερσώσεις, αποθέσεις υλικών κ.ά.):

Μεσσηνίας 77(145),

Αττικής 69(247),

Πειραιώς 58(88),

Ηλείας 53(73),

Αιτωλοακαρνανίας 48(96),

Ζακύνθου 47(48),

Κεφαλληνίας 46(65),

 Λαρίσης 33(62),

Χανίων 31(87),

Φθιώτιδος 28(54),

Βοιωτίας 28(78),

Ευβοίας 27(60),

Αχαΐας 20(65),

Χίου 19(25),

Δωδεκανήσου 17(50),

Πρεβέζης 17(37),

Αργολίδος 16(57),

Κορινθίας 15(46),

Μαγνησίας 14(29),

Ηρακλείου 11(30),

Χαλκιδικής 11(63),

Αρκαδίας 11(20),

Λακωνίας 10(16).

 

Μια από τις πρώτες μεγάλες και σημαντικές πυρκαγιές, ήταν αυτή στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας (εκεί που βρίσκεται ο παράνομος οικισμός – σκάνδαλο της Ιπποκρατείου Πολιτείας), στις 28 Ιουνίου 2007.

Από την οικοπεδοποίηση των βουνών της Αττικής (όπου έχει συρρεύσει η μισή Ελλάδα), δηλαδή της Πεντέλης, της Πάρνηθας, του Υμηττού κ.λπ. αποδεικνύεται περίτρανα ότι η μεγαλύτερη μαφία στην Ελλάδα είναι αυτή της γης. Και είναι μια βασική αιτία πρόκλησης πυρκαγιών, όχι μόνο στην Αττική. Η «Κλιματική Αλλαγή» για τους εμπρηστές είναι μια πολύ καλή δικαιολογία για να καλύπτουν τις εγκληματικές πράξεις τους. Άλλωστε, μέσω αυτής βολεύονται και άλλοι πολλοί, περισσότεροι από αυτούς που φανταζόμαστε…

Χρίστος Κοτσωνής