ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ... ΤΙ ΕΛΕΓΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ !!!

         Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ' ένα μουλάρι σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.

        Στο δρόμο που επήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά: 

«Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».

«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης. «Α, το γαϊδούρι» σχολίασε ο επιθεωρητής.

        Ο αγωγιάτης όμως ήταν βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στον δάσκαλο τη στιχομυθία. «Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι!».

          Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά τον δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας. «Τα σημεία της στίξεως», απαντά αυτός. «Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.

         Ο δάσκαλος σήκωσε τον Σήφη, στον πίνακα και του είπε να γράψει τη φράση:

        «Ο επιθεωρητής είπε, (κόμμα), ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι (τελεία)".

         Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος: 

-«Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;». 

-«Ο δάσκαλος», ψέλλισε ο μαθητής. «Και ποιος το είπε;». 

-«Ο επιθεωρητής, κύριε». 

-«Ωραία», είπε ο δάσκαλος. 

-«Σβήσε τώρα το κόμμα και βάλ' το αλλιώς»:  

        «Ο επιθεωρητής, (κόμμα), είπε ο δάσκαλος, (κόμμα), είναι γαϊδούρι».

        Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος: 

-«Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;». 

-«Ο επιθεωρητής», απαντά δειλά ο μαθητής. 

-«Και ποιος το είπε;» 

-«Ο δάσκαλος», απαντά ο μαθητής.

         Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει: 

«Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο»!

 και ένα δεύτερο που έχει σχέση με το πρώτο. 

         Η σύνταξη του παππού

         Είπε μονολογώντας ο παππούς, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στην τηλεόραση που ανακοίνωνε και νέες μειώσεις στις συντάξεις: 

Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο τη δασκάλα μου να λέει: «Να προσέχετε τα κόμματα!

Ένα λάθος κόμμα, μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!» Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε...