Περιμένοντας την δόση...

Πρεζού, εθισμένη στις δόσεις κατάντησαν την Ελλάδα οι ταλαντούχοι πολιτικοί και όλο αυτό το κομματικό σκυλολόι που τους ακολουθούσε, τους χειροκροτούσε, τους νομιμοποιούσε, τους κάλυπτε τόσες δεκαετίες. 
Δεν είναι άποψη κάποιας φασιστοειδούς σέχτας αλλά η ίδια η πραγματικότητα οδηγεί σε τέτοιες σκέψεις. 

Ανιστόρητοι δεν γνωρίζουν πως οι Φράγκοι, οι Γότθοι, οι Οστρογότθοι και άλλοι ευρωπαίοι ληστές το ίδιο πάντα εφάρμοζαν στον ευλογημένο και εξ αιτίας αυτού δύστυχο τόπο μας. Δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα. Ήταν αυτοί που εξ αιτίας της διαμάχης τους (για το ποιός θα αρπάξει τα περισσότερα) έφεραν τους βαρβάρους και τους έκαναν ιστορικούς εταίρους της Ευρώπης. Μια ενδελεχής ματιά στην ιστορία, χωρίς εθνο-θρησκευτικές δοξασίες, αποκαλύπτει πολλά...
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μόνο που τώρα, αυτοί που έχουν συγκεντρώσει το χρήμα, δηλαδή τον κόπο των λαών, δεν νοιάζονται για πατρίδες και άλλα τέτοια γι' αυτούς ξεπερασμένα. Η Παγκοσμιοποίηση είναι το νέο μοντέλο που προωθούν διότι τους βολεύει. Εξ άλλου τα υπερκέρδη τους έχουν που να τα καταναλώσουν... Για τις αναλώσιμες ανθρώπινες μονάδες θα νοιαστούν;

Κι όμως, αν οι Έλληνες είχαμε Ελληνική Παιδεία, θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε μια διαφορετική πρόταση πολύ μακριά από την απόλυτα υλιστική που διατυπώνουν σήμερα οι διάφορες οικονομικές σχολές. Όμως αυτή η πραγματικότητα, δυστυχώς, δεν υφίσταται. Έτσι οι πολιτικοί, αυτό που ονομάζουμε "πολιτικό σύστημα", που είναι η κακή απομίμηση των διαφόρων δυτικών συστημάτων, θα σέρνεται πίσω από τους ρυθμούς που παράγουν τα τύμπανα των εταίρων και των ετέρων υπαλλήλων των διεθνών τραπεζιτών. Και θα βιώσουμε τον νέο, (εκσυγχρονισμένο παρακαλώ!), μεσαίωνα. Εμείς θα πεθαίνουμε για ένα κομμάτι ψωμί, για ένα φάρμακο, για ένα κούτσουρο για τη φωτιά και η Ελλάδα για την επόμενη δόση...