Αφιερωμένο στην απύθμενη υποκρισία των περισσοτέρων σημερινών και χτεσινών Κυπρίων αδελφών μας (φυσικά αφορά και τους ημεδαπούς χατζη-Ελληνες).
Ευριπίδης
«Ή ΤΑΝ Ή ΝΤΕΚΤΑΣ«
Γ. Μανιάτης
Το παρόν άρθρο δεν ευελπιστεί να προστεθεί στην σωρεία των δημοσιευμάτων, καφενειακού τύπου, που τα κάθε είδους παπαγαλάκια σερβίρουν στα ΜΜΕ, αλλά και στις λαικές Βουλές των ελληνικών καφενείων. Απλώς θέλει να επισημάνει, σύμφωνα με τον τίτλο του, απλές και δυστυχώς πικρές αλήθειες για την συμφορά που έπεσε στον Κυπριακό Ελληνισμό.
Εξ άλλου εδώ και πολλά χρόνια, με την διάδοση της τηλεόρασης όλοι οι Έλληνες έγιναν γνώστες επί παντός επιστητού καθιστώντας γεγονός το ότι, «εκεί που πλημμύρισε η πληροφόρηση, περίσσεψε η μαλακία». Το αναφέρω έτσι διότι ακόμη και για τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο που απέχει 60 χρόνια από σήμερα δεν γνωρίζουμε (κατά το πλείστον) βασικές πληροφορίες όπως, πώς δημιουργήθηκε η πολεμική μηχανή του Χίτλερ, τα πλήρη στοιχεία διαπραγματεύσεων, την δράση των κατασκόπων σε σχέση με τον επελθόντα ψυχρό πόλεμο, τις λεπτομέρειες των σφαιρών επιρροής, ούτε ακόμα για την μεγαλύτερη μάχη των αιώνων την μάχη της Μόσχας κλπ, κλπ, κλπ.
Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε ότι την ιστορία την καθορίζουν οι ισχυροί και την δημιουργούν οι λαοί. Επίσης την ιστορία την διδάσκουν οι ισχυροί, αλλά την γράφουν όλοι. Και επίσης ότι αυτά που σήμερα γνωρίζουν ΜΟΝΟ οι μυστικές υπηρεσίες και ένας στενός κύκλος κυβερνώντων, εμείς δεν πρόκειται να τα μάθουμε ποτέ. Και αν δημοσιευτούν μετά από διακόσια χρόνια οι τότε μάζες θα απασχολούνται με άλλα προβλήματα (από τους εξουσιαστές) και δεν θα δώσουν την πρέπουσα σημασία.
Όπως ακριβώς οι αδελφοί μας Κύπριοι. Συγκεκριμένα ξέχασαν τους εξής πανανθρώπινους κανόνες: Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ ΧΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΠΟΛΕΜΟ, ΕΠΙΣΤΡΕΦ ΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΟΛΕΜΟ, ότι οι πολιτικοί μας επειδή οι ίδιοι δεν ξέρουν και δεν έχουν εισάγει στα σχολεία σαν υποχρεωτικό μάθημα το σκάκι, ευθύνονται στο ότι οι ευρύτερες λαϊκές μάζες δεν έχουν ενστερνισθεί τον βασικότερο κανόνα του καταπληκτικού αυτού παιχνιδιού: ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ, με την οποία κυβερνώνται οι λαοί, και το μικρό προσδόκιμο της ανθρώπινης ζωής.
Η Κύπρος το 1974, για αιτίες που δεν είναι εξετάζονται στο παρόν άρθρο, απώλεσε στρατιωτικά το 40 % του εδάφους της και συγκεκριμένα το πλέον παραγωγικό. Επίσης, έχει την διαχρονική ατυχία να γειτονεύει με τον χειρότερο γείτονα παγκοσμίως, την Τουρκία. Επί πλέον είναι στο κέντρο μιάς περιοχής που είναι ο αντικυκλώνας των παγκοσμίων ενεργειακών και άλλων συμφερόντων, διότι μαζί με την Κρήτη είναι τα καλύτερα οικόπεδα-αεροπλανοφόρα του πλανήτη (και με μεγάλη ζήτηση). Μην ξεχνάμε επίσης και την παρουσία με στρατιωτικές βάσεις, του μεγαλύτερου αποικιοκράτη της ιστορίας, των Άγγλων.
Η Κύπρος λοιπόν για να επιβιώσει στράφηκε στην δημιουργία μιάς οικονομίας «πιστωτικών διευκολύνσεων» με πλημμυρίδα παρόμοιων επιχειρήσεων, με ότι αυτό συνεπάγεται, και στον τουρισμό.
Καλά έκανε. Όμως «ξέχασε» να πάρει τα βασικά μέτρα διαχρονικής επιβίωσης που λαμβάνουν τα σοβαρά κράτη που διοικούνται, σε σοβαρό ποσοστό, από ανθρώπους ευφυείς, ανιδιοτελείς και γενναίους, και οι οποίοι έχουν την μεγαλύτερη ιδιότητα ενός ηγέτη: το προσόν του παιδαγωγού των επιθυμιών. Διότι όλοι οι κάτοικοι των κρατών στο βάθος του μυαλού τους έχουν την άκρατη επιθυμία, το ορμέμφυτο της υπεροχής και την αίσθηση του σύντομου της ζωής. Αυτό εκμεταλλεύονται οι δημαγωγοί και οι θρησκείες και τους μετατρέπουν σε πρόβατα επί σφαγήν.
Οι Κύπριοι λοιπόν εγκατέλειψαν την παραδοσιακή φασολάδα και τα μπαλωμένα ρούχα, και, ξεχνώντας την τραγωδία του 1974, βάλθηκαν σε ένα όργιο καταναλωτικής μανίας. Τα παιδιά τους δεν πάτησαν ποτέ σε χώμα. Μόνο σε ακριβά αυτοκίνητα, παχιά χαλιά και ακριβά πατώματα. Οι τσέπες τους ήταν πάντα γεμάτες χρήματα, χωρίς να ενδιαφέρονται για την προέλευσή τους. Μιά ματιά στις μισθοδοσίες των 25 τελευταίων χρόνων θα σας πείσει για του λόγου το αληθές. Μπούκωσαν με χρήματα τα θύματα του Αττίλα και τώρα μόνο οι χαροκαμένες μανάδες των αγνοουμένων ακούγονται ενώ οι υπόλοιποι θεωρούν (και θεωρούμε) αυτό το γεγονός περίπου ως φολκλορικό.
Η γενιά μου, που πέρασε από τα δρώμενα της φοιτητικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης τα χρόνια 1976 και εντεύθεν, θυμάται με ζήλια και φθόνο τους νεόπλουτους δανδήδες Κύπριους που εκμεταλλευόμενοι τις παροχές του Ελληνικού κράτους πλημμύρισαν τα ΑΕΙ, έμεναν σε μεγάλα διαμερίσματα και δεν υπολόγιζαν τα έξοδα. Ομοίως έπραξαν και πράττουν σε πολλά Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Όμως, έπρεπε να διδαχθούν από την ιστορία του άλλου γείτονά τους του Ισραήλ το οποίο ευρισκόμενο κάτω από ανάλογες πιέσεις (εδώ δεν εξετάζουμε γενικότερα πολιτικά θέματα) δημιούργησε μία κοινωνία οι οποία, έχει φυσικά και τις αντιθέσεις της αλλά, είναι στρατευμένη από τον πρώτο έως τον τελευταίο στην, με κάθε μέσο, υπεράσπιση της πατρίδας, και το μικρότερο μεσαίο στέλεχος Κρατικής Υπηρεσίας έχει δέκα χρόνια προϋπηρεσίας στα χαρακώματα.
Είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να εξαγοραστούν ή να εκμαυλιστούν; Θυμάμαι την συνέντευξη ενός απλού Ισραηλινού δεκανέα ο οποίος από ένα αμπρί, κατά την διάρκεια μιας πρόσφατης πολεμικής εμπλοκής, είπε σε τηλεοπτικό Ελληνικό συνεργείο «Θα κάνουμε ό,τι πρέπει και δεν έχουμε να δώσουμε λογαριασμό σε κανέναν». Κουβέντες ίσιες με έναν τόνο @ρχίδι@.
Στην Κύπρο (αλλά και στην Ελλάδα) ποιος γνωρίζει τον ήρωα Μπικάκη, τον Αλευρομάγειρο και πολλούς άλλους «άγνωστους στρατιώτες», που ας με συγχωρήσουν που δεν τους μνημονεύω; Πού είναι το άγαλμα του Μπικάκη στην πράσινη γραμμή αλλά και στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Κύπρου και της Ελλάδας που μόνος του με ένα μπαζούκα κατάστρεψε έξι τουρκικά τάνκς; Πουθενά, διότι στην θέση του μπαζούκα αλλά και του μυαλού, υπάρχει το ρούχο "Αρμάνι", ο καπουτσίνο, το ακριβό Audi, η υπηρεσία των τοκογλύφων, και το «όσα φάμε, όσα πιούμε και όσα αρπάξει ο κώλος μας».
Ενώ αντιθέτως έπρεπε,τα χρήματα του χρηματοπιστωτικού συστήματος που στήθηκε (όπως κι αν στήθηκε) να είναι στην διάθεση μιάς κυβέρνησης ενιαίας και από όλα τα κόμματα αναλόγως της δύναμής του καθενός και η οποία θα ήταν αλληλέγγυα και συνυπεύθυνη στον πανεθνικό (και ημών) στόχο της επανένωσης του νησιού τα χρήματα θα μετέτρεπαν την Κύπρο σε πολεμικό αστακό με την αγορά των καλύτερων μαχητικών αεροπλάνων, τάνκς και πυραυλικών συστημάτων που θα έκαναν ανεπίτρεπτη ακόμη και την σκέψη προσβολής από οποιονδήποτε εχθρό.
Και αν δεν μπορούσαν από την αρχή να πάρουν τα καλύτερα, ας έπαιρναν λίγο υποδεέστερα. Θα ερχόντουσαν και τα καλύτερα. Ποιος θα το απαγόρευε; Η μη εξάρτηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το καταραμένο ενιαίο νόμισμά της, η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 70 ΧΡΟΝΙΑ) με υπεργολαβία ή αντιπαροχή στους διεθνείς κολοσσούς, και μια ευέλικτη εξωτερική πολιτική θα μετέτρεπε την Κύπρο σε ένα σεβάσμιο, δυνατό κράτος που δεν θα τολμούσε κανείς να προσβάλλει.
Σήμερα ας πούμε λοιδωρείται η Κύπρος για το χρηματοπιστωτικό της σύστημα, αλλά κουβέντα δεν γίνεται για το Λιχτεστάιν, την Ελβετία κλπ.
Οι πιο σπουδαίοι Κύπριοι και φυσικά τιμώμενοι και αμειβώμενοι θα ήταν οι χειριστές F16 ή Sukhoi και οι αρχηγοί πληρωμάτων τεθωρακισμένων υψηλής τεχνολογίας ή συστοιχιών πυραύλων (αλήθεια τι έγιναν οι περίφημοι S300 που αγοράστηκαν;).
Όλοι οι Κύπριοι (λόγω μικρού πληθυσμού) θα ήταν εν δυνάμει στρατευμένοι από τα 18 έως τα 60 χρόνια και πάντα στην διάθεση του στρατού ή εθελοντικών σωμάτων και φυσικά πάντα εκπαιδευόμενοι. Η χειρότερη ντροπή θα ήταν η αποφυγή της στρατεύσιμης ιδιότητος με δήμευση της περιουσίας, δημόσια διαπόμπευση και ισόβια κοινωφελή εργασία. Σήμερα τα μαλακά κωλαράκια τους έχουν συνηθίσει τα πουπουλένια στρώματα και μαξιλάρια και δεν μπορούν την επαφή με ένα κρεβάτι εκστρατείας ή το στενό περιβάλλον ενός Abrahms ή ενός Τ95. Και ας κοιμόντουσαν μια ζωή σε αυτά σπουδαίοι (εν τοις πράγμασι) ηγέτες του 20ού αιώνα (Στάλιν, Χίτλερ, Μάο, Αιζενχάουερ, Τσέ Γκεβάρα όλοι οι στρατιωτικοί ηγέτες από όλες τις χώρες, κλπ).
Η δε διατροφή τους θα ήταν Σπαρτιατική, οι επιχειρήσεις δε, θα αναπτύσσονταν με τον ίδιο στυγνό τρόπο που αναπτύσσονται οι επιχειρήσεις των τωρινών αφεντικών. Αυτό θα το επιτύγχαναν οι δάσκαλοι των σχολείων και το προσωπικό παράδειγμα των ηγετών. Ας μην ξεχνάμε ότι τον 19ο αιώνα ο Βίσμαρκ σαν ένδειξη τιμής απένειμε τα ανώτερα εύσημα της γερμανικής υπεροχής στον «Γερμανό δάσκαλο».
