Έναν γιατρό ρε παιδιά!

Άφαντος ο γιατρός από Κλινική του Νοσοκομείου Καλαμάτας

Πώς θα φανεί σε οποιονδήποτε πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν ακούσει ότι υπάρχει χώρα της ΕΕ όπου λειτουργεί νοσοκομείο με  κλινική που παραμένει ιατρικώς ακάλυπτη επί ώρες; Και πώς θα αντιδράσει η διοίκηση

του εν λόγω νοσηλευτικού ιδρύματος όταν βεβαιωθεί ότι υπήρξε τέτοιο περιστατικό και, πώς η υπεύθυνη ηγεσία του υπουργείου Υγείας;

Όλα αυτά δεν είναι δημοσιογραφικά σενάρια αλλά απόλυτη πραγματικότητα που αφορά το Νοσοκομείο Καλαμάτας. Το ίδρυμα που βραβεύθηκε δύο φορές. Η τελευταία βράβευση ήταν «εύφημος μνεία» που αποδόθηκε τον περασμένο Οκτώβριο «στην Διοίκηση και στην Υποδιεύθυνση Τεχνικής Υπηρεσίας Γενικού Νοσοκομείου Μεσσηνίας για το σύνολο των Δράσεων Ενεργειακής Αναβάθμισης της Νοσηλευτικής Μονάδας Καλαμάτας».

Όμως, τι καλά που θα ήταν για τους ασθενείς και πόση ασφάλεια θα ένοιωθαν αν το νοσοκομείο είχε καταφέρει να βραβευθεί και για την ποιότητα της παρεχομένης νοσηλείας τους… Αλλά πώς να καταθέσει τέτοια υποψηφιότητα; Προφανώς η διοίκηση δεν εστιάζει σε αυτόν τον πιο ουσιώδη, για την ύπαρξη ενός νοσοκομείου, τομέα  διότι, όπως ομολογούν άπαντες υπάρχει έλλειψη προσωπικού ενώ οι ανάγκες εξακολουθούν να είναι πολλές.

Ούτε αυτό όμως, μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός να εμφανίζεται ιατρικώς ακάλυπτη κλινική του νοσοκομείου, τουλάχιστον την ημέρα που το εντοπίσαμε βιωματικά εμείς. Και η ημέρα αυτή ήταν η σημερινή: Σάββατο, 14 Φεβρουαρίου 2015!

Σήμερα λοιπόν, στην Α΄Παθολογική Κλινική, που έχει μεγάλη πληρότητα ασθενών, γύρω στις 9.30΄ π.μ. υπήρχε γιατρός. Από τις 10.50΄έως τις 2.40 που αποχωρήσαμε ιατρός δεν υπήρχε ούτε για… δείγμα! Μάταια, τόσο εμείς, όσο και άλλοι συγγενείς ασθενών, ρωτούσαμε κάθε τρεις και λίγο τις νοσοκόμες: «πού είναι ο γιατρός;», χωρίς αυτές να γνωρίζουν για να απαντήσουν. «Όπου να ’ναι θα ’ρθει» έλεγαν προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την απουσία. Άλλωστε τι θα μπορούσαν να πουν αφού ούτε τις ρωτά κανείς, ούτε και μπορούν να κάνουν κάτι.

Οι ώρες περνούσαν και ο γιατρός εξακολουθούσε να παραμένει άφαντος. Απογοητευμένοι προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με την διοίκηση αλλά ως γνωστόν «η Ελλάς τα Σαββατοκύριακα αργεί». Εννοείται η Ελλάς του δημοσίου τομέα…

Δεν θέλουμε να σκεφτούμε τι θα συνέβαινε αν κάποιος ασθενής παρουσίαζε κρίση και κινδύνευε η ζωή του. Μέχρι να ανέβουν γιατροί από τα εξωτερικά ή από άλλη κλινική (η Β΄ εφημερεύει σήμερα), να ενημερωθούν και λοιπά, φαντάζεσθε την κατάληξη…

Θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτο γεγονός οποιοσδήποτε τομέας νοσηλείας του νοσοκομείου να παραμένει επί ώρες η κλινική ακάλυπτος και οι ασθενείς να ψάχνουν ιατρική βοήθεια. Η πραγματικότητα αυτή μόνο σε νοσοκομείο δεν παραπέμπει. Δεν γνωρίζουμε ποιου ευθύνη είναι αλλά, όπως και να το κάνουμε, είναι ζήτημα διοίκησης. Αυτή έχει την υποχρέωση (γι’ αυτό άλλωστε πληρώνεται από τα χρήματα των φορολογουμένων) να λειτουργεί άψογα το νοσηλευτικό ίδρυμα ώστε να βρίσκουν απρόσκοπτη και άριστη ιατρική αρωγή οι ταλαίπωροι και φτωχοποιημένοι ασθενείς αυτής της χώρας.

Ο Αυτόπτης 

ΥΓ. Καλά είναι τα βραβεία και η υπερηφάνεια που νοιώθει γι’ αυτά η διοίκηση του ιδρύματος. Μήπως όμως πρέπει να προχωρήσει και σε καμιά επισκευή – αποκατάσταση πολλών διαλυμένων αντικειμένων του νοσοκομείου; Όπως για παράδειγμα τα WC των θαλάμων που δεν έχουν κουρτίνες στο μπάνιο, καπάκια στις τουαλέτες, έχουν ξεχαρβαλωμένα πόμολα και πολλά πολλά άλλα…

ΥΓ2. Όποιος αρμόδιος επιθυμεί να ερευνήσει τα γεγονότα και επιθυμεί μαρτυρίες, μπορεί να επικοινωνήσει με το περιοδικό δια μέσου του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.