Από τα στούντιο της ΕΡΤ, στις ειδήσεις του μεγαλύτερου αραβικού τηλεοπτικού δικτύου. Είναι νέα, Ελληνίδα και παραγωγός στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων, ενός από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου. Η Κατερίνα Ζούλα άφησε πίσω της την ΕΡΤ το 2006 για να μπει στην "καρδιά" της ενημέρωσης του Al Jazeera. Ξεκινώντας από το κανάλι του Λονδίνου, πριν από δύο χρόνια πήρε την απόφαση να μετακομίσει στη Ντόχα του Κατάρ.
Το zappIT συνάντησε την Κατερίνα στο πατρικό της σπίτι στην Κηφισιά. Στην Ελλάδα έρχεται πλέον μόνο για διακοπές και για να δει τους αγαπημένους της ανθρώπους. Αλήθεια, πως είναι για μια Ελληνίδα να εργάζεται στο μεγαλύτερο αραβικό κανάλι του κόσμου και πόσο εύκολα μπορεί να προσαρμοστεί στους αυστηρούς κανόνες ζωής μιας περιοχής που οι γυναίκες βρίσκονται πάντα ...σε δεύτερο πλάνο;
Από την έρημο της ελληνικής οικονομίας στην έρημο της Αραβίας. Ποια κρύβει μεγαλύτερες δυσκολίες;
Είναι σαν μια φούσκα. Είσαι τόσο μακριά, τόσο απομακρυσμένα από τα πάντα. Δεν υπάρχουν στο Κατάρ οικονομικά προβλήματα, τουλάχιστον στην επιφάνεια. Νιώθεις ότι είσαι μακριά από τη χώρα, αλλά και ότι είσαι μακριά από την πραγματικότητα. Ζεις σε ένα κόσμο αρκετά ψεύτικο, γιατί είναι μια χώρα που είναι λίγο μπερδεμένη. Είναι πάρα πολύ μικρή, ακόμα μαθαίνει τι είναι η ίδια. Μοιάζει σαν να έχουν κερδίσει οι κάτοικοί της το λαχείο!
Πως έγινε το πέρασμα σου από τη δημόσια τηλεόραση στο Al Jazeera;
Τότε ζούσε ο φίλος μου στο Λονδίνο και μόλις ξεκινούσε η προετοιμασία για να βγει το Al Jazeera στον αέρα και από τη Βρετανία. Έκανα την αίτηση, πέρασα από συνέντευξη και με πήραν. Ήταν περίεργα στην αρχή, επειδή βρισκόμασταν στο στάδιο της προετοιμασίας, δεν είχαμε βγει ακόμα live. Είχαμε πολλά να μάθουμε, να δούμε πως δουλεύουμε μαζί ως ομάδα, όλα βρίσκονταν στο ξεκίνημά τους. Αυτή ήταν και η σημαντικότερη διαφορά με την ΕΡΤ, η οποία μετρούσε πολλά χρόνια ιστορίας πίσω της και είχε βρει το χαρακτήρα της. Όσον αφορά στον τρόπο εργασίας, εκεί ήταν όλα ψηφιακά, ενώ εδώ ήμασταν συνέχεια με τις κασέτες, στο μοντάζ, στο control. Εκεί μπορεί να μιλάς με κάποιον ένα ολόκληρο χρόνο μόνο μέσω e-mail, ενώ στην ΕΡΤ ο πιο εύκολος τρόπος να κάνεις τη δουλειά σου είναι να βρεις το ίδιο το άτομο. Οι Έλληνες δεν είμαστε ήσυχοι άνθρωποι. Στο Λονδίνο δεν φώναζαν ποτέ. Υπήρχαν βέβαια κάποιες στιγμές έντασης, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με τον χαμό που επικρατεί στο control ενός ελληνικού καναλιού.
Υπήρχαν σημεία ...υπεροχής για σένα, ακριβώς επειδή είχες ...σκληραγωγηθεί στις συνθήκες της ελληνικής τηλεόρασης;
Ναι, σίγουρα! Καταρχάς ήμουν προετοιμασμένη για τα πάντα! Επειδή στην ΕΡΤ κάποια πράγματα γίνονταν με μεγάλη δυσκολία -έπρεπε να κυνηγάς τους ανθρώπους κάποιες φορές για να κάνεις τη δουλειά σου- στο Al jazeera φαινόντουσαν όλα πολύ πιο εύκολα. Επιπλέον, ο παραδοσιακός τρόπος εργασίας, στην ελληνική τηλεόραση, με τις κασέτες, με είχε βοηθήσει να αποκτήσω καλύτερο κριτήριο αισθητικής. Μπορούσα πολύ εύκολα να επιλέξω τα πιο σημαντικά πλάνα, ενώ οι συνάδελφοι από την Αγγλία δεν αντιλαμβάνονταν πόση μεγάλη διαφορά μπορεί να είχε η διαφορετική επιλογή μιας εικόνας.
Πως πήρες την απόφαση να μπεις στην καρδιά του Al Jazeera, στη Ντόχα του Κατάρ;
Στην Αγγλία, επειδή εργαζόμασταν σε ένα κανάλι που ήταν αραβικό, δεν είχαμε τα ίδια δικαιώματα που είχαν οι Άγγλοι πολίτες. Κάθε χρόνο υπάρχει στη χώρα μια μισθολογική αύξηση λόγω πληθωρισμού, εμείς όμως μέναμε σταθεροί επειδή εργαζόμασταν σε αραβική εταιρεία. Ήρθε η οικονομική κρίση και η κατάσταση έγινε ακόμα πιο δύσκολη. Έτσι, ο κύκλος έκλεισε για μένα εκεί. Εν τω μεταξύ, οι εξελίξεις στο Al Jazeera έδειχναν πως τα πράγματα οδηγούσαν προς την Ντόχα, ότι το Κατάρ θα έπαιζε πλεόν τον σημαντικότερο ρόλο στο κανάλι.
Ένιωσες ανασφάλεια όταν άφησες το δυτικό τρόπο ζωής για μια χώρα που έχει άλλους κανόνες;
Αυτό που με πείραξε περισσότερο ήταν το γεγονός ότι θα μου έλειπαν πολύ η οικογένειά μου και οι φίλοι μου. Ειδικά στο Κατάρ έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι πολύ μακριά και ας μην είσαι στην πραγματικότητα. Βρίσκεσαι αποκομένος στην έρημο. Από την άλλη φτιάχνεις τη ζωή σου εκεί με τα δεδομένα της περιοχής. Μου πήρε ένα χρόνο για να αρχίσω να απολαμβάνω τη ζωή στη Ντόχα. Τον πρώτο χρόνο προσπαθούσα να προσαρμοστώ στις νέες συνθήκες.
Η καθημερινότητα του Κατάρ δεν κρύβει δυσκολίες για μια γυναίκα που έρχεται από την Ευρώπη;
Δεν μπορείς να κυκλοφορείς με την άνεση που θα το έκανες σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Ως γυναίκα δεν μπορείς να δείχνεις τους ώμους και τα γόνατά σου. Πρέπει να είσαι συνεχώς καλυμένη. Είναι δύσκολο όταν έχει 50 βαθμούς να φοράς μπλουζάκι με μανίκια και μακριά παντελόνια. Το συνηθίζεις γρήγορα βέβαια, δεν είναι κάτι που με πειράζει πια, το σέβομαι. Επίσης, ξεχνάς το “θα πάω στο περίπτερο να πάρω μια μπύρα”, αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνεις στο Κατάρ.
Τα θετικά;
Λόγω της νομοθεσίας εκεί δεν υπάρχει ΦΠΑ και αμέσως αυτό αυξάνει το εισόδημά σου. Σε σχέση με τους μισθούς που δίνονται στην Ελλάδα, η διαφορά είναι μεγάλη, τρεις φορές πιο πάνω. Υπάρχουν ωστόσο, άνθρωποι που πήγαν στην Ντόχα με σκοπό να μαζέψουν χρήματα και έφυγαν έχοντας ξοδέψει τα πάντα σε αγορές ακριβών αυτοκινήτων κλπ. Υπάρχουν βέβαια, πράγματα που είναι πάρα πολύ ακριβά στο Κατάρ, όπως το να βγεις ένα βράδυ για φαγητό ή ποτό.
Τι διαφορές εντοπίζεις στην ελληνική τηλεόραση από όταν την άφησες εσύ το 2006, συγκριτικά με την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα;
Τότε ήταν περισσότερο ζωντανή. Δεν ξέρω μήπως χρειάζεται μια ...ανάπαυση η τηλεόραση στην Ελλάδα. Η κατάσταση είχε κορεστεί. Μέσα από την κρίση αυτή, μπορεί να υπάρξει μια ανανέωση προς το καλύτερο. Δεν υπάρχουν χρήματα να σπαταλάς πλέον και ίσως οι εκπομπές να γίνονται πιο προσεκτικά και με πιο μελετημένα βήματα από εδώ και πέρα.
"Το Κατάρ λέμε ότι είναι η χώρα του μπεζ"!
Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;
Το πράσινο! Τα βουνά! Το μπλε της θάλασσας! Το Κατάρ λέμε ότι είναι η χώρα του μπεζ! Κάποιες φορές όταν έχει αμμοθύελλες δεν βλέπεις ούτε τον ουρανό. Μου λείπει το ελληνικό φαγητό και τα αγαπημένα μου πρόσωπα! Νομίζω πως, ότι και να περνάμε εμείς οι Έλληνες, όταν έχουμε αυτά τα πράγματα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες, όσο μεγάλες και αν είναι αυτές;
Η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης απασχολεί την ειδησεογραφία του Κατάρ;
Οι ειδήσεις είναι ένα πάρα πολύ επιφανειακό ζώον που δεν μπαίνει ποτέ στην καρδιά του προβλήματος. Αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο τους Άραβες είναι όσα συμβαίνουν στον αραβικό κόσμο. Την Ελλάδα τη θαυμάζουν για την μακραίωνη ιστορία της που παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων.
Ποια είναι η άποψη που έχεις σχηματίσει εσύ για τα προβλήματα της Ελλάδας;
Έχουν αλλάξει τα πράγματα και περισσότερο με φοβίζουν οι αλλαγές στο χαρακτήρα των ανθρώπων, παρά στο βιοτικό επίπεδο. Κάποιοι έχουν αρχίσει να πλησιάζουν τον διπλανό τους, να τον βοηθούν. Κάποιοι άλλοι όμως, αποξενώνονται ακόμα περισσότερο. Μόνο βοηθώντας ο ένας τον άλλον θα καταφέρουμε να βγούμε από αυτό. Χάσαμε το δρόμο μας, γιατί σκεφτόμασταν μόνο τον εαυτό μας.
Πηγή: Zappit, ρεπορτάζ: Γιώργος Σκρομπόλας
Από την έρημο της ελληνικής οικονομίας στην έρημο της Αραβίας. Ποια κρύβει μεγαλύτερες δυσκολίες;
Είναι σαν μια φούσκα. Είσαι τόσο μακριά, τόσο απομακρυσμένα από τα πάντα. Δεν υπάρχουν στο Κατάρ οικονομικά προβλήματα, τουλάχιστον στην επιφάνεια. Νιώθεις ότι είσαι μακριά από τη χώρα, αλλά και ότι είσαι μακριά από την πραγματικότητα. Ζεις σε ένα κόσμο αρκετά ψεύτικο, γιατί είναι μια χώρα που είναι λίγο μπερδεμένη. Είναι πάρα πολύ μικρή, ακόμα μαθαίνει τι είναι η ίδια. Μοιάζει σαν να έχουν κερδίσει οι κάτοικοί της το λαχείο!