Ολες οι περιουσίες των κρατικών φορέων αλλά και της Κυπριακής εκκλησίας θα ευρίσκονταν στα χέρια αυτού του Εθνικού μορφώματος που θα συγκέντρωνε τεράστια διπλωματική και οικονομική δύναμη. Αντί να εξαγάγει «επιχειρηματίες» τύπου Εφραίμ (του σουλτάνου του Βατοπεδίου) θα είχε τον σεβασμό φίλων και αντιπάλων. Και στην δεδομένη ευκαιρία θα έκανε περίπατο στα κατακτημένα εδάφη. Ενώ σήμερα αμφιβάλλω αν υπάρχει κάτι που μπορεί να αντισταθεί στην επέλαση μιάς τουρκικής ταξιαρχίας αρμάτων.
Το γιατί δεν έχει γίνει μέχρι τώρα είναι μόνιμη απορία μου, που εντάσσεται στα μυστήρια που δυστυχώς δεν θα μάθω κατά την διάρκεια της δικής μου ζωής.
Οι μέθοδοι δράσης αυτής της κυβέρνησης δεν είναι κρυμμένο μυστικό. Ας θυμηθούμε την συμφωνία Μολότοφ-Ρίπεντροπ όταν οι Ρώσοι και Γερμανοί επέκτειναν τον ζωτικό τους χώρο και το πρωτογενές ρώσικο ατσάλι μεταμορφώθηκε σε Πάντσερ τα οποία αργότερα εστράφησαν εναντίον και των προμηθευτών. Ποιος πείραξε την Μογγολία που δεν είχε ούτε στρατό ούτε τίποτε; Την Ισλανδία, την Κούβα, την Νικαράγουα, την Φινλανδία, την Σουηδία ή πάρα πολλές χώρες της γης που δεν προσκύνησαν πολλούς υποψήφιους δυνάστες;
Ας θυμηθούμε το Βιετνάμ που δεν προσκύνησε ΚΑΝΕΝΑΝ. Οι μετά τον Αττίλα κυβερνήσεις της Κύπρου ήξεραν πολύ καλά ότι στον ΟΗΕ πάει πάντα ο χαμένος και όπως λένε στο χωριό μου «αλλοίμονο στον χαμένο και στον γαμημένο».
Επειδή όλα αυτά φαίνονται προφανή, αλλά η μη αποδοχή τους επισύρει ακόμη και τον γέλωτα, ας θυμηθούμε την ρήση του Μάρξ «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως κωμωδία ή ως τραγωδία».
Η Κύπρος σήμερα (αλλά και ο υπόλοιπος Ελληνισμός) είναι καταδικασμένη να ζήσει την τραγωδία της, την οποία λόγω της τεχνολογίας θα παρακολουθούμε σε απευθείας μετάδοση. Εμείς οι Ελλαδίτες θα λέμε μέσα από τα σπίτια μας ότι «η Κύπρος είναι μακράν», όπως είπε ένας "εθνοσωτήρας" - νεκροθάφτης του Κυπριακού, πρόγονος και στυλοβάτης του σημερινού φαύλου συστήματος. Για να αρχίσει μια νέα πορεία πρέπει οι περήφανοι και διαχρονικοί λαοί της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και τα ιερά τους χώματα, να απαλλαγούν από βαρίδια και καρκινώματα που τους έχουν κάτσει στον σβέρκο. Ακόμη κι αν θα γίνει αυτό με την χειρότερη μορφή βίας-τιμωρίας.
Ο νοών νοείτω.
Αιρετικός
Σχετικά θέματα:
1. Κύπρος και ξέπλυμα μαύρου χρήματος!
2. Τέλος οι απόκριες, αρχίζει η νηστεία για το μέγα Πάσχα (απόστολος)
Σχετικά θέματα:
1. Κύπρος και ξέπλυμα μαύρου χρήματος!
2. Τέλος οι απόκριες, αρχίζει η νηστεία για το μέγα Πάσχα (απόστολος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου