Στέλνουν στον Άδη και την Δήμητρα!
Το 2008, σ' ένα από τα πρώτα τεύχη του Όριον, είχαμε δημοσιεύσει μια φωτογραφία που απεικόνιζε σπόρους με την παραίνεση: Φυλάξτε τους σπόρους, θα είναι χρήσιμοι στο μέλλον. Ε, λοιπόν, η βουλιμία ορισμένων ανθρώπων και "συστημάτων" που έχουν αναπτύξει οδηγεί σε ατραπούς εφιαλτικούς για τον άνθρωπο. Λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτό που ονομάζεται "Παγκοσμιοποίηση" έχει στόχο την υποδούλωση του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα. Ακόμη και για τον αέρα που αναπνέουμε θα πληρώνουμε τέλος! Ήδη
ξεκίνησαν και η Ελλάδα είναι ένα πειραματόζωο της Ευρώπης. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι το 3,5% της ευρωπαϊκής οικονομίας μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στο υπόλοιπο 96,5%. Εδώ, στην χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, με τα πολλά διοικητικής φύσεως προβλήματα, έχει στηθεί το εργαστήρι. Σε λίγο θα μαζέψουν τα πολλά και χοντρά μέτρα. Θα μείνουν όμως αυτά που έχουν σχεδιαστεί από την αρχή, δηλαδή αυτά που θέλουν. Και θα τα θεωρούμε δεδομένα! Για παράδειγμα, θα πληρώνουμε χαράτσι για το σπίτι μας, για το νερό που έχουμε στο πηγάδι μας, θα έχουμε δεχθεί να μπαίνει το κράτος και οι εταίροι του στην προσωπική μας ζωή δήθεν για να ελέγξει φοροδιαφυγή και παράνομους πόρους...
Θα ακολουθήσουν και άλλα πολλά, όπως ότι θα πληρώνουμε στη μαμά πολυεθνική την πατέντα (!!!) για τους σπόρους που θα βάζουμε στη Μητέρα Γη. Εφιαλτικά, οργουελικά αλλά όχι σενάρια. Έχουν ήδη αρχίσει να υλοποιούνται όπως για παράδειγμα στη Γαλλία: Ένα νέο αυστηρό νομοσχέδιο που θα επιβάλλει την καταβολή δικαιωμάτων χρήσης των σπόρων και περιορίζει την ελεύθερη ιδιοπαραγωγή ψηφίσθηκε πρόσφατα από το Γαλλικό κοινοβούλιο. Η νέα νομοθεσία επιβεβαιώνει την γενικότερη τάση στην Ε.Ε. περιορισμού των δικαιωμάτων των αγροτών επί της χρήσης των σπόρων καθώς εντείνει και τις ανησυχίες για τις δυνητικές επιπτώσεις στην αγροτική βιοποικιλότητα.
Για τους Γάλλους αγρότες η ελεύθερη χρήση σπόρων δείχνει πολύ σύντομα να γίνεται ανάμνηση.
Οι ιδιοπαραγώμενοι σπόροι, γνωστοί ως «σπόροι αγροκτήματος,» επιλέγονται από τους αγρότες από τη δική τους σοδειά και διατηρούνται για φύτευση την επόμενη χρονιά. Εδώ και μερικές δεκαετίες, αυτό είχε πρακτικά περιοριστεί κατά πολύ, ιδιαίτερα από τότε που οι σπόροι προστατεύονται από το Πιστοποιητικό Φυτικών Ποικιλιών (PVC), ή αλλιώς του δικαιώματος ιδιοκτησίας που ανήκει αποκλειστικά στους «ιδιοκτήτες» των σπόρων.
Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των σπόρων προς φύτευση ήταν θεωρητικά απαγορευμένη, αν και στη πραγματικότητα, η πρακτική της επαναχρησιμοποίησης των σπόρων ήταν ευρέως ανεκτή στη Γαλλία. Ωστόσο, από τώρα και στο εξής η νομοθεσία θα γίνει πολύ πιο αυστηρή σύμφωνα με ένα νομοσχέδιο του κεντροδεξιού κόμματος Γαλλικού κόμματος UMP το οποίο εγκρίθηκε στις 28 Νοεμβρίου από το Γαλλικό κοινοβούλιο.
“Από τις 5.000 φυτικές ποικιλίες που καλλιεργούνται για εμπορικούς σκοπούς στη Γαλλία, οι 1.600 προστατεύονται με πιστοποιητικό PVC αντιστοιχώντας στο 99% των καλλιεργούμενων ποικιλιών» . Μεταξύ φόρων και απαγόρευσης επαναχρησιμοποίησης των δικών τους σπόρων, οι αγρότες θα φορολογούνται όλο και περισσότερο κάθε φορά, χωρίς πλέον να τους παράγουν, αλλά με το αγοράζουν κάθε χρονιά τους σπόρους τους. Με τον τρόπο αυτό υπάρχει ο φόβος ότι θα υπάρξει αύξηση της εξάρτησης από την βιομηχανία σπόρων.
Το πιστοποιητικό PVC στη Γαλλία είναι μια εναλλακτική λύση για τις πατέντες σε ζωντανούς οργανισμούς, που είναι σε ισχύ, για παράδειγμα, στις ΗΠΑ. Αυτό το δικαίωμα «πνευματικής ιδιοκτησίας» καταχωρείται από εταιρείες η οποίες, μέσω της έρευνας, έχουν δημιουργήσει υβριδικές ποικιλίες και έχουν μονοπώλιο της πώλησης των σπόρων [για αρκετά χρόνια] από τα είδη αυτά, όπως συμβαίνει στη Γαλλία για περίπου 450 είδη.
Σε κάθε περίπτωση, σε αντίθεση με το πιστοποιητικό PVC, η πατέντα απαγορεύει εντελώς στους αγρότες να καλλιεργούν [πατενταρισμένους] σπόρους που προέκυψαν από ιδία παραγωγή, με ή χωρίς αποζημίωση. Αυτή συμβαίνει ήδη με τις γενετικά τροποποιημένες ποικιλίες (μεταλλαγμένα) που ανήκουν στην αμερικανική εταιρεία Monsanto. Η άλλη διαφορά με τις πατέντες είναι ότι το πιστοποιητικό PCV επιτρέπει στους ιδιοκτήτες να χρησιμοποιούν ελεύθερα προστατευμένες ποικιλίες, επωφελούμενοι των γενετικών πόρων τους και να δημιουργήσουν νέες ποικιλίες.
Ήδη η παραγωγή σπόρων ελέγχεται από έναν μικρό αριθμό πολυεθνικών παραγωγών σπόρων.
Ο παγκόσμιος έλεγχος της παραγωγής τροφίμων από ολιγοπώλια βρίσκεται προ των πυλών.
Δημητρακόπουλος Δημήτρης www.ecodomima.gr
θα σας παρακαλούσαμε να αναφέρετε την αρχική πηγή του άρθρου
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://biotechwatch.gr/?q=FranceSeedLaw
Ευχαριστούμε