Πως έγινε το πέρασμα σου από τη δημόσια τηλεόραση στο Al Jazeera;
Τότε ζούσε ο φίλος μου στο Λονδίνο και μόλις ξεκινούσε η προετοιμασία για να βγει το Al Jazeera στον αέρα και από τη Βρετανία. Έκανα την αίτηση, πέρασα από συνέντευξη και με πήραν. Ήταν περίεργα στην αρχή, επειδή βρισκόμασταν στο στάδιο της προετοιμασίας, δεν είχαμε βγει ακόμα live. Είχαμε πολλά να μάθουμε, να δούμε πως δουλεύουμε μαζί ως ομάδα, όλα βρίσκονταν στο ξεκίνημά τους. Αυτή ήταν και η σημαντικότερη διαφορά με την ΕΡΤ, η οποία μετρούσε πολλά χρόνια ιστορίας πίσω της και είχε βρει το χαρακτήρα της. Όσον αφορά στον τρόπο εργασίας, εκεί ήταν όλα ψηφιακά, ενώ εδώ ήμασταν συνέχεια με τις κασέτες, στο μοντάζ, στο control. Εκεί μπορεί να μιλάς με κάποιον ένα ολόκληρο χρόνο μόνο μέσω e-mail, ενώ στην ΕΡΤ ο πιο εύκολος τρόπος να κάνεις τη δουλειά σου είναι να βρεις το ίδιο το άτομο. Οι Έλληνες δεν είμαστε ήσυχοι άνθρωποι. Στο Λονδίνο δεν φώναζαν ποτέ. Υπήρχαν βέβαια κάποιες στιγμές έντασης, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με τον χαμό που επικρατεί στο control ενός ελληνικού καναλιού.
Υπήρχαν σημεία ...υπεροχής για σένα, ακριβώς επειδή είχες ...σκληραγωγηθεί στις συνθήκες της ελληνικής τηλεόρασης;
Ναι, σίγουρα! Καταρχάς ήμουν προετοιμασμένη για τα πάντα! Επειδή στην ΕΡΤ κάποια πράγματα γίνονταν με μεγάλη δυσκολία -έπρεπε να κυνηγάς τους ανθρώπους κάποιες φορές για να κάνεις τη δουλειά σου- στο Al jazeera φαινόντουσαν όλα πολύ πιο εύκολα. Επιπλέον, ο παραδοσιακός τρόπος εργασίας, στην ελληνική τηλεόραση, με τις κασέτες, με είχε βοηθήσει να αποκτήσω καλύτερο κριτήριο αισθητικής. Μπορούσα πολύ εύκολα να επιλέξω τα πιο σημαντικά πλάνα, ενώ οι συνάδελφοι από την Αγγλία δεν αντιλαμβάνονταν πόση μεγάλη διαφορά μπορεί να είχε η διαφορετική επιλογή μιας εικόνας.
Πως πήρες την απόφαση να μπεις στην καρδιά του Al Jazeera, στη Ντόχα του Κατάρ;
Στην Αγγλία, επειδή εργαζόμασταν σε ένα κανάλι που ήταν αραβικό, δεν είχαμε τα ίδια δικαιώματα που είχαν οι Άγγλοι πολίτες. Κάθε χρόνο υπάρχει στη χώρα μια μισθολογική αύξηση λόγω πληθωρισμού, εμείς όμως μέναμε σταθεροί επειδή εργαζόμασταν σε αραβική εταιρεία. Ήρθε η οικονομική κρίση και η κατάσταση έγινε ακόμα πιο δύσκολη. Έτσι, ο κύκλος έκλεισε για μένα εκεί. Εν τω μεταξύ, οι εξελίξεις στο Al Jazeera έδειχναν πως τα πράγματα οδηγούσαν προς την Ντόχα, ότι το Κατάρ θα έπαιζε πλεόν τον σημαντικότερο ρόλο στο κανάλι.
Ένιωσες ανασφάλεια όταν άφησες το δυτικό τρόπο ζωής για μια χώρα που έχει άλλους κανόνες;
Αυτό που με πείραξε περισσότερο ήταν το γεγονός ότι θα μου έλειπαν πολύ η οικογένειά μου και οι φίλοι μου. Ειδικά στο Κατάρ έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι πολύ μακριά και ας μην είσαι στην πραγματικότητα. Βρίσκεσαι αποκομένος στην έρημο. Από την άλλη φτιάχνεις τη ζωή σου εκεί με τα δεδομένα της περιοχής. Μου πήρε ένα χρόνο για να αρχίσω να απολαμβάνω τη ζωή στη Ντόχα. Τον πρώτο χρόνο προσπαθούσα να προσαρμοστώ στις νέες συνθήκες.
Η καθημερινότητα του Κατάρ δεν κρύβει δυσκολίες για μια γυναίκα που έρχεται από την Ευρώπη;
Δεν μπορείς να κυκλοφορείς με την άνεση που θα το έκανες σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Ως γυναίκα δεν μπορείς να δείχνεις τους ώμους και τα γόνατά σου. Πρέπει να είσαι συνεχώς καλυμένη. Είναι δύσκολο όταν έχει 50 βαθμούς να φοράς μπλουζάκι με μανίκια και μακριά παντελόνια. Το συνηθίζεις γρήγορα βέβαια, δεν είναι κάτι που με πειράζει πια, το σέβομαι. Επίσης, ξεχνάς το “θα πάω στο περίπτερο να πάρω μια μπύρα”, αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνεις στο Κατάρ.
Τα θετικά;
Λόγω της νομοθεσίας εκεί δεν υπάρχει ΦΠΑ και αμέσως αυτό αυξάνει το εισόδημά σου. Σε σχέση με τους μισθούς που δίνονται στην Ελλάδα, η διαφορά είναι μεγάλη, τρεις φορές πιο πάνω. Υπάρχουν ωστόσο, άνθρωποι που πήγαν στην Ντόχα με σκοπό να μαζέψουν χρήματα και έφυγαν έχοντας ξοδέψει τα πάντα σε αγορές ακριβών αυτοκινήτων κλπ. Υπάρχουν βέβαια, πράγματα που είναι πάρα πολύ ακριβά στο Κατάρ, όπως το να βγεις ένα βράδυ για φαγητό ή ποτό.
Τι διαφορές εντοπίζεις στην ελληνική τηλεόραση από όταν την άφησες εσύ το 2006, συγκριτικά με την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα;
Τότε ήταν περισσότερο ζωντανή. Δεν ξέρω μήπως χρειάζεται μια ...ανάπαυση η τηλεόραση στην Ελλάδα. Η κατάσταση είχε κορεστεί. Μέσα από την κρίση αυτή, μπορεί να υπάρξει μια ανανέωση προς το καλύτερο. Δεν υπάρχουν χρήματα να σπαταλάς πλέον και ίσως οι εκπομπές να γίνονται πιο προσεκτικά και με πιο μελετημένα βήματα από εδώ και πέρα.
"Το Κατάρ λέμε ότι είναι η χώρα του μπεζ"!
Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;
Το πράσινο! Τα βουνά! Το μπλε της θάλασσας! Το Κατάρ λέμε ότι είναι η χώρα του μπεζ! Κάποιες φορές όταν έχει αμμοθύελλες δεν βλέπεις ούτε τον ουρανό. Μου λείπει το ελληνικό φαγητό και τα αγαπημένα μου πρόσωπα! Νομίζω πως, ότι και να περνάμε εμείς οι Έλληνες, όταν έχουμε αυτά τα πράγματα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες, όσο μεγάλες και αν είναι αυτές;
Η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης απασχολεί την ειδησεογραφία του Κατάρ;
Οι ειδήσεις είναι ένα πάρα πολύ επιφανειακό ζώον που δεν μπαίνει ποτέ στην καρδιά του προβλήματος. Αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο τους Άραβες είναι όσα συμβαίνουν στον αραβικό κόσμο. Την Ελλάδα τη θαυμάζουν για την μακραίωνη ιστορία της που παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων.
Ποια είναι η άποψη που έχεις σχηματίσει εσύ για τα προβλήματα της Ελλάδας;
Έχουν αλλάξει τα πράγματα και περισσότερο με φοβίζουν οι αλλαγές στο χαρακτήρα των ανθρώπων, παρά στο βιοτικό επίπεδο. Κάποιοι έχουν αρχίσει να πλησιάζουν τον διπλανό τους, να τον βοηθούν. Κάποιοι άλλοι όμως, αποξενώνονται ακόμα περισσότερο. Μόνο βοηθώντας ο ένας τον άλλον θα καταφέρουμε να βγούμε από αυτό. Χάσαμε το δρόμο μας, γιατί σκεφτόμασταν μόνο τον εαυτό μας.
Πηγή: Zappit, ρεπορτάζ: Γιώργος Σκρομπόλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου