Ευκρινώς το Όριον δηλώνει πως δεν ασπάζεται την ιδεολογία του νεοναζισμού (πώς θα μπορούσε άλλωστε!) και οποιαδήποτε θεωρία ολοκληρωτισμού. Ούτε είναι θιασώτης κομματικών ιδεολογιών και ιδεολογημάτων (αν διαθέτουν τέτοιες τα σημερινά κόμματα). Το Όριον είναι με την Ελλάδα και τους Έλληνες, με την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την κάθε είδους αυτοδιάθεση της Πατρίδας μας. Αυτά για να μην παρεξηγηθεί το άρθρο που ακολουθεί.
Ομολογουμένως μένουμε άναυδοι όποτε διαβάζουμε ή ακούμε από μέσα ενημέρωσης πως το τάδε ή δείνα κόμμα, σύλλογος, σωματείο, οργάνωση κ.λπ. εκφράζει την αντίθεσή του -ζητώντας, εμμέσως πλην σαφώς, την απαγόρευσή της- με την διοργάνωση γιορτής από την
Χρυσή Αυγή. Σαφώς και οφείλει ο κάθε πολίτης να καταγγέλλει πρακτικές που είναι αντιδημοκρατικές ή παράνομες από οποιονδήποτε πολιτικό χώρο κι αν προέρχονται αυτές. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ζητάει να απαγορευθεί εκδήλωση νόμιμου πολιτικού φορέα και μάλιστα εκπροσωπουμένου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο κατόπιν δημοκρατικών εκλογών. Πολύ δε περισσότερο όταν αυτοαποκαλείται "δημοκράτης"!
Ομολογουμένως οι αντιλήψεις για τη Δημοκρατία ποικίλλουν αλλά οφείλουν να συμφωνούν τουλάχιστον σε ένα σημείο: στην ελευθερία της έκφρασης των ιδεών!
Όποιος ζητά την φίμωση των ιδεών του άλλου με τον οποίον διαφωνεί τότε είναι χειρότερος αντιδημοκράτης και περισσότερο φασίστας από αυτόν που κατηγορεί!
Είναι άλλο πράγμα να ζητείται η τιμωρία της έκνομης ενέργειας κάποιου, να καταγγέλλεται η πολιτική του θέση και εντελώς διαφορετικό να ζητείται η φίμωσή του.
Η Δημοκρατία νικά χορηγώντας περισσότερα δημοκρατικά δικαιώματα στον λαό αλλά ζητώντας ταυτόχρονα από αυτόν και την εφαρμογή υποχρεώσεων που προϋποθέτει το δημοκρατικό πολίτευμα. Σε αυτά τα σημεία το ελληνικό πολιτικό σύστημα πάσχει βαριά. Εφάρμοσε μια έντεχνη ασυδοσία, μετέτρεψε την Ελλάδα σε κέντρο διερχομένων δίδοντας έτσι επιχειρήματα σε ακραίες εκφράσεις. Λεηλάτησε το Δημόσιο Ταμείο και τώρα καλεί τους Έλληνες να πληρώσουν "το μάρμαρο" αφού μάλιστα φρόντισε να τους ενοχοποιήσει πως "μαζί τα φάγαμε". Και όσο η Βουλή συντεταγμένα δεν αντέδρασε στην ρήση του Πάγκαλου, σημαίνει πως την δέχεται! Κατέστρεψε την ελληνική παραγωγή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο οδηγώντας στην γνωστή οικονομική κρίση και στα εκατομμύρια ανέργων. Το ίδιο το πολιτικό σύστημα όμως δεν ένοιωσε στο πετσί του τις συνέπειες της κρίσης, εξακολουθώντας να δρέπει καρπούς από την κάτισχνη αγελάδα που λέγεται Ελλάδα. Ρίχνοντας μια ματιά στο εσωτερικό των κομμάτων και δη στα οικονομικά τους, διαπιστώνεται πως είναι αδιαφανή και ανέλεγκτα από το κράτος όταν ακόμη και η πιο μικρή επιχείρηση υπόκειται σε αυτήν την βάσανο. Ας μην επεκταθούμε στις λοιπές πρακτικές που μόνον δημοκρατία δεν θυμίζουν. Έχει εφαρμοστεί μια επιδερμική δημοκρατικότητα που οδήγησε στον γκρεμό την χώρα. Και όχι μόνον από τα κόμματα που κυβέρνησαν. Διότι, λίγο πολύ όλοι κυβέρνησαν κάποια στιγμή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Η πονηριά του τύπου "εγώ είμαι νέος βουλευτής και δεν θα φορτωθώ τις αμαρτίες των παλιών" έχει ως αντίλογο ότι "κυβέρνησε ο πολιτικός οργανισμός στον οποίον ανήκετε". Δεν εξωραΐζεται και οπωσδήποτε δεν ξεπλένονται οι αμαρτίες του πολιτικού φορέα αλλάζοντας πρόεδρο και ηγετική ομάδα! Όσο εξακολουθούν να διαθέτουν καρκινώματα (τα οποία ντύνουν με δημοκρατικό μανδύα) στην ελληνική κοινωνία, αυτά που φρενάρουν την πραγματική πρόοδο προκειμένου να διατηρούν κομματική πελατεία τους, η Πατρίδα μας θα καρκινοβατεί ρακένδυτη και τείνουσα χείρα βοηθείας προς το εξωτερικό...
Αν θέλουν τα κόμματα και οι αβανταδόροι τους σύλλογοι κ.λπ. να μειωθούν τα ποσοστά των σχηματισμών που εκφράζουν ολοκηρωτικές αντιλήψεις θα πρέπει να ψαχτούν καλά τα ίδια και να εφαρμόσουν απαρέγκλιτες και διαρκείς διαδικασίες αυτοκάθαρσης και τιμωρίας όσων αμαρτάνουν εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Όσο δεν το βλέπουν αυτό οι Έλληνες, θα παραμένουν καθηλωμένα στα ισχνά ποσοστά τους. Και μπορεί οι ακριβοπληρωμένες μετρήσεις της κοινής γνώμης (αλήθεια ποιος πληρώνεις τις εταιρείες; Κι ας μην ισχυριστούν πως αυτό το κάνουν οι εφημερίδες και τα κανάλια...) να τους δίνουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μια αβάντα προς την πρωτιά, ωστόσο τα ποσοστά θα εξακολουθούν να παραμένουν ισχνά αποκλείοντας την δυνατότητα σχηματισμού ισχυρών κυβερνήσεων που μπορούν να αλλάξουν πράγματα στην Ελλάδα.
Τα πραγματικά προβλήματα είναι αυτά και όχι η Χρυσή Αυγή και τα φεστιβάλ που ενδεχομένως να οργανώνει σε κάποια πόλη.
Αν τα κόμματα δεν είναι ικανά να απαντήσουν ειλικρινώς "γιατί πάει κόσμος στην Χ.Α.;" τότε η Ελλάδα έχει πολύ πιο ουσιαστικό πρόβλημα από το οικονομικό. Και αυτό πολλαπλασιάζεται όταν ζητούν την φίμωση της οποιασδήποτε έκφρασης. Σημαίνει πολύ απλά πως, δεν είναι ικανά να παρουσιάσουν κάτι καλύτερο ώστε να πείσουν και βρίσκουν την εύκολη (;) λύση της φίμωσης των πολιτικών εκφράσεων και απόψεων (έστω απεχθών) προκειμένου να μην βρίσκει στέγη ένα σημαντικό τμήμα του λαού το οποίο όμως έχει πάψει προ πολλού να πιστεύει στους κομματικούς σχηματισμούς της Μεταπολίτευσης, στις παραφυάδες τους Δεξιάς, Κέντρου και Αριστεράς!
Και όσο είναι ανίκανα να κατανοήσουν πως όταν αρχίσουν οι απαγορεύσεις της έκφρασης μπορεί να έλθει και η δική τους σειρά, τότε...
ΥΓ. Ο περιλάλητος "αντιρατσιστικός νόμος" που προωθείται προς ψήφιση στην Βουλή, εμπεριέχει πολλαπλούς κινδύνους από αυτούς που φαντάζεται ακόμη και ο πιο ταλαντούχος σεναριογράφος. Ποιος αποκλείει αύριο να γίνει όπλο στα χέρια μιας κυβέρνησης με ολοκληρωτικές αντιλήψεις και δημοκρατική επικάλυψη; Η Ιστορία έχει να μας διδάξει πάρα πολλά αρκεί να την μελετήσουμε. Όσο οι ιδέες και οι απόψεις τίθενται σε πλαίσια απαγορευτικών νόμων, τόσο περιορίζεται η Δημοκρατία. Ας το προσέξουν πολύ αυτό οι δημοκράτες συντάκτες και θιασώτες τέτοιων απαγορεύσεων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου